Kennarablaðið - 01.10.1899, Qupperneq 10

10
hvarflar burt frá umræðuefninu. Mestur tíminn og mest erfið-
ið útheimtist þó til þess að reikna út aðaleinkunnir og skrifa
inn í vitnisburðabækur, og það er tími, sem eflaust væri betur
varið á margan annan hátt.
Hafa vitnisburðagjafirnar ekkert til síns ágætis?
Hugmyndin, sem liggur til grundvallar fyrir þeim, er að
mörgu leyti rétt, sérstaklega að því er snertir samband heim-
ilanna við skólann. Heimilin eiga heimting á að fá að vita,
hvernig börnunum gengur í skólanum, og skólinn hefir einnig
gott af því. En daglegu vitnisburðirnir eru ekki bezta með-
alið til þess að koma þessu til leiðar. Heppilegra væri, að
kennari eða forstöðumaður skólans gæfi heimilunum t. d. einu
sinni á mánuði skýrslu um framfarir og hegðun barnanna,
ekki með tölustöfum, heldur með nokkrum orðum. Það
mundi betur svara tilganginum. Á þann hátt kæmist skólinn
í nánara og eðlilegra samband við heimilin og gæti fengið
tækifæri til að hafa meiri áhrif á þau. Það mundi hafa betri
áhrif á alla hlutaðeigendur og á nám barnanna í skólanum.
------<É*3>-----
Til oíííugunoií fyrir umferðafrennara.
Nú fara, umferðakennararnir að taka til starfa, og sjálf-
sagt óska bæði þeir og aðrir, að starf þeirra verði að sem
beztu liði. En örðugleikarnir eru margir, sumir lítt sigranlegir,
en aðrir aftur sprottnir af skeytingarleysi, hugsunarleysi, vana-
festu og enn fleiru. Að þessu. sinni skal að eins vikið að ein-
um örðugleikanum, að þvi, hve örðugt það er, að láta öil
börn á kenslusvæði umferðakennarans njóta góðs af kenslu hans.
Þegar litið er á skýrslurnar frá umferðakennurunum, sést
ekki betur en að víðast hvar, ef ekki alstaðar, fari mörg heim-
ili á því svæði sem kennarinn er ráðinn á, aiveg á mis við
not af umferðakennaranum, og að fjöldi barna á námsaldri
fari varhluta af fræðslu hans. "Þetta er eðlilegt, að minsta
kosti með því fyrirkomulagi á umferðakenslunni, sern alment