Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 02.01.1782, Blaðsíða 113

í ©Eóptafe(!eíí©,t)flti. 141
miójtatr. og at £ejji regla atfmgij, má eg tina
fantan meb ftgöittunt jm- fíáttgir, fettt jafns
ajtar eru. Spctta er (tiö fprfia ftanfcaruif mb
meíintt, fem eigi rifcr ntinjt á at oita. ipá
eg fjejt fpent ttm alíar fieingurnar mefc ninfirt
ftenfcinni, fceri eg fígfcitttt at rótíntti, og ff'er
jk-ec funör ttiö ftálfantt fanfcittn, og fcreg ftá
figfcinn nocfut at mer unfcir eitts; ett ftgfcrintt
má rera foo beittr, at á fiauttgitta bítt, fem er
ftorfc eittð og tre; eggin flenfcr attttare retifc upp á
ffá, og jíet fsttt flaungina á f¥á. ffapt figö<
jtne jTal ttera ftta lángt, at eigi furft at
feilaj fib minjta til at jTera; £v>í famt ec
nóg óafrattn at feitaj eptir at grtpa fiattngs
ina mefc ifeirri vinflri ftenfci, j>ó eigi bceti
petta á. STíefcri enfci jjcirrar jí'ornu fiángar
(teitir ftidr, ett fá enbi fettt í fanfcitutm ec
eptir, fadaj ftofn, fem fprr er fagt. Spot
jipttri fem melrinn er, foí nteiri óafrattn ec
jjat, at jíera (tatiii; og jtefjöegna fipfcr maöc
jseitn oinfira alóoga á ninfira lcerit, tií ttocfrac
^oill&ac á milli. 5(t jfera góbann tnel, ec
gaman, og fann erfibiöígóbc mafcr, lettr og
iingr at jíera á 2§, tnejt 3 ftefia á öag, og
er £á eigi foo mifil óaf=rautt. (£n er melr«
tnn fluttr, jlcemr og tágr, fcer ntabr mefc
jícerfia óafláa og lángfetni alíann fcaginn eigi
jíorit meira enn 2 ntelferft.
§. 36. Sþá farlntafcc á mefcaíntanjíPeptt
£eftv jíorit fpa tnifit í ftonfcina, fem fcán
getr