Marx - 01.04.1944, Blaðsíða 4

- 4 -
ÆSKULÝÐSFYLKINGIN.
Felagar!
í 5 ár hefur Æskulýðsfylkingin starfað í Reykjavík. Starf hennar hefur
oftast verið geysilegum erfiðleikum bundið. Þrátt fyrir það hefur tekizt að halda
félaginu starfandi og koma upp öflugum félagsskap. En felagsskapurinn þarf að efl-
ast að miklum mun fra því, sem nú er. Nytt starfstímabil þarf að hefjast. Hver
einasti æskumaður, er tileinkar ser sósíalískar skoðanir, á að vera virkur meðlimur
í Æskulýðsfylkingunni, hann verður að vera meira en félagi að nafninu til, hann þarf
að taka þátt í störfum félagsins. FÓlagið hefur svo mikið að starfa, að allir
félagarnir verða að vinna í þágu þess. Aldrei hafa skilyrðin fyrir Æskulýðsfylking-
una verið betri en nú, og þessi starfsskilyrði þarf að nota, ungir sósíalistar.
Á hinum erfiðustu tímum tókst að leggja grundvöllinn að Æskulýðsfylkingunni, en nú,
þegar tímarnir og skilyrðin eru betri, þarf að gera félagið það öflugt og víðtækt,
að það nái tilgangi sínum. En hann er, aö verða allsherjarfelagsskapur reykvískrar
æsku.
Guðmundur J. Guðmundsson.
Felagar!
SKÖPUM NÝJAN HEIM.
Viö ungir sósíalistar erum staddir a vegamotum. Við erum að leggja ut í
lífið, þar sem við eigum eftir að heyja okkar barattu. Þar, sem okkar bíða ótal
verkefni og örðugleikar.
Við lifum á einhverjum þeim mestu örlagatímum, sem mannkynið ennþá hefur
upp lif.o. Það er því ekki aðeins eðlilegt, heldur nauðsynlegt og sjálfsagt, að
við gefum gaum að því, sem er að gerast í kring um okkur. Því aðeins getum við upp-
fyllt þter kröfur, sem lífið hlýtur að gera til okkar.
Við búum í lyðræðislandi, eða svo er okkur sagt. í landi, þar sem allir
þegnar þjóðfélagsins eiga að hafa jafnan rétt til að njóta gæða lífsins. En þrátt
fyrir þetta hlytur okkur að finnast, að. við seum daand til að lifa við viss skilyrði.
ÞÓ við buþm yfir einhverjum hæfileikum, þa er næstum því utilokað, að við faum að
þroska þá svo, að þeir geti fengið að njota sín. En aðrir geta með nogu miklum tíma
og peningum gengið á hvaða skóla, sem þeim þoknast, og komist í hverja þa stöðu
þjóðfelagsins, sem þa lystir, jafnvel þo hæfileikar seu alls ekki fyrir hendi.
En hver er svo astæðan fyrir þessu?
Aðalastæðan er su, að við erum svo oheppin að tilheyra alþyðustettmm,
sem öldum saman hefur orðið að ala börn sín upp við fátækt og fáfræði. En hvað
hefur svo alþyðan unnið til sakar? Hvers vegna er hun í flestum löndum heimsins