Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1818, Page 82

og fícvint fjá í fieíutv Idböu fá ftbatt tyv
ícfna, án allrav uibfwtm, nibur í tmbirbúr óeimfí#
tttmar cba l^reyft tHv»mbanna.
2í ntcbal feivra nwgu/ fem lcifubufí uib ab
JCcFa Sannleifans fyni af rtsbómstns g#tu/
mv qBcnpevfpna nocfur, foo ógci9»a:ulcg útlité oí
(ittgjcvb í ftnttm atf)efnunt, ab cg oavla fjefbi tcfib
cptiv ftcnni/ cf fjún ccfi ttteb rcft ójfiljanlcgum ^œtti
ftefbi fcvrt t fjofuv ftoílífann fjolba ntanna, ab paö
ittátíi unbur falla; ttafn fccnnar oar íéti. £útv
tar lángt frá foí ab gánga í 5er(jegg oib nocFttrrt/
og ccfi rcpnbi f)ún tií ab Fotna nctnum útaf gotuni/
fjclbuv Ijct f)ún fcr Htvgja, ab fcinfa fcrb $eivra;
cn fab fprifcvfi, fcm f)ún ccfi gat Fomib fjeint til
ctb ttftvgcfa, fottt l)ún fjeint til ab jlá á freff. <þá
f)ún fncrti cinf>ooru, fjafbi ftab poí lífajfa ocrfun/
fcnt otvvi (jann fnovíinn af iÐðföftffi*). £úit
fljófgabi Fropta fjcirva, cr í)ún fjccf nocfuv pfirrái)
Dfir. 2tb fonnu fncru Ijennar ógtvfulcgu fángac
cnnjiá anbliti fínu fií SOíttjicrig öannleiFs gyö-
juústr, og oottubu á fjöovri fíuttbu ab fomajl fáng«
ab, cn jerbitt fónbijí ab vcnna unban fótum fcirra/
og £eir oóvu fgvvi Fotnnir nibur í Dalinn, cnn fá
nocfurntíma grttnabi ab brcpft bcfbtt ftoboiint fínum.
Slnívgjttfoipuv fá, cr jpcir Ijefbu ttteb fprjla, um<
bvcpttift fmántfatttan í ftúnglpnbié bofa, cr « f)júp«
*) Toroedo fíeitir ftfTur á iátínu, fcm m«It cc
ab í)afi f)á nátturu, «b ()lcpp« bof« í tonb
$e)é/ cv á bonum fnettic.