Ungu Föroyar - 01.05.1910, Blaðsíða 3

Ungu Föroyar - 01.05.1910, Blaðsíða 3
vildu gera føðilandi hansara og lands- monnum ónáðir. VII. Magnus í bardøgum. Um várið 1580 legði Magnus í havið við herskipi sínum, og hann hevði mangan harðan dystin í bardøgum við fíggjandur sínar, sum ofta vóru líka væl, kann vera betur, útgjørdir j til hernaður enn hann, og mangar søgur eru um hann frá hesi tíðini*). Søgn er, at einaferð Magnus lá við skipi sínum á Havnar vág, var ein sjó- j rænari komin higar undir landið; hann var ógviliga væl útbúgvin og ætlaði at j veita Magnusi álop og oyðileggja skip j hansara. Magnus fekk tó stundir til at goyma burtur øll skipsamboð síni og at flýggj3- Hann fór út í Hest, og har fór hann niðan á tindin og sankaði ! grót saman bæði stórt og smátt. Sjó- rænarin hevði tó fingið ein snevil av hælaferð hansara, og fór við sínum monnum eftir honum út í Hest. Mag- 1 nus sá teir og læt teir sleppa væl niðan í fjallið; men tá fór hann at bolta grót oman eftir t.eimum, og teir vóru so illa staddir, at toir tóku til at renna oman aftur. Sumir fingu mein, men flestir teirra sluppu toliliga heilskapaðir burtur. Tann sjórænarin tordi ikki uppaftur at gera Magnusi ónáðir. Teir hittust tó einaferð seinri, og tá var Magnus við yvirlutan. Oftast dugdi Magnus at bjarga sær úr vanda, og tað mundi vera av tí, at j hann aldri var ráðleysur, at hann altíð j var róligur, og at dirvið ongatíð sveik j hann. — Eina ferð skip hansara lá fyri akkeri, fór hann á land við sumum j *) Síggj »Ungu Føroyar* 1. árg. bls. 78. av monnum sínum. Bygdarfólkið sýndi teimum blíðskap og endin var tann, at Magnus og menn hansara drukku seg fullar og duttu av. Um náttina kom ein sjórænari hagar; hann fekk fregn um, hvussu statt var hjá Magnusi, fór á land, tók hann sovandi og hevðihann síðani út á skip við sær. Tá ið Magnus vaknaði úr drykkjuskapi sínum, fór hann at tinga við sjórænarin um lív sítt, og endin var tann, at sjórænarin slepti hann leysan, eftir at hann hevði givið tað lyfti aldri at hevna seg. Bygdarfólkið væntaði sær aldri at síggja Magnus aftur livandi; tí var gleðin stór, tá ið hann út ímóti kvøldi kom aftur á land. Magnus helt seg ikki vera bunđnan av tvingaðum lyfti; hann gjørdi seg tí skundiiiga til, fór av stað við skipi sínum eftir sjórænaranum, sum hann vann í hørðuin stríði. Eisini eina aðra ferð var Magnus komin í hendurnar á fíggjanđa sínum, sum ætlaði at drepa hann í stundini; tó spurdi hann hann fyrst, hvussu hann nú var hýrdur. Reystliga svaraði Mag- nus: »Hevði tú verið í mínum hondum, sum eg nú eri í tínum, so skuldi tú fingið harðasta deyða, sum eg veit.« Sjórænarin var so bilsin av at hoyra hetta djarva svar, at hann læt Magnus sleppa leysan í stundini. Fólkið, sum Magnus hevði á skipi sínum, var ofta sankað saman úr mong- um londum; tað var illskufúst og ikki lætt at temja. Eina ferð hevði mann- skap hansara tikið seg saman um at leggja hendur á hann og drepa hann. Magnus fekk njósn um hetta; hann dró svørð sítt úr slíðra, fór einsamallur móti øllum flokkinum, og gav trettan monnum banahøgg. Á henda háttlærdi

x

Ungu Föroyar

Undirtitill:
Barna- og unglingablað við myndum
Gerð af titli:
Flokkur:
ISSN:
16014391
Tungumál:
Árgangar:
5
Fjöldi tölublaða/hefta:
66
Gefið út:
1907-1915
Myndað til:
1915
Útgáfustaðir:
Ritstjóri:
Símun úr Konoy (1907-1908)
Símun av Skarði (1907-1915)
Útgefandi:
Føroya Kennarafelag (1914-1915)
Lýsing:
Ungu Föroyar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ungu Föroyar
https://timarit.is/publication/18

Tengja á þetta tölublað: 5. nummar (01.05.1910)
https://timarit.is/issue/49461

Tengja á þessa síðu: 35
https://timarit.is/page/932471

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

5. nummar (01.05.1910)

Aðgerðir: