Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 02.01.1782, Blaðsíða 23
óf tTÍíjrum.
51
§. 12.
?ít entúngu »i( eg meö fám oröum íeitaj
riö, ef foo tncetti oeröct, at fomaj t oeg ftjrir
tocer mótbárur, fetn oera má at monnum
funni tií fmgar foma at giera ftjtir tiíefni
fsefTa ntáío. Jpin ft)rri er fá: at menn funni
eigi at oera mrtfiunttar án frá táninu tií at
tcbia ntt)rlenöit meí». íil pefja fpnna eg tnifíu
at foara, en at eg oeröí ecfi of fángorör, f)á
fcet cg mer einángis ncegia met> at geta f>ejj,
at á&urörinn er ftelljt fotntttn ttttöir ftollöa
gripamta, er menn í)allöa, og gripa^fiolíöinn
aptr Unöir fiepmagninu |)iá |)oerium. 97á
fiegar tneira í;ep fcejt á mí)rinni, fetn fjur er
gierö, f'á uerör og áburörinn at oeröa meiri.
Sn fegi menn, at fprfi oeröi at teöia tníjrina,
áör þán 6er £etta grað, og at £at er fá
á6urör, fem menn oantar, jjá er at fettnu £it
fprra fatt; en fjoí feinna neita eg, foa íengi
fem menn játaj at fiafa áturö á tánit; fjotat
fá partr af táninu, fem eg fycfx oeí taöt á
Jjefju og nocf'rum ftjrifaranöi árum, fann giarns
an at oera áfmröarinö án í eitt ár, cf eigi
lengr, og moctti $á öráfa ftennan á6urö á
míjrina; og panninn fpnnu menn áoallt at
fPipta um eittjmert flpcfi tánjtnð, og oeria
jjeim áburöi, fent £ar á jTpílöi, til mfyrarinnar,
foo íengi fem £ana jjarf at teöia. SUmennt
á $ejji móíbára jjoergi fteima oiö jlóar»ftöuna,
f)oar fceri gefjt at oiönepta fjángs og fara:
og aílt eins Ittt funna $eir at á«f«
2 fetn