Atlantica - 01.06.2006, Blaðsíða 31

Atlantica - 01.06.2006, Blaðsíða 31
30 AT L A N T I CA on the fly When people ask me what I do, I tell them that, you know, it’s a sightseeing trip with the opportunity to join the mile-high club. Some people have brought up that it’s amoral or whatever, but I just say, hey, you have friends who’ve been to motels, who own motels. If someone came up to you to rent a room for a night, you wouldn’t turn them down. The only thing I’m doing is renting them the space to do what they want for an hour. I started flying people up in my Piper Cherokee 6, a single engine airplane, maybe four or five years ago. It’s a really stable plane. Just two people won’t get anything out of balance. It fits four, technically, but I take out two of the seats and put in a mattress. The business started off kind of slow, but now I do about one a week. I’m up to probably 75 or 100 now. I take up all kinds of people, all shapes, sizes, ages from the late teens into their sixties. Just, you know, a general everybody. You probably wouldn’t guess, but about 80 percent of the people who book the rides are female. Everyone’s generally pretty cool with it. Nobody’s really all that embarrassed. You have to be open- minded a little bit and kind of, I guess, sexually liberated to be able to do that with someone just a curtain away. I wear headsets and with the curtain down I can’t see what’s going on, but I know when things liven up in the back. We leave from West Georgia Regional Airport, which is about 30 miles west of Atlanta. The views are generally just countryside and a couple of towns. Sometimes I have the option of flying over downtown Atlanta but you have to go lower than 5,000 feet because of the air space. Usually I take them up to 6,500 feet for about 45 minutes. The sunset flight is probably the most popular. We take off about 30 minutes before sunset and land a little bit after dark. I’ve also done some night flights and they’re really pretty. I did have one guy call me up once asking if he could have a two-hour flight. And I got to thinking, hey, this must be some superman-type. I tell people to just tap me on the shoulder if they need something. We had been in the air for half an hour when he taps me on the shoulder and tells me that I can go back down any time, that it didn’t take as long as he thought. It turned into a one-hour flight instead of two. Everyone has to abide by the FAA [Federal Aviation Administration] rules. I give them a timer before I take off and set it for 50 minutes. When the timer goes off they know they have ten minutes to get their seatbelts back on so we can land. I used to just stick a piece of paper back there telling them they had ten minutes, but realized a timer works better. When we land, I give them a certificate that says ‘Congratulations, you joined the Mile High Club.’ a Mile High Atlanta. www.milehighatlanta.com CONFESSIONS OF A MILE-HIGH PILOT As told to Sara Blask. IL LU S TR AT IO N B Y L IL JA G U N N A R S D Ó TT IR Meet Bob Smith, 50, a corporate pilot based in Carrollton, Georgia, and the man behind Mile High Atlanta. With more than 30 years of flying experience, you can be assured that he’ll keep the wings steady. 009 airmail Atlantica 406 .indd 30 23.6.2006 11:31:49
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117

x

Atlantica

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Atlantica
https://timarit.is/publication/1840

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.