Veiðimaðurinn - 01.03.1963, Blaðsíða 23
*\ -
HjA flestum þjóðum þekkist vatns-
dýrkun í einhverju formi. Menn til-
biðja fljót, lindir og hafið sjálft. Heilög
fljót þekkjast í öllum heimsálfum, svo
sem Ganges og Jumna í Indlandi, Níl
og Mississippi. Hjá Forn-Germönum,
Forn-Keltum og Forn-Grikkjum kvað
mikið að dýrkun helgra linda, og enn
kvað hún þekkjast í Japan, svo og hjá
mörgum frumstæðum þjóðum. Ymsar
af hinum helgu lindum Grikkja koma
við sögu í fornri goðafræði. Við Parnass-
osfjall var lindin Kastalía, og fékk hver
sá sem drakk úr henni, skáldlegan inn-
blástur. Skammt þar frá var lindin
Hippókrene í Helikonsfjalli, en hún átti
að hafa myndazt, þegar skáldfákurinn
Pegasus sparn fæti í fjallið. Lindin Are-
þúsa átti að hafa flutzt frá Grikklandi
til Sikileyjar, en fleiri sögur eru til um
það, að lindir flytji sig langa vegu. Hér
á landi eru þess konar þjóðsögur til í
sambandi við hveri. Þeir eiga það til
að flytja sig, einkum ef banablóð sak-
lauss manns kemur í þá. Þeir eiga það
jafnvel til að koma upp undir hjóna-
rúmum, þar sem hjónin eiga sér einsk-
is ills von.
Veiðimapurinn
13