Heimili og skóli - 01.02.1949, Síða 18

14
HEIMILI OG SKÓLI
Öll börn, sem send eru til athug-
unar, eru greindarprófuð, og komi það
í ljós, að örðugleikarnir séu einkum
greindarskorti að kenna, lenda börnin
ekki í lestrarbekkjum, heldur í hjálp-
arskólunum, sem einnig hafa sérstaka
lestrarbekki.
í venjulegum lestrarbekkjum eru
aðeins börn með almenna greind,
greindarvísitölu 90 eða meira.
Árið 1946-47 var greind barnanna
í lestrarbekkjunum þannig:
G. V. Barnafjöldi
90- 94 172
95- 99 265
100-109 488
110-119 183
120-129 51
130-139 3
Alls 1162
Börn þau, sem hafa G. V. 90 eða
meira, eru síðan prófuð með ýmiss
konar stöfunar- og lestrarprófum.
Þegar öllum prófunum er lokið, er á-
kveðið, livort barnið á að fara í lestr-
arbekk eða hljóta einhverja aðra sér-
meðferð undir eftirliti sálfræðinga.
Lægsta bekkjarstig lestrarbekkjanna
er í ár 2. bekkur og hið hæsta 8.
bekkur. Börn, sem eiga við sérstaklega
illkynjaða lestrarörðugleika að etja,
geta þannig verið í lestrarbekkjum
þangað til þau útskrifast úr skólanum.
Unglingaskólar borgarinnar hafa sér-
stakar deildir við hæfi þeirra, sem
gengið hafa í lestrarbekk og eiga
erfitt updráttar á þessu sviði.
Skólasálfræðingar á skólasálfræði-
skrifstofunni hafa eftirlit með lestrar-
bekkjunum og prófa börnin annað
veifið, til þess að fylgjast með þroska
þeirra. Þegar barnið er komið svo
langt, að hæfilegt sé að flytja það aft-
ur í venjulegan bekk, er það tafar-
laust gert. Árið 1947 voru 122 börn
flutt úr lestrarbekkjunum í almenna
bekki. Af þessum 122 höfðu 18 geng-
ið í lestrarbekk í eitt ár, 64 í tvö ár,
25 í þrjú, 12 í fjögur og 3 í fimm ár.
' Þótt börnin séu komin í almenna
bekki, er fylgzt með skólaörlögum
þeirra, en oftast gengur þó allt vel í
almenna skólanum. Einstöku sinnum
kemur fyíir, að þótt barnið hafi náð
lestrarleikni sökum hinna góðu að-
ferða, sem notaðar eru í lestrarbekkj-
unum, geta þau ekki fylgzt með venju-
legum bekk, þar sem nemendafjöld-
inn er tvöfaldur; ef svo fer, lendir
barnið aftur í lestrarbekk.
I lestrarbekkjunum eru að öllum
jafnaði 16 börn. Kennararnir, sem
kenna þar, hafa hlotið sérmenntun,
en engin sérstök kennsluaðferð er á-
skilin. Hver kennari reynir að byggja
á þeim grundvelli, sem honum og
nemendunum hentar bezt, með tilliti
til þarfa hvers einstaklings, sem í
bekknum er. Sökum þessa aðferða-
frelsis er ókleyft að lýsa kennslunni í
lestrarbekkjum Kaupmannahafnar,
aðeins má benda á, að kennslan er að
miklu leyti einstaklingsbundin.
Oftast fara börn, sem eru afturúr
í lestri, aftur í almenna bekki að öðr-
um lestrarbekk loknum, enda er það
æskilegast. Börn í öðrum bekkjum,
sem ekki geta fylgzt með í lestrarnám
inu fara beint yfir í samsvarandi bekk
í lestrarbekkjunum, svo framarlega
sem rúm er þar, annars verða þau að