Kennarablaðið - 01.11.1899, Qupperneq 10

26
kennarar verða að hafa hugfast; ritmál vort er alt annað en
daglegt talað mál, og þegar kenslubækurnar eru ritaðar á öðru
máli en börnin áður hafa vanist, þá er mjög hætt við, að
mörg orð og margar setningar, sem þar koma fyrir, fari fyrir
ofan höfuð barnanna og verði því ekki að tilætluðum notum,
hvorki auki þekkinguna né skerpi skilninginn, heldur þvert á
móti sljófgi hann og venji þar að auki börnin á að slá um
sig með orðum, sem þau ekki skilja. Þetta má yflr höfuð
álíta sem galla á ýmsum af þeim fáu kenslubókum, sem vór
notum í barnaskólunum, að þær eru alls ekki skrifaðar fyrir
börn; það er ekkert barnamál á þeim. í þeim bókum, sem
börnum eru ætlaðar, þarf efnið að vera klætt í alt annan btín-
ing en í þeim bókum, sem ætlaðar eru fullorðnum; þessa er
líka allsstaðar gætt hjá öðrum þjóðum. En í kenslubókunum
okkar sumum hverjum, og eigi sízt í biblíusögum þeim, sem
notaðar eru í barnaskólunum, eru svo fjöldamörg orð og orða-
tiltæki, sem hver maður getur sagt sér sjálfur, að eru óskilj-
anleg fyrir börn; auk þess er setningaskipunin víða svo flókin,
sem framast má verða. Þessu til sönnunar mætti nefna mörg
dæmi, en ég sleppi þeim að þessu sinni. Yflr höfuð mun sú
raunin á verða, að fyrst í stað veitir börnunum fullerfitt að
tileinka sér efnið sjálft, þótt það sé framsett með svo auð-
skildum orðum, sem kostur er á. Þegar þar á móti koma
fyrir mörg orð, sem þurfa sérstakrar títskýringar við, þá fer
mestur hluti tímans til þessara títskýringa, og námið rnissir
við það eigi svo lítið af því aðdráttarafli, sem það annars gæti
haft fyrir börnin.
En þótt kenslunni í biblíusögum sé að ýmsu leyti mjög
ábótavant og kenslubókin, sem alment er notuð, sé langt frá
því að vera eins og htín ætti að vera, þá er þó biblíusögu-
námið stór breyting til bóta frá því, sem áður var, og frá því,
sem víða á sér * stað enn hér á laridi. Kristindómsnámið í
heild sinni verður við það miklu sbemtilegra fyrir börnin, og
þó eigi væri annað, þá er það þó í öllu falli góð tilbreyting;
og tilbreyting er nauðsynleg í öllu námi, eigi það ekki að verða
leiðinlegt og þreytandi, Pað er líka alment viðurkendur sann-