Plógur - 21.02.1900, Blaðsíða 2
xo
á ári. Með ádræHi þarf maður-
inn 2 ljáblöð yfir sumarið á I kr.
Það eru 6 kr. á 3 rnenn. Til á-
dráttarins gengurmáské ekki lengri
tírna meðan steinninn er vel stór og
nýr, en það er hann ekki altaf
og er talsvert lengur verið að
draga á flesta steina heldur en
klappa, mun ekki of sagt, að ætla
20 mín. til ádráttar á þennan stein
að meðaltali, þessi tími er jafn fyr-
ir þann sem snýr, þannig tvöfald-
ur eða 40 mín. fyrir manninn, en
2 tímar fyrir 3 menn á dag; 1 dag-
ur yfir vikuna, en 9 dagar yfir
9 vikna heyskapartíma. — Dags-
verkið má hver meta eptir vild,
þótt sá, senx snýr sé oft ekki full-
dýr maður, þá er eftirtekjan eftir
góðan heyskaparmann svo miklu
meiri en venjulegu dagsverki nemi,
að naumast er um of, að virða
dagsverkið hér 2 kr. og eru það
þá 1 5 kr. (í rauninni miklu meira).
Samandregið verður vinnan og a-
haldaslit við ádráttinn þannig: 2,17
-)-6 kr. —(—18 kr,—kr. 26, 17 fr.
3 sláttumenn.
Allgóður steðji kost.ar 4 kr.
(minna, pantaðir í stórum stýl) góð
kiappa 1,50=5,50. Þessi verkfæri
endast miklu lengur en steinn; og
þótt sumar klappir og steðjar endist
jafnvel meðal manns aldur, þá gjör-
ist ekki ráð fyrir því, en endast
ír.unu þau að jafnaði 8 ár tneð
sama slitþog eru það tæplega 70
au. um árið, en þó minna í raun-
inni, því verkfærin eru vel brúkleg '
eftir, þóttdugi eigi til dengslu. Að
klappa meðal þykkan Ijá er mað-
ur c. 10 nxín. (Það er einfalt), 3
menn 30 mín. um daginn. 3 kl.
tíina yfir vikuna, 2 dagar(!/4 dags)
yfir jafn langan heyskapartíma.
Dagsverkið má gjarna reikna dá-
lltið dýrara, með því það gjörir
karlmaður; þó geta drengir það
jafnt sem fullorðnir, eflægnireru.
Setjuin dagsv. ^^o-j-^V^^c. 5>6o
yfir tímann. Ljaa eyðsla er hér
um bil helmingi minni. 1 blað
nægir manninum á 1 kr. =
3 kr. Tímaeyðsla og verk-
færaslit verður þá við dengslu
saml. kr. 9,30 eða rúmur þriðj-
ungurvið ádráttarkostnaðinn. Þótt
hér séu ekki mjög margar krónur
sparaðar, þá eru þær of margar
til þess að fleygja þeim burt, þeg-
ar livern eyri þarf að spara. Ef
vel er aðgætt, sparast meira við
þessa aðferð. Ótalin eru þau þæg-
indi, sem felst í, að liafa tækin alt-
af við hendina. Undir steðjann þarf
enga blökk, lítil þúfa er sú bezta
blökk sem fæst, hvar sem maður
er, getur maður á svipstundu lag-
að skarð og livatt Ijáinn eftir vild,
en þegar dregið er á, þarf tnaður
oftast að draga á heima, og erþað
oft allerfitt og tíma ódrjúgt, að
þurfa heim nær sem ljár þyknar
eða skarð kemur í, eður þá að
berja með Ijánum bitlausum allan
daginn. Það er enn mjög þægi-
legt að klappa, maðurliggur venjui.
við það, og rís á olnboga, svo