Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Side 67

um ©einbarnc uppfófír.

íet)um,fat li.qgt wiö borö at ftgr=oegarinn áoinni.
ípeir fcm ná i ttppoejrtinum fmfa alörei repnt
neitt á ftg, peir ertt iítt fcertr til ftrtöð ; pac
ántóti er eitt wcejíiímenni, fem feftr nattij fterí
oíj fllímurtnattna fireitttm, megnugt tií at rpöia
^cilar fplftngar. Sn ntáfí'ó eittfrer oilie feqia:
pá fjejtr íofat at tjcfa áoífatt ttnt ttppcíöi friáíðí
óorittna pillta, og ttá er á at ftá, fetit fá fí'iptir
f>er ecfert um fáteefra ocj almú<]a = tttattna óern,
(jelör cjeftr potlifa forjíript, er alleitta fceftr ttfí
iðtnattna óornum. <pefunt er ccf'i ó^reiöt at
gjqna. Sícfniíeqa: eg vílöi fjcljt, at mttt ántfatt
fccmi oHttttt til nota; cn géti nocfrir, oegna 6ág<
inöa ftnna, ecfi brt'tfat nttna forfFript, feir ntega
fénna lucfunni ttm, og ecfi tnér, fettt rcrö pattnig.
Jjjmtir fátceftt neröa j)oí lífa at róa efíttnt ártttn
at, at óornitt uppaíij í óejta tttáta; ett annarö,
ft'O oel fettt peirn er unt. 51 ftetta oiíöi eg örepa,
foo eg ttá fttnni at óceta fTeiru oiö, fyorfanöi tií
góöð uppelöiö áitgltttga.
$ramar er jjat mitt atgoceöi, at til at fottta
piKtutn til at Icera góöar mentir, pá ciga at
brúfaj áminningar og reffcmöir, en eingattnoegí
imt fjegg og ^rafspröi, fettt jjclör fpnaj fjcefa
prcelttnt enn friálftt fóífi; pot at niö pau bafaj
örettgir upp, og weröa fráóitnir erfxöi, óceöi af
fárinöum eptir flegin, og lífa negna nanoiröu.
ipar ántóti ntá af&alö og aöftnníng meir fjiá
<2 a friálf*