Austurland - 26.04.2018, Blaðsíða 8

8 26. apríl 2018
Einar Már Sigurðarson skóla-
stjóri í Nesskóla er ætíð ung-
ur í anda og hress, þó honum
hafi sannarlega brugðið þegar hann
komst að því að hann væri elsti starf-
andi skólastjóri landsins. Þá þótti
honum og konu hans Helgu Steinson,
fv. Skólameistara Verkmenntaskóla
Austurlands, kominn tími á að fletta
á næsta kafla. Einar lætur af störfum
í sumar en Austurland tók púlsinn á
„þeim gamla“. Verður nóg að gera í að
sinna bara afahlutverkinu og horfa yfir
farinn veg, eða hvað tekur við?
„Það tekur alltaf eitthvað við,“ hlær
Einar, eins og svo margir þekkja til en
það hefur verið einkennismerki hans
alla tíð að taka jákvæðan pól á hlutina.
„Það er svo margt spennandi í lífinu,
bæði barnabörnin og jú það að geta
orðið að gagni líka áfram. Það kom
mér skemmtilega á óvart þegar ég
komst að því að ég væri elsti starfandi
skólastjóri landsins, hafði bara aldrei
látið mér detta slíkt í hug. Þá voru
tveir starfandi skólastjórar jafnaldrar
mínir en fæddir seinna á árinu.“
Eðlilegast að klára ferilinn á
toppnum
„Mér fannst nú alltaf að ég væri nokk-
uð góður þegar ég byrjaði minn skóla-
stjóraferil á Fáskrúðsfirði árið 1979 því
þá var ég með þeim yngstu og mögu-
lega sá yngsti, ég hef nú bara aldrei
rannsakað það. En það var einhvern-
veginn borðleggjandi að verða elsti
starfandi skólastjórinn eftir að maður
sá að þessir tveir jafnaldrar mínir hættu
í fyrra. Það er sérkennilegt til þess að
hugsa að vera orðinn elsti skólastjórinn
á landinu því manni finnst maður enn
vera svo ungur og brennandi í andan-
um. En það er líka eðlilegt að rifa seglin
og beina atorku og hugmyndum áfram,
þó það verði meira svona „í áhöfninni“
– jafnvel bara í landi. Eftirmaður minn
í Nesskóla, Eysteinn Þór Kristinsson
verður flottur kafteinn á þeirri skútu og
óska ég þeim Lilju velfarnaðar áfram,“
segir Einar en það hefur oft verið við-
loðandi við skólastarf að hjón vinna á
þeim vettvangi. Sú var raunin með Ein-
ar og konu hans.
Lífsstarf í menntamálum og
uppbyggingu skólastarfs
„Það hefur orðið hlutskipti okkar
Helgu að vera tengd menntamálum
nær allt okkar líf. Það kemur m.a. til af
miklum áhuga á samfélagsmálum og
þeirri staðreynd að menntamál skipta
miklu máli fyrir jafnrétti og jöfnuð í
samfélaginu.Það hefur margt á dagana
drifið, eðlilega.
Stofnun Verkmenntaskóla Austur-
lands er eftirminnileg en þá fórum við
Smári Geirsson sem þá var skólameist-
ari Framhaldsskólans í Neskaupstað og
ég þá sem skólafulltrúi í Neskaupstað,
um allan fjórðunginn og funduðum
með sveitarstjórnar- og iðnaðarmönn-
um til að tryggja aðild allra sveitarfé-
laga að skólanum. Í þá daga var rekstur
og uppbygging framhaldsskólanna
samstarfverkefni
ríkis og sveitarfé-
laga. Sem betur fer
hefur samsstarfs-
verkefnum fækkað
því yfirleitt hallar
á sveitarfélögin í
slíkum verkefnum. Ég tel reyndar að
sveitarfélögin eigi að sjá um fram-
haldsskólana því þjónusta þeirra er
nærþjónusta, og þannig munu þessi
mál vonandi þróast í framtíðinni, ef
ríkið ræður við að vinna slíkt í hendur
sveitarfélaganna með sómasamlegum
hætti,“ segir Einar.
Skólaskrifstofa
Austurlands mikilvæg
„Þá var það ekki síður áhugavert að
vera fyrsti forstöðumaður Skólaskrif-
stofu Austurlands og leiða hið stóra
verkefni, yfirfærslu grunnskólanna til
sveitarfélaganna. Mikilvægt verkefni
sem áður var samstarfsverkefni ríkis og
sveitarfélaga en yfirfærslan bætti mjög
stöðu grunnskólanna. Hinsvegar hefur
ríkisvaldið á seinni árum verið að auka
miðstýringu með svokölluðu eftirlits-
hlutverki og ýmsum ,,fyrirskipunum“.
Helsta verkefnið framundan er
að mínu mati aukið frelsi grunnskól-
anna. Vellíðan nemenda hefur ávallt
verið mitt leiðarstef en auka þarf sam-
stillingu allra stuðningsaðila sem við
sögu koma þannig að þau kerfi vinni
sem best saman – en því miður er
verulegur misbrestur á því.“
Kom ekkert til greina að hætta fé-
lagsmálavafstrinu bara alveg og fara
bara að dunda sér? Njóta lífsins og
ferðast um heiminn?
