Rit þess (konunglega) íslenzka Lærdómslistafélags - 01.01.1792, Side 69

um ©wmbönwt uppfóflr. • 69
btiauE ÍL'yöPö. ípetta íretc ftg í lióft ecfi atíeina
á lifatibi fíéptntnt, 6elt»c o<t Etaubttm fjlutum:
uír linum ó fcogum 0;] ^orptim, f»o oír (tétuttt
fpent ftau aptr. ^fir^ofub: Itfaminn óiargaj
ttib fpeingtt oq fpfíi, ett fálitt oib ftvúfb og erftöt.
Oíá eru flóruttt faflwerbir fumir forelbrar, er
fooleiöié pftrláta fTóIameifiurunt og Icmtrttm
fonu fína, at feir fláíftr ftá ecfert til, né fFipta
fér af f'eirra uppfrabing; petta er £it fícerfia
ÍeimfFu^par; £eí £cic eiga ftálftr ebrtt boeritt
at grettflaj eptir, fceerttinn piátunttm gángi, og
ccfi eiga fjat alít ttnbir einð íeiguliba einrabi;
feinir leggia og foo meiri aláb á Pib feeinana, ef
f eir eita fTg eiga at fíanba fíil. íþefjeegna ear
táí eel fagt af fjefiatuanninunt, at ecfert feitti
feo eeí (jefiinn, fent ftáðóónbané auga. Um
fratn alít á at íbfa og cefa t'tngpiííta minni, ftei
fietta er einð og mentanna bár. ^>ór ftjrir ljafa
jteir gemltt biftat, at mnentofyne (9)íinni«í
gtjbian) eceri rnóbir aííra S3íðbómð = gpbiantta;
benbattbt og gefattbi tneb til fpnna, at ecfert
fé feo ficefilegt til at géta af fér og ttppflefia,
fetn tnínnit; fFal fat (jeereetna íbfa, (jeort (teíbc
piílturinn er af náttáru minnugr eba glepminn.
3 fptra tilfeíli eejr tiáttárusgáfan entt fá meirr;
í ftbara bcetij ftat fetn áeantar; feo at far fem
ftinic pftrgánga abra, far pftrgánga pejjir fTálfa
fig; {set bot er ágcetlega fagt af 4éít0Öi,9:
Sátir ^á faman Ittit og Iftit, og gérir jÞat opt,
t>á fcerbu fttart fióra (trágu (focnit fyUic mœí*
(£ 3 irinn.