Heimili og skóli - 01.10.1951, Side 8

84
HEIMILI OG SKÓLI
vist barnanna, er fá að telja aura úr
sínu hólfi, og síðan upphæð hvers
barns færð inn í bók þess. Fær svo
barnið bókina við og við til að sýna
hana heima.
Svíar hafa mjög rækt þessa hlið upp-
eldisins í skólum sínum. Söfnunarað-
ferð þeirra er svipuð og hjá Dönum.
Þeir hafa haft merki og spjöld, en liafa
nú tekið upp kassa, svipaða þeim, sem
lýst var hjá Dönum, en þeir hafa þá
fremur úr málmi en tré. Og það má til
marks um það vitna, hvers virði Svíar
telja þessa starfsemi skólanna, að nú í
sumar var námskeið haldið í Uppsala-
háskóla í þessum efnum, og sóttu það
kennarar frá Noregi og Danmörk, auk
Svía. Þar var ýtarlega um þessi mál
rætt, gefnar margs konar leiðbeining-
ar um framkvæmdirnar, fluttir hag-
fræðilegir fyrirlestrar og mjög hvatt
til víðtækarar starfsemi á þessum vett-
vangi. — En þótt Svíar séu þarna
framarlega, munu þó Danir standa
þeim framar, sem m. a. má sjá af því,
'að í sínum höfuðsjóði hafa Svíar ekki
nema um 6 milljónir króna, en Danir
rúmar 5 milljónir, þótt færri séu að
mun en Svíar.
Þetta mál er allt svo mikilsvert, að
við hljótum að veita því sérstaka at-
hygli. Um rúman tug ára höfðum við
sparifjársöfnun við barnaskólann á
Akureyri. Tilgangurinn var vitanlega
sá, að hafa nokkur áhrif á börnin til
skynsamlegrar ráðdeildar, en sparifé
sitt áttu þau svo að fá fermingarárið.
Þetta gekk yfirleitt vel, þangað til
gullflóðið dundi á okkur. Við notuð-
um merki og pappaspjöld. Hver kenn-
ari safnaði í sínum bekk, en heildar-
gjaldkeri sjóðsins sá um, að reiknings-
færzlan væri í lagi, og að féð væri
ávaxtað á tryggum stað.
Þótt þetta fyrirkomulag, merkin og
spjöldin, sé vel nothæft, þá má þó
segja, að það sé fremur þungt í vöfuin
og við það bundin allmikil skrif-
finnska. Þess vegna hef ég veitt eftir-
tekt því, sem nágrannar okkar hafa
hafzt að í þessum efnum, og nú tel ég,
að kassarnir séu hentugustu áhöldin,
og því sé rétt að taka þá upp, ef við
viljum hefja þetta starf fyrir alvöru.
Og sé svo, að við viljum gera alvarlegt,
uppeldislegt átak í þessu máli, ætti
sparifjársöfnunin ekki að vera bund-
in við barnaskólana eina, heldur ná
líka til unglingaskólanna, þannig, að
unglingurinn héldi söfnuninni áfram
í unglingaskólunum, og þeir, sem ekki
kærðu sig um að fá sparifé sitt ferm-
ingarárið, gætu fengið það við lok
unglingaprófs, eða gagnfræðaprófs, en
auðvitað hvattir til að geyma það enn
lengur og halda áfram að leggja fé til
hliðar til fullorðinsára.
í stuttu máli vildi ég mega leggja
frarn eftirfarandi tillögur:
1. Tekin verði upp sem víðtækust
sparifjárstarfsemi í skólum landsins.
2. Yfirstjórn fræðslumálanna, eða
bankarnir, eða þessir aðilar í samein-
ingu leggi fram stofnkostnað, sem að
sjálfsögðu verður nokkur. Hann er
einkum fólginn í því, að leggja til
sparikassa, með líku sniði og þá, sem
nefndir eru hér að framan, en þá má
að sjálfsögðu fá miklu ódýrari í fjölda-
framleiðslu en ef hver baukaði út af
fyrir sig, og auk þess yrði að sjálf-
sögðu meiri trygging fyrir því, að
starfsemin yrði almennari og víðtæk-
ari.