Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 02.01.1782, Qupperneq 37
M. E. <£eyíönmtr.
65
láta Jntvt íacj = gott §x'\$ á qólftt uttöir £etjit,
og £0 jjerrafamt fe, er £at œtíb 6etra, jjoí
meí» jltftt inótt oeröa aungoar refittr oiö gólftt*
£>g oceri (tríö íátit utan meb oiö oeggina,
pprftu far eigi (jelíöt refiur at oeröa.
§. 12. íþegar iíía jrnrt £et) er (jiröt, £ct)tt
eg fagt, at nocfrir lctti jiat jjurrajta á (jliö=
arttar, en jjat ootajta í ntiöt (jepit, og fegia
^liöarnar oeröi nteö (>oí móti laufari, og gett
$oi fjitatutm flegit át ár peim. ®g (yeúö fjitt
betra at láta £at fiurrajta i tniöiuna, en pat
ootara á (jliöarnar og (jcejt í ^etjit, jmí f>á
»erör tœöi mintti jjitinn og mínfar ftjrri, og
lífa ölceð um jjliöarnar og jsornat í ^eim.
ðiocfrir ^afa tre eör tunnu i mibiu jjcpintt,
Iþegar jjlabit er, neöan frá gólft', og öraga
foo upp ár, láta fcá ^oítt flanöa opna, £egar
tprft er, og fegia jjitinn öragij i óana, fem
eigi cr at efa; en eg er órceöör fprir, at (sar*
meö öragij unöireinð fiarninn ár ^erjintt*
Olocfrir bráfa fíininn (jrofj^auð at láta t (jita=
(>et), og fegia (titinn öragij at ^onunt; og
|eprt (teftr eg gamlan bónöa fegia, at £antt
Óaft feö óauftttn foartan oröinn af bruna, ett
(>ei)it aílflabac ófTemt, ttema rett fringttm jjann,
|aft fat oerit oröit mol=brutmit. iIÍDrir bráfa
|ertil blá=grí)tið flein, og fegia einð gott; en
|oort fent brúfat er, (tlaöa menn og bprgíct
pftr. ©teitt fceft'r eg toifoac látit ofan i fyita*
§ep, fettt watn jjaföi irunnit, og eg nenntí
£ eigi