Atlantica - 01.05.2007, Blaðsíða 34

Atlantica - 01.05.2007, Blaðsíða 34
You might find the best sandwiches and pastries in ‘Haga’, the old quarters. The cafés there are also famous for their huge cinnamon rolls, another Swedish delicacy. – Ida Husaren makes enormous cinnamon buns. – Kurt There is no better way to get to know a new city in a short time than to try its local culinary specialties. If readers advised me to try a massive cinnamon bun in the name of research, so be it. Haga is another pleasant district of Gothenburg. Its cobblestone streets, the main one reserved for pedestrians, are lined with boutiques and shops, some specializing in children’s wear, others in olive oils. Quirky clothing store Igor the Dog got my vote for most intriguing name. The district, which means “fields”, was Gothenburg’s first suburb, and is known for its unique architecture. The three-story homes are built of bricks or stone on the bottom half and colorfully painted wood at the top. Nineteenth- century legislation prohibited building wooden houses higher than two stories and the brick and stone on the ground level circumvented this rule. Haga is one of only a few parts of the city where these homes were not torn down in the 1960s and ‘70s. Perhaps I was imagining it, but the woodsy scent of cinnamon seemed to be wafting every- where. The Husaren café sat on the corner of Haga Nygata and Husargatan. Even at 10 am, there was a queue of people inside ordering sweets for their morning break – rhubarb pie with crumble topping, triangular wedges of sticky bak- lava, and of course cinnamon rolls. Most people chose to sit with a newspaper and cup of coffee in the bohemian interior of the café, but I returned outside to people-watch, wrapped in one of the snug red blankets the café provided on all of its wicker chairs. I could see why the country is famous for its buns. This cinnamon roll was all about the spice. There were no distractions like nuts, raisins or gooey icing. It was just swirls of soft dough, curled into a circle large enough to fill my plate, stuck together with a cinnamon filling and span- gled with crunchy cubes of white sugar. I could barely finish half of it. While I was getting sticky fingers tearing into pieces of Sweden’s greatest sweet contribution to the world, Palli, Atlantica’s photographer, was strolling around Haga. He stopped a man in a beret, glasses, and striped scarf and asked him if he could take his picture. The man agreed, and asked Palli where he was from. “Iceland,” answered Palli. “I’m here for a story.” Above: By the Göta älv river. Below: Universeum museum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115

x

Atlantica

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Atlantica
https://timarit.is/publication/1840

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.