Læknaneminn - 01.10.1960, Blaðsíða 12

1Z
LÆKNANEMINN
í NESKA UPSTAÐ
Blaðsstjórnin mun í vetur leitast við að birta lífsreynslusögur, þ. e. frásagnir
stúdenta, sem dvalizt hafa úti á landsbyggðinni við héraðslæknisstörf. Fer hér á
eftir hin fyrsta lýsing Halldórs Halldórssonar á dvöl hans við sjúkrahúsið í
Neskaupstað.
I marz s. 1. frétti ég, að ráðs-
maður fjórðungssjúkrahússins á
Neskaupstað væri að reyna að
ráða mann í aðstoðarlæknisstöðu
við sjúkrahúsið, vildi helzt ráða
kandidat til eins árs, en ef enginn
fengist, mundi hann ráða lækna-
nema í síðasta hluta. Enginn
kandidat fékkst, og endirinn varð
sá, að við réðum okkur þrír síð-
asta hluta menn, skiptum sumr-
inu á milli okkar, og fór ég fyrst-
ur austur og vann þar í maí og
júní. Við réðum okkur upp á kaup
samkvæmt taxta félags okkar:
300 krónur á dag, frítt uppihald
og ferðir, og því bætti þessi vinna
fjárhag okkar talsvert. Einnig
fengum við einn mánuð viður-
kenndan sem handlækningsdeildar-
kursus.
Fjórðungssjúkrahúsið á Nes-
kaupstað var tekið í notkun í jan-
úar 1957. Húsakynni þess eru
góð, en þyrftu raunar að vera mun
stærri, því að það er aðeins ætlað
fyrir 25 sjúklinga, en þó lágu þar
oft nær 30 sjúklingar þann tíma,
sem ég vann þar. En auk þess er
efsta hæðin rekin sem elliheimili,
og eru þar rúm fyrir 10—15 vist-
menn. Þegar læknisbústaður sá,
sem nú er í smíðum á spítalalóð-
inni, verður fullgerður, verður
hægt að auka við sjúkrarúm, því
að nú búa yfirlæknirinn og hjúkr-
unarkonur í sjúkrahúsinu.
Elías Eyvindsson, sem er sér-
fræðingur bæði í svæfingum og
handlækningum, hefur verið yfir-
læknir við sjúkrahúsið frá byrj-
un, og raunar verið eini læknir-
inn, því að hann hefur adrei haft
mann með full læknisréttindi sér
til aðstoðar, aðeins stúdenta eða
kandidata. Þó er aðstoðarlæknis-
staða með fullum launum við
sjúkrahúsið, og sá aðstoðarlækn-
ir mundi væntanlega geta haft
300—400 samlagssjúklinga í
bænum, svo. að honum eru
tryggðar dágóðar tekjur, en það
virðast bara svo fáir læknar
vilja fara út á land. Farið
hefur verið fram á það við
landlækni, að kandidatar fái
vinnu í umritaðri stöðu viður-
kennda sem hluta af „héraðs-
skyldu“, en þeirri málaleitan hef-
ur verið synjað, sem ég tel vafa-
saman greiða við kandidata og
sjúkrahúsið.
Einnig hefur oft gengið erfið-
lega að fá hjúkrunarkonur að
sjúkrahúsinu, en í sumar unnu þar
4 hjúkrunarkonur, 3 þeirra nýút-
skrifaðar og reynslulitlar, en þær
kynntu sig mjög vel og stóðu sig
í alla staði ágætlega.
Fyrstu vikuna vann ég með
héraðslækninum í Neskaupstað
Þorsteini Árnasyni, því að Elías
var ókominn úr Ameríkuför, en
þar dvaldist hann 6 mánuði s. 1.