Sjálfsbjargarfréttir - 01.11.2003, Blaðsíða 9

hef starfað, um umfangið og helstu
atriðin sem á mitt borð hafa komið.“
Leitar fólk einnig til þín vegna
lœknamistaka?
„Yfirleitt ekki því slík mál eiga al-
veg fastan farveg samkvæmt lögum
og reglum en ég upplýsi fólk um
réttindi sín ef eftir því er leitað.
Mistakamál eiga heima hjá land-
lækni.“
Er ekki óeðlilegt að stjórnendur
spítalans ráði í þessa stöðu, hvað
með hlutleysi?
„Nei, mér finnst þeir sýni framsýni
með því að þróa þessa viðbótarþjón-
ustu við sjúklinga. Ég kem ekki til
með að draga taum eins eða neins
nema þá sjúklingsins. Ég er fulltrúi
þeirra.“
Hvað finnst henni um þœr gagnrýn-
israddir að það sé ekki gott að lœkn-
ar rannsaki sjálfir mál t.d. sinna
starfsbrœðra, lítið fari fyrir hlutleysi
í slíkum tilfellum?
„Það eru lög og reglur sem gilda í
landinu og eftir þeim á að fara.“
Það hefur oft verið sagt að læknar
standi svo vel saman þegar um mis-
tök er að ræða?
„Auðvitað fer Landlæknisembættið
eftir settum reglum þegar læknamis-
tök eiga sér stað. Við íslendingar
erum þannig að við ætlumst til að
það verði ekki nein mistök. Við
erum t.d. með lægri barnadauða en
nokkurs staðar annars staðar í heim-
inum, sem betur fer. Ef eitthvað ger-
ist þá sættum við okkur ekki við
það. Það er alveg eðlilegt, ef við lít-
um bara í eigin barm, ef slys gerist
þá er erfitt og jafnvel aldrei hægt að
sætta sig við það. I mínu starfi kem-
ur fyrir að læknar hafi samband við
mig og segja að það hafi orðið mis-
tök. Þeir vilja að sjúklingurinn fái
þær tryggingar sem hann á rétt á og
biðja mig um að koma honum fljótt
í samband við Tryggingastofnun,
þannig að hann fái bætur úr sinni
Ég er kannski ekki sú sem leysir mál-
ið, en ég veit stundum hvert hægt er
að leita með málið. Ég hefmikla
reynslu af heilbrigðismálum, sem nýt-
ist í þessu starfi. “
sjúklingatryggingu. Flestir læknar
viðurkenna mistök, en til eru undan-
tekningar á öllu. Þegar mistök eiga
sér stað er mjög mikilvægt að deild-
in og samstarfsmennirnir séu einnig
ábyrgir og hjálpi sjúklingnum að
komast í réttan farveg með sín mál.
Það er engin aðgerð svo smá að
henni fylgi ekki einhver áhætta.“
Hvað með sparnað og manneklu, er
því einnig um að kenna?
„Það er sjaldnast eitt atriði sem hægt
er að kenna um, það er margt sem
spilar inn í. Ef við horfum hins veg-
ar 10-20 ár aftur í tímann, þá held ég
að það hafi ekki verið meiri mann-
skapur en nú er nema síður væri. A
undanfömum árum hefur mun meira
fjármagn verið sett til heilbrigðis-
mála heldur en nokkru sinni fyrr, en
við gerum líka miklu meiri kröfur til
heilbrigðisþjónustunnar. Hér áður
fyrr var ýmislegt sem við reyndum
ekki einu sinni því við höfðum ekki
þekkingu til þess. I dag er annað
uppi á teningnum og í því sambandi
get ég t.d. nefnt hvað hægt er að
gera fyrir fyrirbura, sem eru kannski
einungis 250 grömm, og aðgerðir
eflir slys sem við áttum ekki mögu-
leika á að gera fyrir um tíu árum.
Verið er að gera flóknar hjarta- og
höfuðaðgerðir svo eitthvað sé nefnt.
Fyrsta hjartaaðgerðin var gerð á Is-
landi árið 1986, það er nú ekki
lengra síðan. Flóknari og fleiri að-
gerðir hafa auðvitað meiri áhættu í
för með sér.“
Hvað ertu búin að fá mörg erindi
inn á borð til þínfrá því að þú byrj-
aðir?
„Þau eru á annað hundrað. Fólk
hringir eða kemur til að biðja mig
um að hjálpa sér á margvíslegan
hátt. Það er líka að leita eftir upp-
lýsingum og þá get ég beint því í
ákveðinn farveg. Svo eru mörg mál
sem eru miklu flóknari og erfiðari,
þannig að fjöldi erinda segir ekki
alla söguna.“
Hvað með fatlaða og öryrkja, leita
þeir mikið til þín?
„Já, þeir gera það og erindi þeirra
geta líka verið afskaplega mismun-
andi. En eins og ég sagði áðan þá
eru það aldraðir og geðfatlaðir sem
eru stærstu og þyngstu málin. Það
er t.d. mikið um erindi þar sem fólk,
í mínu starfi kemur fyrir ab læknar hafi samband við mig
og segja að það hafi orðið mistök. Þeir vilja að sjúkling-
urinn fái þær tryggingar sem hann á rétt á og biðja mig
um að koma honum fljótt í samband við Trygginga-
stofnun, þannig að hann fái bætur úr sinni sjúklinga-
tryggingu. Flestir læknar viðurkenna mistök, en til eru
undantekningar á öllu.
9