Atlantica - 01.06.2006, Blaðsíða 79

Atlantica - 01.06.2006, Blaðsíða 79
ICELANDa 78 AT L A N T I CA mountain biking club has assembled a small group of elite riders. The sky is gray and it’s cold as we approach Freyr Franksson’s 1957 Mercedes troop carrier. His vehicle is a simple army-green box, stacked with bikes, not weapons, but nonetheless it feels like we are going on a military operation. Freyr assumes his position in the driver’s seat. Nobody sits in the empty space next to him. His face is weathered and it is clear that he has seen some bad paths in his day. He doesn’t say much, just watches the gray sky and road ahead. As we lumber up the road out of Reykjavík towards Hveragerdi it starts to drizzle. “First rule is never to trust the weather,” says Fjölnir Björgvinsson, a newer member of the club. “Only believe it when it says that the weather is going to be bad, because then you know that it will be either bad weather, or terribly bad weather.” Later, an hour into the ride that started by cutting through a lava field, Fjölnir and I escape the cold. We are standing near a geothermal vent, a fat twenty-foot high pipe that is issuing heavy, sulfuric steam that blows over us. All I can see is Fjölnir’s thin face. “It’s the tropics,” he says. The sound of the steam rocketing out of the one- kilometer deep shaft is like thunder. “You feel the sound in your stomach,” Fjölnir says. After passing the hill where I fell, I’m feeling good about being ahead in our group of seven, riding with Freyr and Darren Mikaelsson, an English transplant living in Iceland. The two of them rode Tibet and Nepal together. “We dropped 3,600 meters in one day,” Freyr says of the descent after having reached Mt. Everest’s base camp. “When we started it was winter, and then when we dropped it became summer,” he says from under his helmet and his red beard. “Jæja!” Darren yells in Icelandic, and we drop further down the steaming river valley. The trail is narrow and rocky. White Súla birds warble in their redoubts among the black rocks on the opposite ridge, and large swathes of yellow green moss bring some color under an ominous shield of clouds. We come to a dirt road, where I can see a Range Rover fording the river we’re due to cross. “If you ride fast enough you’ll float right over the water,” Darren jokes. Gudbjörn, in his bright yellow windbreaker, whizzes past, straight for the river. In an explosion of water and grunts he’s across. Then he turns and crosses back in a grin- filled exhibition of bravado. Darren looks at me. ‘Aw, this is stupid,’ I think, ‘Now I’ve gotta cross this river just so these guys give me some respect.’ Earlier one of the mem- bers had been slow to come down a steep section of the trail. “Oh, don’t be such a big girl’s blouse,” Darren had muttered. “How do you spell that?” I asked. Darren told me it was English and that it meant wimp. Darren forges the water. Intent on not being a big girl’s blouse myself, I bike forward. I hit the water fast, my tires grab at the slippery stones underneath. The water is so high that my feet are submerged when they come into the lower semi- circle of my rotations. I grunt. The mountain bik- ing boys yell, and my front wheel makes it to dry land on the other side. Freyr says nothing, and rides right through. Two days later, Gudbjörn leads a group of eight on the mountain biking club’s weekly Tuesday night ride on Reykjavík’s well-manicured bike paths. I’m confident; out of the eight, only Gudbjörn, Fjölnir and I have crossed the lava and the river. I’m almost a veteran. We leave from the bus station in the suburb Breidholt. I stick with Gudbjörn in front as we climb the thin asphalt path that is such a hot topic in Reykjavík. “The city is planning to continue expanding the system,” says Pálmi Freyr Randversson, a transportation engineer in the city’s environmen- tal division. “The hope is to get up to six percent of people using bikes to go to work.” Right now that number stands at 2-3 percent, according to Morten Lange, President of the Icelandic Cyclist’s Federation and one of the riders on this gray evening. 060-94ICELANDAtl406.indd 78 23.6.2006 12:42:11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117

x

Atlantica

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Atlantica
https://timarit.is/publication/1840

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.