Rökkur - 15.07.1941, Qupperneq 10

138
ROKKUR
J? N jafnskjótt og þessi fyrsti
hópur hafði lent, voru
strendurnar og dalurinn fyrir
neðan okkur jafn yndisleg og
áður. Aðeins tvær eða þrjár
flugvélar voru enn uppi.
Það var ómögulegt að gera
sér i hugarlund, að hreiði trjá-
vaxni dalurinn að baki Canea
yrði nú vígvöllur, að við yrðum
að herjast um græna renning-
inn, sem lá niður að sjónum hjá
sjúkrahúsinu og að fyrstu grá-
klæddu sveitirnar, vopnaðar
vélbyssum og handsprengjum,
gæti nú komið upp brekkuna
þá og þegar.
Kyrrðin var rofin. Hljóðið,
sem rauf liana, var hæði ljótt
og þægilegt, þurrlegt snarkið í
Bren-byssum, sem skutu innan
um olvíutrén. Reykinn af þeim
lagði upp í loftið.
Bak við Perivolia voru Ný-
Sjálendingar að umkringja
fallhlífarhermennina, sem þar
höfðu lent. Hjá Maleme byrj-
uðu tvær Bofors-byssur að
skjóta aftur og þá vissum við,
að Þjóðverjar voru að reyna að
setja menn niður á flugvöllinn
sjálfan.
jpG hljóp niður eftir veginum
og svitinn bogaði af mér.
Eg hugsaði um þrennt.
I fyrsta lagi — að nota riff-
ilirtn i stað skammbyssunnar,
nema á stuttu færi.
í öðru lagi — að segja mönn-
um þeim, senv eg hafði unniö
með undanfarna 10 daga við að
koma út blaði þeirra, að eg
yx-ði bardagamaður aftur, þang-
að til aðstæður breyttust.
í þriðja lagi — að komast til
aðalstöðvanna, þar sem mín
deild var samansöfnuð, svo að
þeir gæti ekki sigrað okkur,
sem vorum á höfðanum.
Eg var varla kominn inn á
milli olivutrjánna og búinn að
taka riffilinn minn, þegar him-
ininn fvrir ofan okkur fylltist
af flugvélum,. Nú var árásinni
beint gegn héraði okkar.
Bvssukúlur hvinu milli
trjánna, sniðu blöðin af þeim
og þyrluðu upp rykhnoðrum,
þar sem þær komu í jörðina.
Eg sá svifflugurnar milli trjá-
toppanna. Eina — tvær, þrjár,
fjórar, fimm. Þær svifu ótrú-
lega hratt, beygðu beint í áttina
til okkar — og raspurinn, sem
eg notaði til. að hreinsa byssu-
ldaupið, sat fastur í þvi.
Eg einblíndi á flugurnar og
gat ekki gert mér ljóst, að þær
væri fullar af hermönnum, sem
gæti verið meðal okkar eftir
andartak.
En á síðasta augnabiiki var
flugunum beint upp á við og