Islande-France - 01.10.1949, Blaðsíða 23

ISLANDE- FRANGE
21
HENRI JEANMAIRE:
1 tiínsririijfítnir í Frakklandi
jjAÐ HEFUR veriö sagt, aö tvö höf-
uövandamál frönsku þjóðarinn-
ar væru viðkoma hennar og orku-
lindir. Sé þetta rétt, má þjóðin hrósa
happi yfir því, að frá því í stríðslok
hafa orðið framfarir á báðum þess-
um sviðum.
Manntalsskýrslur sýna, að þjóð-
inni fjölgar stöðugt, og má þakka
það skynsamlegum þjóðfélagslegum
ráðstöfunum.
Að því er snertir aukningu orku-
linda, hefur mönnum verið það ljóst
frá því um síðustu aldamót, að hún
veltur á framleiðslu rafmagns með
vatnsafli, vegna þess hve lítið er um
eldsneytisnámur í jörðu í Frakk-
landi.
Fyrsta skrefið í þá átt að auka
framleiðslu rafmagns með vatnsafli
var stigið á 20 ára bilinu milli heims-
légére houle durant les accalmies
qui suivent les tempétes. Bien que
les grands poissons soient rares com-
me les gros lots, chaque pécheur
garde au coeur l’espoir un jour d’en
tirer un.
Mon expérience me dit que si l’on
va souvent á la péche on reste jeune
et robuste quoiqu’on prenne de l’áge
Mais en rentrant, fatigué, d’une ex-
cursion le dimanche soir ou plutót
le lundi matin, je me dis souvent
qu’en réalité je devrais faire plus
rares ces parties de péche. Mais une
styrjaldanna, árin 1918—1938. Árið
1938 námu vatnsvirkjanir samtals
um 11 milljörðum kílóvattstunda á
ári, en það samsvarar um 8 milljón-
um tonna af kolum. Þetta er rúm-
lega einn fjórði hluti af vatnsorku
landsins, sem nemur um 40 milljörð-
um kílóvattstunda, samkvæmt rann
sóknum og mælingum, sem gerðar
hafa verið. Jafnframt hefur verið
áætlað, að um þrjá fimmtu hluta,
eða um 24 milljarðar kílóvattstunda
þessarar vatnsorku, væri hægt að
virkja fljótlega og án mikilla erfið-
leika.
Til þess að framkvæma þessar
virkjanir var ákveðið, upp úr 1940,
að fylgja ákveðinni áætlun, sem
kennd var við Monnet. Þjóðnýting
rafmagnsiðnaðarins í Frakklandi
og sameining undir eina miðstjórn
fois la fatigue passée je me réjouis
déjá á l’idée d’une nouvelle excur-
sion á la fin de la semaine.
Bien que la péche sportive soit
admirable, on éprouve au fond de
soi une certaine crainte de devenir
l’esclave d’un certain plaisir. Et
quand je vois mes amis acheter leur
premiére canne á péche et tout ra-
dieux á l’idée du premier poisson
qui la courbera, je leur dis dans mon
for intérieur: Prenez garde au dan-
ger. Habituez-vous plutót au gout
des vins franqais et au parfum des
belles femmes.