Ungu Föroyar - 01.05.1910, Blaðsíða 1

HALGI ANDI, KOM TÚ BRÁTT.
Halgi andi, kom tú brátt!
lýs tú gjøgnum myrku nátt
við guðs morgunroða!
til várt heita hjartaslag
legg tú, harri, títt í dag,
so at tungur loga!
Sálarhirði, tú sum best
mannahjartað hevur fest,
kom til os við megi!
gev guðs frið í storm’ og stríð,
trúgv og treyst í tiongu tíð!
slolck tú sorg við gleði!
Iva halt tú osum frá!
sælu tína lat os sjá,
sum á andan treysta!
kenna dygt, at utan teg
tómt er alt á heimsins veg!
agnar her at heysta.
Troyst og álit osum ver!
kaldan kunnleik heitan ger!
verj mót villa eldi!
ger mær sál og hjarta gløgg!
svali meg tín morgundøgg:
vatn úr lívsins keldu!
Lat tú, sum ert osum alt,
lívsins blómuskrúð so balt
yvir leiðið grógva;
og við kirkjugarðsins grind
burt rek hvørja skuggamynd,
sum vil Ijósið krógva!
Týddur (E/tir Omndtmg.)
' ' ' ' ' * •