Stúdentablað Siglufjarðar - 01.12.1939, Blaðsíða 5

STÚDENTABLAÐ
3
Stúdentafélag Siglu-
íjarðar.
Sennilega eru margir í Siglufirði,
sem eigi vita, að hér er starfandi
Stúdentafélag, — og út um land
munu fáir vita það.
Þetta er hreint ekki undarlegt,
því bæði er félagið ungt og auk
þess hefur það engar tiiraunir gjört
til þess að vekja eftirtekt, — síður
en svo.
Að vísu hyggst félagið að starfa
kyrrlátlega framvegis, en samttelur
það eðlilegt, að kynna almenningi
tilveru sína og starfsemi.
Stúdentafélag Siglufjarðar var
stofnað 1. desember 1938, á 20.
afmælisdegi fullveldis vors. Stofn-
endur voru um 20 stúdentar, allir
búsettir á Siglufirði. Nú eru fé-
lagar 24.
Tiigangi félagsins má aðallega
skipta í þrennt.
1. Að auka kynni siglfirzkra stú-
denta.
2. Að vinna að þeim málefnum,
er íslenzkir stúdentar láta sig
varða.
3. Að eiga samstarf við stúdenta-
félög annarsstaðar á landinu,
á þann hátt, er tiltækilegast
þykir.
Til þessa hefir Stúdentafélag
Siglufjarðar eingöngu sinnt fyrsta
atriðinu, með því réttara þótti, að
félagið öðlaðist nokkura festu, áð-
ur en síðari stefnuskráratriði yrðu
hafin.
Síðan félagið stofnað, hefur það
notað dugandi stjórnar Jóhanns
Jóhannssonar cand. theol., frú
Þuríðar Stefánsdóttur og Jóns
Jónssonar gagnfræðaskólastjóra.
Auk þess hefur félagið átt því láni
að fagna, að samstarf félagsmanna
hefur verið prýðilegt.
Þar sem svona vel hefur tekizt
til, þá telur blaðið timabært að
fara að sinna öðru stefnuskráratriði
sínu, að einhverju leyti.
Svo sem kunnugt er, annast
stúdentar hátíðahöldin í Reykjavík,
1. desember ár hvert, og gefa þá
meðal annars út blað, er þeir nefna:
Stúdentablaðið.
Að þessu sinni ræðst félagið í
að gefa út blað í tilefni af 21. af-
mælisdegi fullveldis íslands og
nefnir blaðið: Stúdentablað Siglu-
fjarðar. Að sjálfsögðu verðurblað
vort ófullkomnara en blað reyk-
vískra stúdenta, — en vonandi
stendar þetta til bóta. Skal það
tekið fram, til málsbóta, að vér
erum þeirrar skoðunar, að tæp-
lega geti talizt vansalaust, að sigl-
firzkir stúdentar taki engan þátt í
starfsemi þeirri, er aðrir íslenzkir
stúdentar hafa með höndum, þenna
dag. Um hitt má vitanlega deila,
hvernig þeirri þátttöku verði bezt
hagað. — En hvað sem því líður,
þá væntum vér þess, að Siglfirð-
ingar taki viðleitni vorri með vel-
vild og skilningi, því hér er um
siglfirzkt menningar- og metnaðar-
mál að ræða. —
Þriðja sporið, sem við höfum
ákveðið að stíga, er að leita sam-
starfs við Stúdentafélag Akureyrar.
Höfum við hugsað okkur að gjöra
það á tvennan hátt, bæði með
bréfaskriftum og með því, að sækja
fundi þeirra, þegar hentugar ferðir
falla, sem eigi taka nema 1—2
daga, — og vonum við, að stú-
dentar á Akureyri gjöri okkur
sömu skil. Geta félögin þannig
rætt sameiginleg áhugamál sín,
og ætti það að verða báðum til
gagns og gleði.
Takist þessar fyrirætlanir okkar
siglfirzku stúdentanna vel, gæti
svo farið að við yrðum þess um-
komnir, að setja dálítinn stúdents-
svip á 1. desember 1940, — þó
bæði sé færri og Iélegri kröftum
á að skipa, heldur en á Akureyri
og í Reykjavík. — Að þessu marki
verður samt stefnt og vonandi
renna allar siglfirzkar stoðir þar
undir.
1. desember er frelsis- og hátíð-
isdagur allrar þjóðarinnar og á
þeim degi eiga íslenzkir stúdentar
að vera í fylkingarbrjósti, alstaðar
sem því verður viðkomið.
Að þessu sinni er Stúdentafélag
Siglufjarðar eigi viðbúið, að veita
hátíðahöldunum 1. desember for-
stöðu, en hefir fengið sóknarprest-
inn, síra Óskar Þorláksson, til
þess að flytja guðsþjónustu í kirkj-
unni, sem sérstaklega verðurhelg-
uð fullveldisafmælinu og munu
stúdentarnir allir ganga í fylkingu
til kirkju, með einkennishúfur sínar.
Að guðsþjónustu lokinni munu
þeir ganga til sameiginlegrar kaffi-
drykkju að Hótel Hvanneyri.
Guðsþjónustan hefst kl. 2 e. h.
H. Kristinsson.
Bóndi nokkur
hafði búið með ráðskonum, en
haldist illa á þeim og hétu tvær
þær síðustu báðar Björg. Hann
gafst svo upp við ráðskonuhaldið
og bjó einn um nokkurn tíma, en
giftist svo allt í einu ekkju, sem
átti uppkomna dóttur og fluttu
þær báðar til hans. Kunningi bónda
færði í tal við hann, að honum
mætti bregða við og bóndi svar-
aði: »0, eg held það, og það held
eg, það er alltaf munur hjá sjálf-
um sér að taka, eða vera sífpllt á
bónbjörgum«.