Plógur - 01.11.1905, Blaðsíða 5

PLOGUR.
85
an hátt, kauplaust. Það er ó-
beinlínis embættisskylda þeirra,
«nda viðurkenna þeir það margir.
Það er sagt, að prestarnir eigi
að ganga á undan sóknarbörnum
sínum með góðu eptirdæmi. En
þ)að geta þeir því að eins, að
J)eir sýni svo mikinn náungans-
kærleik og ósíngirni, að þeir verji
tíma og kröptum, til þess að auka
•og efla andlegt líf hjá söfnuði
sínum. Andlegt líf segi eg, eins
og þeir ekki eigi að efla það hjá
sóknarbörnum sínum á hverjum
belgum degi í kirkjunni. Jú, það
oiga þeir að gera og það gera
þeir margir vel. En þegar um
andlega vakningu hjá alþýðu er að
fæða, þá er það fleira, sem getur
þroskað og glætt sálarlífið en
ræður út af guðspjöllunum.
Máske það væri ekki óheppi-
legt, að vekja hjá alþýðu kristi-
íega og siðferðislega lífsskoðun á
öðrum stað en í kirkjunum, og
nieð annari aðferð, en kirkjan
befur vanalega gert. Og þeir
rnenn, sem til þess eru bezt falln-
>r, eru menntaðir kristnir leikmenn,
en alls ekki sjálfir prestarnir.
Hvað góður sem presturinn er,
°g hve mikla löngun sem hann
hefur og góða krapta til þess, að
vekja hjá trúardaufum mönnum
kristilega lífsskoðun, þá tekst hon-
það aldrei eins vel og mennt-
nðum alþýðumantii, sem sjalfur
hefur brennandi áhuga á því, að
kenna mönnum hollar lífsskoðanir.
Þetta munu prestarnir sjálfir
bezt kannast við. Og tel eg ó-
þarfa að eyða orðum að því, í
hverju það liggur.
Spurningar og svör.
1. Víða þar sem úthey er þurkað
á túnum, verður sina eptir, sem ekki
er tekin vel upp úr rótinni. —
Skemmir þetta ekki túnin? (P. B.).
Svar: Jú, sinan er ávalt mesti
skaðræðisgripur. Hún fúnar ekki en
situr sem skán í rótinni, og er því
til hindrunar, að áburðurinn komist
vel ofan í rótina, einkum sé mikið af
henni. Er því árlðandi, að raka sin-
una vel burtu, eins og hvern annan
I óþverra úr rótinni. —
2, Skemmir það ekki einnig túnin
að láta hesta og kýr bíta á túnunum
á haustin? (P. B.).
Svar: Jú. Margopt er búið að
tala og skrifa um þetta, og þó sjást
nálega á hverjum bæ öli hross heim-
ilisins dag og nótt á túnunum eptir
að kemur fram í september. Hvað
kýrnar snertir má fullyrða það, að
þær skemma ekki túnin neitt til
muna, að minnsta kosti ekki meira
en sem svarar þeim hagnaði, sem
bóndinn hefur af því, að beita þeim
á túnin, eptir að úthagar fara að
fölna A engum tíma ársins ættu
hestar að bíta tún. Og það er sorg-
legur trassaskapur af góðum búmönn-
um, að þeir skuli með ánægju horfa
á hross sín og annara í þessum litla,