Fróðskaparrit - 01.01.1979, Side 109

Fyriskipanin frá 3.5.1723 um handil i Føroyum
117
Skund hevði taS tó ikki, tí eitt tilmæli (»forestilling«) frá
2.3.1722 mátti verSa uppafturtikiS tvær reisir, áSrenn taS
fekk úrskurS 3.8.1722, og hann ljóSaSi bert uppá, at tann
taksturin og fyriskipanin skuldu verSa send sýslumonnunum
til ummælis. EndamáliS viS hesum er rættiliga ógreitt, — tó
taS samstundis stóS í viSmerkingunum, at sýslumenninir mundu
vera hugaSir fyri høgum ullarprísi, tí teir áttu nógva ulllfi.
RentukamariS hevSi eisini á »lægri stigi« arbeitt viS takstinum.
Nakrir keypmenn í Keypmannahavn høvdu fingiS boS um at
siga sína áskoSan um tann fyriætlaSa takstin og sendu svar
sítt 5. august, tveir dagar aftan á úrskurSin17. Seinni læt Sámal
Pætursson løgmaSur svar sítt frá sær, dagfest 2. oktober18.
Til at seta nýggjan takst og gera fyriskipan vórSu útnevndir
Christian Carl Gabel19 og Raben, sum skuldu hittast saman
viS fíggjarmálaumboSsmonnunum í rentukamarinum (finans-
deputerede)20. J. F. Hammershaimb fúti í Føroyum var um
hetta mundiS í Keypmannahavn, og hann fekk boS um at vera
til taks21.
Vansamálini viS arbeiSinum vóru ikki stór, tí taS hevSi
leingi veriS greitt, hvønn vegin broytingarnar skuldu fara, og
frá nevndarsetingini22 til tilmæli, úrskurS og fyriskipan23 leiS
ikki long tíS. 1 tilmælinum hevSi Raben uppskot um úthandil
í SuSuroy og Gabel um ein í NorSuroyggjum, og hetta varS
eisini samtykt24.
Nýggi taksturin og fyriskipanin frá 3.5.1723 og serstakliga
ullarprísurin upp á 3 fl fyri vágina, vórSu ivaleyst til umrøSu
millum manna í sambandi viS løgtingiS, iS var sett á ólavsøku
1723. OrSaskiftiS endaSi viS at samtykt varS eitt bønarbræv,
sum skuldi verSa flutt av tveimum umboSsmonnum fyri før-
oyingar, og kosnir vórSu til hetta Grækaris (Gregers) Múller
rektari viS Havnar skúla og Hanus Jóansson (Hans Joensen)
bóndi.
BønarbræviS byrjaSi viS eini lýsing av seinastu árunum, tá
alt hevSi sligiS frá, serliga varS hin vánaliga ullarúrtøkan
nevnd. Hetta saman viS tí at hald varS lagt á hosurnar í
handlinum (tí at tær vóru vánaligar) hevSi havt viS sær, at