Freyja - 01.02.1910, Síða 5

FR'EYJA
af landi söngs og sólar
—-um solína Paradi's,
Fó heíöi ei gull né ■gœfu til
að geta unaö þar,
þaö var svo fjaTlægt, faliö
í fimbul •djúpum mar.
Hann gaf því nafn.Jer geymdist þá
\í gegnum alda röö.,
-svo loks varö fagra ídldÚB
;aö flóttawiaíi'na -stöð.
Pau -sátu 1-engi -saman þar.,
:und suuiaTgrænni eik
og hans var á-synd hýr ®g rjó5.
•en hennar íöi og Meik.
í’ví kvíöi nm óláns örtög þung.
sem crrm'ur hjartaíi Skar,
>en eitri blés, svo benin öli
varö bJá, sem 'dayða mar.
í>ví ólán-s vofur illar ná
íhún eigra sá í kring
'Og þar í hópniam þektf hún vál
ihann Þorfejöm Isfkðiing,
'Og sorgaT feril .-sinri hún leit
<um svöö, þar ■enginn kemst
>og Ólafs gröf— kún ©pin stóö
á Eyrartánni fremst
•Og eina líka sig fe-án si
á svölum Tiudastól
tí aftanbjarma baöast felýtí
-og blika í morgun sóJ