Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1818, Síða 91

9*
grafa, jnrfa rg öl&ina teri gr«ti«nn Iif.
(jartv-vbetjum fjofo nunnfunbib fmáarja'rnagnir.
fpó cr freinctíFis af játni aiibugafí, og pav cvu
Iþefé rcttu beimfpnrii. SlHtcr %ab mcira ogminna
jámi bíunDaD. @anbur/ Icir, jarDartcgunbir, »*tn,
ni).'íricífu linbiiv rcgntatn og fnjór cru fjalfcatt
»!fcúngiá járnlatífrnr ocru. 3lIIar vaufc' gul* jarp»
og foartlcifar javfcartcgunfcir l(jfa járnéiná nátjifl*
um; ^ar cr ftafc 'tippícpfl, og cptir cfninu, b»£'rít‘
fafc fantf)Ianfca|I/ fatr fafc Jjcnna ólít’a lit.
mififc aifóvt cfca iipplcgft í mýra jávnlá, cn
Ivátffórt/ fafc cr: ftáffupplcoll i niOra* málmi, i
Safpiá tcguníum, vaubum tjrevaleiv, b(ób(Iemu*
fteini, Siísfattfietnum, ©egutfteint, 2ávúuffetn*
(tnagneíia), 'KoubFt'ít, Dátnfpati og Smevgti;
jafnpcl í Slýantt cr nocfufc lítifc, bicr um 3tf
upplettftu jávni í ícir cöa Icfcjujorfc, ftefir litunav
fovtan pcttnar óm-ft cram cfca foavflcita lif, ctanfci
og foríanfci cginlcglcifa, ittcfc [-arfanfct oartarífiáínS
fepöi af fortulóngi cfca galcpluin og f5cfáfjátfar>
Qacir «ggevt Sogmafcuv og Sj vni £anfcla:fnic
funfcu gtœnt, fjvciut og gagnfa:rt jávn 5v>itriot af
náttúrunni fjálfvi algjorícga tilbúifc, í I«f oifc 6<riSl
^taunöal í ^nc.ppafcals ®óflu, og Ptfa fjar fil
fcfá, I»Fa á ^ej’fjanefi nálagí 2ieyfíjptum »c(Ira
og pífcar.
Dávn fampýfcifl aíla málma nenta btp. 3f
Bvennuficitti cv faö opt ftórutn blanfcafc í jorfcttnni.
€ptir efniámcgni bcggja og ícgu cfca offíebu, ollic
$aö í$cffu fambanfci, octíanbi í>»era, pcifra íauga,