Harmonikublaðið - 15.09.2019, Side 18

Hið árlega harmonikumót Félags
harmonikuunnenda í Reykjavík fór fram á
Borg í Grímsnesi um verslunarmannahelgina.
Eftir einstaklega gott sumar á Suðurlandi var
fólk tekið að streyma á mótsstaðinn strax á
miðvikudeginum. Gestir komu víðsvegar að
og er það alltaf ánægjulegt þegar sem flestir
landshlutar eiga fulltrúa. Ferðin suður hjá
Mývetningunum Friðriki Steingrímssyni og
Hrönn Björnsdóttur gekk ekki áfallalaust, því
einhvers staðar á leiðinni hafði hjólhýsið hrist
heldur betur og ýmislegt farið af stað, sem
annars var geymt á vísum stað. Lyktin leyndi
sér ekki þegar hýsið var opnað á áfangastað.
Stuttu síðar barst eftirfarandi frá bóndanum.
Konan afvonsku nú d ekki orð
og ávítar karlinn sinn bitur.
Því koníak helltist um bekki og borð
og bóndinn í damminum situr.
Strax á fimmtudeginum mátti sjá formann
skemmtinefndar á rölti um svæðið, hnusandi
Út á kamar leiðin langa,
leikið hefiir margan grátt.
Það er algjör þrautaganga,
þeirra sem að verður brátt.
Veðrið lék við gesti mótsins á Borg og strax á
fimmtudeginum mátti heyra harmonikutóna
á svæðinu. A föstudagsmorguninn gat Friðrik
ekki lengur setið á sér.
Blessuð sólin brennir skinn,
bjóst égþó við hinu.
Hvílík blíða maður minn,
í miðju Grímsnesinu.
Fyrsti dansleikur helgarinnar hófst um níu
leytið á föstudagskvöldið og gestir mættu
tímanlega samkvæmt venju. Sigurður
Alfonsson og Reynir Jónasson hófu leikinn og
strax var fullt gólf. I fyrsta sinn um árabil lék
hljómsveit FHUR fyrir dansi og var enginn
byrjendabragur á því. Hana skipuðu þau
Elísabet Einarsdóttir, Erlingur Helgason, Pétur
Laugardagurinn heilsaði með brosi á brá og
harmonikutónar bárust um svæðið, en síðan
var komið að tónleikum helgarinnar. Sem
upphitun léku þau Elísabet formaður og Gyða
Guðmundsdóttir ásamt Hannesi Baldurssyni
tvö lög áður en tveir upprennandi snillingar,
þær Ásta Soffía Þorgeirsdóttir og Kristina
Farstad Bjordal hófu leik fyrir fjölda áheyrenda
sem urðu ekki fýrir vonbrigðum. Tónleikunum
eru gerð betri skil á öðrum stað í blaðinu. Eftir
vel heppnað spil á svæðinu og grill um kvöldið
var svo komið að dansleik kvöldsins. ÞærÁsta
Soffía og Kristina hófu leik og var skemmtileg
nýbreytni að sjá svo unga tónlistarmenn leika
fyrir dansi á harmonikuballi. Þær fengu ágætis
undirtektir, enda frábærir harmonikuleikarar,
þó einhverjum hafi fundist lagavalið full
einhæft. Hinar geysivinsælu Hildur Petra
Friðriksdóttir og Guðný Kristín Erlingsdóttir
tóku síðan við og áttu ekki í vandræðum að
halda fólki við efnið. Það voru svo „gömlu“
Hvanneyringarnir, Grétar Geirsson og
Guðmundur Samúelsson sem léku til
Við byrjum á valsi
Þéttskipað gólf á Borg
utan í hjólhýsi og húsbíla og minnti suma
mest á ref í ætisleit. Þá sagði Friðrik;
Friðjón efá flandrí veit,
fyllist margur trega.
Enda er hann í auraleit,
eins og venjulega.
Ýmislegt gerir fólk sér til gamans þegar á
mótsstaðina er komið en þar þarf fólk einnig
að sinna sínum einka erindum. Vegalengdin
frá tjaldsvæðinu á Borg að hreinlætisaðstöðunni
finnst einhverjum óþarflega löng. Það lagaðist
þó á föstudagsmorguninn, þegar
samkomuhúsið var opnað fyrir gesti
harmonikumótsins. Þetta gaf Friðriki
Steingríms ástæðu til að kasta fram;
Bjarnason, Guðrún Erla Aðalsteinsdóttir,
Sigvaldi Fjeldsted og Gyða Guðmundsdóttir
á harmonikur, Hannes Baldursson á
hljómborð, Haukur Gröndal á bassa, Fróði
Oddsson á gítar og Eggert Kristinsson á
trommur. Harmonikusalarnir Einar
Guðmundsson og Gunnar Kvaran ásamt
Reyni Jónassyni luku síðan ballinu um
miðnættið og mótsgestir komu sér í næturstað
í sumarblíðu. Á laugardagsnóttina gerði skúr,
sem fáir urðu varir við. Þegar Friðrik kom út
um morguninn varð honum að orði.
Ennþá stöku dropi dettur,
dignar kannski einn og einn.
Þessar litlu skúraskvettur,
skaða svo sem ekki neinn.
miðnættis, þegar Erlingur Helga og Gunnar
Kvaran leystu þá af og luku ballinu um eitt
leytið. Ágætis þátttaka var í dansinum, enda
margir harmonikuunnendur frægir dansarar
í bland. Ekki þótti öllum ástæða til að fara að
sofa þegar þarna var komið og mátti enn heyra
ljúfa harmonikutóna óma um svæðið, þegar
flestir voru komnir í draumalandið.
Sunnudagurinn heilsaði með sól í heiði og leið
ekki á löngu, þegar fóru að heyrast ljúfú lögin.
Fljótlega myndaðist örtröð á svæðinu
Númatorgi, norðaustast á svæðinu. Þar reis
hæst meðal jafningja, gítarleikarinn og
söngvarinn Númi Adólfsson. Voru þar margir
teknir til kostanna í leik og söng. Þar heyrðist
í fyrsta sinn á harmonikumóti FHUR, ef mér
skjátlast ekki, í saxófóni, sem Kristján nokkur
Olafsson blés í af mikilli fagmennsku, öllum
18