Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 02.01.1782, Blaðsíða 66

94 J. E. Itm tttarfwna vcfftr.
fietinu viö fwíncifiet (/). J£>it fpiffengna
briólí af fporbinum er oq foa etit 03 £pcfir
fcrlgccti, 013 ncer at fmecf fcm urafa-tur, fjegar
fjat er fítrfat. Sine eta ntenn biartat 03
nfjrun. ?(f jaörinum á óorninu á ^rpggnum,
og einð á 6áí>um föum fporöftnð, fFera memt
ftngttrð ^pcfpar ólar, fem óráfaj til fjouiíubanöa.
©poröftnarnar bráfaj tií at faunia fT'ó og
ffinn tneö. 9Jlagintt er bíáflnn npp, og foa
jjurfaör og brtifaör til at gepma í íl)ft; ^itt
ffóru beinin af fjeföinu og óttjggnutn bváfai
til girötnga.
§. 21, ?01ct> ^soffu tíií eg láta áttalat at
finni um atferö $<erepínga oiö áórfagöa veiöi,
og fm einu viöbceta, at f>átt fpnij ntiog óvenö
eptir at brepta. ^>átt cr og cigi foffnaöar*
fetn; þv>alt?apitit (§. 18.) tr f>it einajta
vcrffceri, fem tií Ijetiiiar fjarf. Jjjit ntejta i
ípenui er fontit unöir ^etttttgu lanjlagi, fem
f>verr ffpttfamr maör fann auöoellöliga í ftnttnt
áttfiaga ncerri at geta af £»í fetn áör er fagt
(§. x2. 14. 15. 16.); og einð unöir fjuí, at
oröulegar fe atfarit bceöi ttteö reffirinn, örápit,
og fíiptit, entt f>at flunöum vcrör t
itttn í§. 19). Slnnarð fpnir Ðebes (w), at
gcerepfngar á fprirfaranöi timum (>afa og
fva veiöt flcerri ^vali, er fjcir falla Ðóg*
Irttga,
(0 Str^nið (SenDitt. Stffr. 1.2). 1)5. 310.
(*») §<er. QScfFr. IJJag. 162*64.