Stuðlaberg - 01.01.2012, Síða 24

24 STUÐLABERG 1/2012
Húsum er riðið heilar nætur.
Hornóttir djöflar aka sér.
Meydómi týna manna dætur
í myrkranna hít á landi hér.
Fölnað er lauf og fegurð blóma.
– Fyrr má nú vera bölvað stuð. –
Jörðin er keyrð í jökuldróma.
Ég segi pass og treysti á guð.
Á vorin er allt með öðru sniði
þá umfaðmar sólin himininn.
Þá reisa menn hús af rekaviði.
Þá ríður margur í fyrsta sinn
því hestarnir skeiða víðan völl
og valhoppa landsins tignu fjöll.
Sauðirnir strjúka í allri ullu.
Ilmandi blærinn heillar oss.
Gemlingar fá þá gjarna drullu.
Græða sig kýr og fitna hross.
Steingeitur klifra í háum hömrum,
hækkandi þrár sjást alls staðar.
Próftakar dúsa á dimmum kömrum;
– dáindis gott að svindla þar.
Tunglið er hætt að taka hann Óla
það taka nú fæstir eftir því.
Sérlega lekkra sumarkjóla
sætustu drósir klæðast í.
Gorkúlur spretta á hesthúshaugum
hurðir á fjósum gisna mjög.
Illt er um skjól hjá öllum draugum.
Alþingi semur fræðslulög.
Náttúran gerir gull úr steini
(Gott er að fara hinn breiða veg).
Bjartfælnir púkar liggja í leyni
lævísin er þeim náttúrleg.
Andskotinn sáir illu sæði,
sem ekki er nú held ég nema von.
En fuglarnir syngja fögur kvæði
fyrir Jóhannes Áskelsson.
Á sumrin er unnið alla daga
eins er um nætur lítil hvíld.
Menn rembast þá við að róa og saga
raka sig, heyja og veiða síld.
Tittlingar líða í léttum vindi
lóurnar syngja um himinhvel.
En síldin er fugla síst að yndi
– Sú er nú oft með klofið stél.
Ljós þitt láttu skína,
lyftu geði þínu.
Lýstu á öllum leiðum,
lífsins gildum veittu
stuðning þinn og stattu
sterkan vörð um ljósið.
Leyfðu því að lýsa
langt um daga alla.
Vertu ljós sem lýsir,
lýstu öðrum mönnum,
finndu lífsins farveg,
fylltu lífið gleði,
Láttu hjartað leita
lausna fyrir hrjáða.
Endurgjöf þá gefur
gæfan, ljósið bjarta.

Ljós að ofan ljómi,
lýsi vegferð þína,
beri sanna birtu
burtu reki skugga,
skerpi von og vilja,
verndi þig og blessi.
Megi lífsins ljósið
ljóma þér um jólin.
2011.
Hreinn Halldórsson:
Ljósið þitt