Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1783, Blaðsíða 54
Um jántífnitbt
54
fmífca j¥aí; og eru £cer &ejjar: i) fitöetgc
jácn, 2) faU&or, 3)cauöbrott, 034) |tál.
§. 2.
©tíöeigt járn ^oíic mejtann £ita, og er
6ejt og fccegajt nteöferöar eör oiöreignar baöi
falít og ^eitt. Oícrr jtenngurnar eru tnieg mióar,
tterör £at faman fo&it jafnoeí af fmnörat
fitjcfium, er famanbinöaj i eitt binöini ntcö
fárngiorö, einni eör fieirttm, ef oiö parf; og
weröt par af ein jiattng fjcefilig til at fmtöa tir
aíjfonar járnfmíöi (*), nema egg?járn, fem
ftöar uerör umgetit.
Uti á ^síanöi fafna fcagnfytnir og frant*
fí)nir fmiöir aíjfonat járn&rotitm í eintt rujlaí
flocf, táta &at liggia og rpöga, par til &eir
fengit ftafa efni nóg til fmíöisgripð einfworö;
tafa fat fiöan og &rceöa fprir a&Iinutn, og
famanftóöa paraf £it &ejta jcirn. iþetta falla
feir niörfellu og ntörfellu = járn; og er pat
mieg ófcft poí, er eg fagöi fpri jTfemmu, at jmí
einu frátefnu, at niörfelíU'járnit er optajt ^it
&ejta &itjárn.
§♦ 3‘
(f) 3?«r eitt fett og rel fatnattfo&itt tlatittg af öeigtt
járni er &eittg& t lopt upp á einni tattg, og bvepit
er á pann neövi enDa ttteö litliiut &atitvi, pá gefr
&ún fagvann &(ióm, na:r pot fem flttcfa; og fantt
í»t t flttcfujfaö at Þrúfaj t Pi&Iogunt, &»ar fem
jjera favf.