Kristilegt skólablað - 01.09.1963, Blaðsíða 7

Keisari Eþíópíu, Haile Selassie, er kristinn og mikill stuðn-
ingsniaSur kristniboSsins. Myndin sýnir, er hann ritar nafn
sitt í „Bókina gullnu“ í tilefni af stofnun háskóla í Addis
Abeba á dögunum.
markaðstorginu, og var ekki að
sjá, að hann kenndi sér nokk-
urs meins.
Gebbino lieyrði liaft eftir
honum, að Jeso væri Frelsari
mannanna, máttugri en allir ill-
ir andar, liefði sigrað foringja
þeirra og gæti losað menn úr
viðjum þeirra. Og hann hefði
sagt: „Ivomið til mín allir þér,
sem erfiðið og þunga eru hlaðn-
ir, og ég mun veita yður hvíld.“
I trausti til þessara orða hefði
hann afneitað djöflinum, og
Jesús hefði reynzt sannorður.
En faðir Gebbino vildi ekki
heyra á þetla minnzt. Barsja
mundi deyja voveiflega, þó síð-
ar yrði, og sjálfur sæi hann
enga ástæðu til að leggja líf sitt
í hættu, þótt Barsja, afglapinn,
hefði látið kasta ryki í augu sér.
Og þeirri skoðun hélt liann, þótt
margir fylgdu fordæmi Barsja
og vottuðu Ijóslifandi, að þeir
væru lausir úr ánauð andanna,
sem höfðu hrjáð þá.
Gebbino var bannað að hafa
nokkur afskipti af þessum Jeso-
mönnum. Og sjálfur var liann
líka smeykur, því það var al-
talað, að fólk, sem liefði ánetj-
azt kenningu hvítingjanna, væri
sent í önnur héruð undir því
vfirskini, að þeir ættu að fara
í skóla, en sæist aldrei framar
á heimaslóðum og ekkert hevrð-
ist frá því. Og einhvern liafði
hann heyrt fleipra því, að þetta
fólk væri ekki lengur lífs. Hann
ákvað því að fara sér að engu
óðslega, rasa ekki um ráð fram,
en sjá heldur, livað satt reyndist.
En brátt fóru leikbræður
hans að stelast á samkomur út-
lendinganna í leyfisleysi, og lík-
legast væri ekkert hæft í því,
að þeir gerðu mönnum mein.
Þeir væru vingjarnlegir við alla.
Aldrei sæjust þeir berja neinn,
og aldrei hefðu þeir fé af mönn-
um, þótt sagt væri, að þeir ætl-
uðu að stela ökrum Konsó-
manna. Og' boðskapurinn, sem
þeir fluttu, virtist sannur. Það
vottuðu margir, sem færu að
ráðum þeirra. En enn fannst
Gebbino ráðlegast að bíða og
sjá, hverju fram yndi.
Óttinn við reiði föðurins og
hefnd andans var honum enn-
J)á fjötur um fót. En hann Jiráði
að losna úr áþján, og Jietta var
fyrsta vonarskíman, sem liann
eygði. Fátt gat verið verra en
þau örlög, sem biðu hans, og
lengi börðust óttinn og vonar-
skíman um yfirráðin í huga
hans.
Dag einn varð vonin óttanum
yfirsterkari, og hann liætti sér
á samkomu með leikfélaga sín-
um. Útlendingurinn talaði um,
að Guð elskaði aíla menn og
hefði sent son sinn, Jesúm Krist,
tií að bjarga Jjeim úr ánauð
synda Jieirra. Jesús liefSi dáið
fyrir syndir Jieirra og fyrirgæfi
öllum, sem kæmu til hans, jafn-
vel þeim, sem væru í Jjjónustu
Satans.
Útlendingurinn hélt á hók,
sem hann sagði, að væri orð
Guðs, og nokkra Konsó-pilta og
stúlkur sá Gebbino líka, sem
lásu úr bókinni.
Allt í einu skaut Jieirri hug-
mynd eins og eldingu niður í
huga hans, að lœrði hann að
lesa, gæti liann sjálfur kynnt sér
þau furðutíðindi, sem hún liefði
KRISTILEGT SKÓLABLAÐ 5