Kennarablaðið - 01.01.1900, Síða 14

62
alment tækju orð mín þannig, að gainla testamentið skuli
undir öllum kringumstæðum kenna á undan hinu nýja. Það
er auðvitað hverjum kennara í sjálfsvald sett, hvernig hann
vill byrja og hvar hann vill byrja á biblíusögunum. Ég skal
láta þess getið, að ég hefl reynt hvorttveggja, og kemur mér
eigi til hugar að neita því, að mór flnst heppilegra að byrja
á nýja testamentinu. En ástæðuna fyrir því, að ég eigi vil
ráða almenningi til að gera það að svo komnu, hefi. ég þegar
tekið fram.
Eins og ég hefi áður talað um í fyrirlestri mínum um
kristindómsfræðsluna, vildi ég helzt, að farið væri yfir aðal-
kjarnann úr öllum biblíusögunum á hverju áii, og hefði því
helzt kosið að hafa þrenns konar ietur i kenslnbókinni. En
vegna þess, að það hefði gert hana talsvert dýrari, varð því
ekki við komið. Sett.i ég svo hin áminstu orð i formálann
fremur til þess að benda mönnum á, hve mikið hæfilegt særi
að kenna á hverju ári, heldur en til þess að setja fasta reglu
fyrir því, hvar byrja skuli.
Ritstjóri „V. lj.“ spyr: Hvað segja uppeldisfræðingarnir
um það (o: hvort byrja skuli á gamla eða nýja testamentinu)?
Flestum uppeldis/'ræðingnm ber saman um, að nýja testament-
ið hafi meiri þýðingu fyrir börnin og sé auk þess yfirleitt
meira við barna hæfi. Þó er þessi skoðun eigi viðurkend af
nærri öllum uppeldisfræðingum. Éví til sönnunar vil ég geta
þess, að einum hinna helztu uppeldisfræðinga Dana, kenna-ra-
skólastjóra Larsen í Jelling, fórust þannig orð á kennarafundi
í haust: „Gamla testamentið er fult eins vel fallið til að kenna
það í skólum eins og nýja testamentið. Guð gamla testa-
mentisins er að vísu strangur, en hann hefir ekkert helvíti".
En hvað sem nú þessu líður, þá er óg þó viss um, að
ritstj. „V. ij.“ getur verið mér samdóma í því, að það sé
sorglegt, jafnvel ergilegt, að hljóta að halda í gamlar miður
heppilegar kensluaðferðir, vegna þess að kennarakraftarnir eru
svo litlir og kennaramentunin svo gott sem engin. Ástandið
er í meira lagi ískyggilegt, þegar það er þannig, að framfara-
tilraunirnar verða að afturför, umbæturnar til stórtjóns. En