Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Síða 62

62
Plutardpt 23ÓE
lega, (jwat óimjjatiöi fé at bura ft;] utn; prí fiar
fegir fjann: ctj §eft, o fjér ílt^enu; menit! fat
játa eg, C'U(?fat nti.q utn; Cfl eg brceti ecfi, at
cfj 6aft órúfat fá mejtu t}ftrlegu tnér ffeftr werit
ttntit; já eg mcetti oera fóí, cf eg^eföacdiigrunðs
at £oat eg fínlði taía, eg fetn 6eft tnátt og má
fjoía fltft. SlUt at cinu er £at ecfi nttn tneintng
at refa ófnrirbugfaöar rceður gagngert, eöa fors
tafa at f>cer funtti at ftnna fiaö t neittu fem á=
víör; 6^ör lítj tttér, at ficer eigi at Þrítfaj at
fíonwmt flfatnti, eittö og Icefniðöóntr; og foo
lcngi eintt er eigi fuíííttöa, oil cg elöángiö ecfi,
at 6««» rcebi unt neitt, er flatt fémr uppá. $>at
ántóti fegar cinn er oröittn faflr i tncelf¥u; gipts
ittni, ntá í;ann rcpna ftg i fnrí at óaíöa rceött frt«
Ócnöiö, oiö geftt tœfifceri. cittö og fjcir cr
leittgi 6afa perit ftetraöir, géta edi gcittgit als
nieitttilega, fá feir lofna, jjelör (jaíítra; eittðer
fprir jjcitn, er leittgi ftafa frnnöit fig til pftríegu
I rceöuut, fsot fó £eit egi einfjoern títna at tala í
fatna petfáttgi, ftalöa fseir eittgu at fíör ftnttm
fama rreöustnáta. (Stt at láta pilltáttga mcela
af nutnni fram, fat giorir fá tií tttcjtu jíialara.
93ieiiit 6flfu cptir 2Ipellt, at pá eittn ónptiángí*
ntálari oífaöi bentttn nocfura ntpttö , fegianöi:
$cfja ^eft eg giort uppá fíunöina; fiá 6«fí 6ann
foarat: eg fé, £ó f>ú fjeföir fagat, at tnpttöitt er
giorö t ffattflri; og eg ttnöra at fú 6eftr ecfi giort
flciri |ltfar jafn •• (ángan tttna. Sinð og eg £á
rceö til (6r>t nú o'tf eg aptr til m'tnö fprra málð)