Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1818, Page 34

34
„ prÞ itiín; f 16 « fí*»l eg <t I & r e i, og erm fí t> u c
ftptutfftlla." $>ctía Þvcf lutipei-s uotfac
|jt'í mtiri t)U0WÓÞi/ fcm cnginu cfi cv á, aÞ t>au«
Þjáft oiö Itpáti í tVotrms, og clcit fvaptaocvf aö
JpaÞan Forrft mcÞ líjv. «£ann »av cdfi tjva’ÞÞuv ftjvir
aÞ ’Þct;a fjov, fjitt fiófíi fjonum ucv|f; cf mnrÞíut
t;vÞi á lciÞinni $ángaÞ, ^öt {iaÞ IjugfaÞi fjann Þa.’rt
tticftuv jíaÞintt $cím fannlcifa, cr fjann oilÞi ÞauÞi
finn gcti ovöiÞ til cbltugar. @ptir £aÞ §jorfurfíinti
fjafÞi fcngiÞ ftcíta Þrcf, Ijct Ijann á fcr mcvfja, ab
bcjf munÞi nÞ fcmja oiÞ íi rt>er fáífann, og goaÞfl
engantt Þlut Bilja cg» ab fcfium máliirn..
SþíngiÞ I)afÞi fiabiÞ fvaittm t €0?ar^ ntánuÞ/
fjcgav tlútfier par falíaÞuv fjángaÞ; ^ann brá #iö
fTjótt og IjvaÞaÞi fcrÞ finni, fcttt mcfl mátti. 2(
IcíÞinni fjángaö oóru f)t>nunt gjerÞ orÞ, aÞ (^fripta*
faÞir ^cjfaraná oilÞi oiÞ Þflnn tala á ©lotinti
Æbertiborg. íþctta fjjclÞf £útber oatru ojelac
cinar, og munÞi annaÞÞoert íil {c|á gjert, a&
$tngiÞ oatri úfi, áÞur cnn fjccmi til Wot'me, cÞa
fcann a?tti aÞ lífláfaflá {cp@Ioti t ftjvrftct); gjevÞi
$Oí £nu ovÞ apfuv: aÞ ÞcfÞi fcjfavatté @fvipta#
faÞiv nocfuÞ oiÞ fig aÞ tala, gja.tu {cir funÞiú %
Wotms. ^jcgav £útf>er oar fomiun i nánÞ' oiö
5Sovgina, fcttÞi oittttv bnná 0ralctin á raófi fton-
unt—fcm oifíi ÞoaÞa |cipt ( Spápifnttn oar oiÞ
ijann, og &oevfu marga ooilÞavmcnn j)3áfa=pcntngac
IjefDu fjoRum fcngib— og 6aÞ &ann aÞ ooga fcc
ccfi inn í (SíaÞinn 6n Iþá fíaí XLútf?er fjafa foac<
gÞ; n at> eins mavgic £>jpflav rtmi os