„Það má dunda sér á milli en það
er líka að njóta lífsins að gefa af sér
á meðan maður hefur eitthvað til að
gefa. Þannig erum við gömlu hipp-
arnir kannski svona eins og hjá Dylan,
meira rúllandi heldur en að huga að
því að setjast í helgan stein,“ segir Ein-
ar og brosir. „Ég hef verið svo heppinn
að vera varabæjarfulltrúi Fjarðalistans
síðustu árin og hefur það aukið áhuga
minn, maður áttar sig betur á mikilvægi
sveitarstjórnarmála í þessu stóra sam-
hengi og breytingum sem eiga sér stað
í samfélaginu. Áður sá ríkið um flest en
nú eru stærri og stærri verkefni á könnu
sveitarfélaganna. Þess vegna hef ég gefið
kost á mér að nýju og tel að reynsla mín
og þekking geti komið að góðum not-
um í bæjarstjórninni hér í Fjarðabyggð.
En til þess þarf Fjarðalistinn auðvitað
að fá gott brautargengi í komandi sveit-
arstjórnarkosningum, sjáum hvernig
það fer. Ég skellti mér auðvitað bara í
baráttusætið, eins og alltaf,“ bætir Einar
við og hlær, en það er fjórða sæti listans.
Samgöngumálin og SSA
Einar segir að fyrir liggi einnig að hann
taki nokkur verkefni á sviði Samtaka
sveitarfélaga á Austurlandi að sér, til
dæmis formennsku samgöngunefndar
SSA. „Það er mjög mikilvægur mála-
flokkur, þar sem mörg stór verk eru enn
óleyst, þó vissulega hafi margt áunnist.
Því miður hafa kraftar okkar Austfirðinga
of oft farið í opinberar deilur í þessum
málaflokki og kannski á maður eitthvað
í reynslubankanum við því.“ Einar seg-
ir að opinberar deilur skili yfirleitt engu
því ríkisvaldið notfæri sér þá stöðu til að
fresta verkefnum. „Samstaða á þessu sviði
sem öðrum er það sem mestu skilar.“
Þjóðkirkjan, lútersk
gildi... og bjór!
„Áhugamál mín eru einnig á fleiri svið-
um og nýlega fékk ég hvatningu til að
bjóða mig fram til setu á kirkjuþingi,
sem ég ákvað að verða
við. Ástæðan er í mín-
um huga sú að kirkjan
er mesta fjöldahreyfing
þjóðarinnar og stendur
fyrir mikilvæg lífsgildi,
lúterska jafnræðis og
mannréttindahugsjón.
Að hún komist heil úr þeim ólgusjó og
undan ágjöfum kallar á að fólk sinni
henni af trúmennsku og í gleði, og
fylgi henni áleiðis í takt við tímann. Og
talandi um það. Að undanförnu hef ég
líka verið að reifa hugmynd um að koma
á fót bjórbruggframleiðslu í Neskaup-
stað við góðar undirtektir. Hugmyndin
er að hér verið til ,,okkar eigin bjór“ -
kannski fyrst og fremst fyrir heimamenn
og ferðafólk og ekki með ágóða í huga
heldur sem aðdráttarafl fyrir byggðina.
En hvað verður með það verður tíminn
að leiða í ljós. Kannski verður tíminn
til allra þessara verka minni en maður
gefur sér, því við Helga höfum hafið bý-
flugnarækt og þar er ég auðvitað nýttur
út í ystu æsar, þyki brúklegur aðstoðar-
maður og sú ræktun er mjög áhugaverð
og mikilvæg fyrir náttúruna eins og allir
vita. Hunang má svo nota í bjórgerðina,
er mér sagt,“ hlær við. Auðvitað. Nóg
fyrir stafni. En eitthvað að lokum?
Þakklátur fyrir
árin í skólastarfinu
„Þessi ár mín sem kennari og stjórn-
andi í bæði grunn- og framhaldsskóla
hafa verið lærdómsrík og mjög gef-
andi, því gott samband við nemend-
ur og samstarfsfólk er það sem gefur
mest. Kátur og ánægður nemandi er
eitt það besta sem ég upplifi. Ég hef
verið svo heppinn að eignast fjölda
vina í hópi fyrrverandi nemenda
minna en þeir eru mjög víða og hin
seinni ár hefur ótrúlega stór hópur
þeirra verið í hópi samstarfsmanna.
Þá verður til samfélag skilnings og
virðingar. Það er ég þakklátur fyrir.“
„Það tekur
alltaf
eitthvað
við“
Mörg verkefni bíða og „sá gamli“ er síður en
svo sestur í helgan stein.
Eftirmaður Einars í Nesskóla verður
Eysteinn Þór Kristinsson, deildarstjóri
unglingastigs skólans.
Einar Már og Helga hafa
starfað að skólamálun-
um fyrir austan lengi.
Hér eru þau á góðri
stund á Látrabjargi árið
1999 en þau eiga hús
fyrir vestan sem þau
hafa lagt sig fram við að
gera upp á síðustu árum.
Einar Már segir afahlutverkið vissulega það mikilvægasta,
en margt taki við nú þegar skólastjóraferlinum lýkur. Það
er gefandi að gefa af sér og vera að gagni, segir Einar.