Margvíslegt Gaman og alvara - 01.01.1818, Síða 192

^flfa fcttnt mcfta foviíafs oini fínuitt &cpt;*fHoti
í ftto aö bergja d olfattngum, ab fjan
flcpftu ftouutit íofé algíerlcga úc «r fcffum ítcittti,
og ftolfum 2tle)eflnfeer á eptfr, a ftcrríia mannöóms
ffciöi og í öióraa. fucFuttar, cr fjcféi 33 cra gatnall/
öracf ftg t ftcí t Sabylor, og oöiaöifl ftjrir ipaö m;«
ann faftióöauöicgann oröstýr.
áíriflittöómur og fíraung pjórnsríog, í)afa ftö*
an bannaö tttonntim aö ooúía ctiífa ímgprýöi, mcð
íttgum. 45ifaungin fd fjoí ccfi, mcöal oor, lýft nú
tttu flunöir oörum ðetju tnófci cnn fjeim, fcm tingir
2tre)Cflnt»rar og Sþótflf Ootta opt t Bcitfltim, oiö
ftórfffllir og örucfjufiorn, fcm fjetr tícma, líft í)in«
uut foppuntim, roffícga o), mcö ýárentm ftnifiiprö,
urn, á ftunöum og nteö fttcfaicif á bláum augum,
og tttcö glaöoœt'öar orgt, 23ncf)u{t oet'öugu, cinl
gg fá ZílejCflnbete fjct’ foröltm fotltfí aö 23flcf>us-
ar .fjalli (tTTevos í 3»bítirn, og raf f?ar ttpp
óffaícgt gót, fjeittt ®ttöi ftTium fií fatmöor, aö
3úfUni oitni. gáa munu og olföttng nú á öog,
um, gjora einé fjafnar ffpttur — nettta ntcö beijf.
tjrötttn ciuutn — fem Cflmbyfeo Petfa Sonúttg
foröttm, cr ímmt btflcE ftg fttUann, tií aö fýna
fieísta oiiöai'tnanní fínunt Prepafpes, íjoerfu ^cuftS
Dann oceri öntcfinn, fetfi fjoí fon fwtá, n- »ac
©fcinfjari Sonúngl, t annattn cnöa á mifinm fsí,
Srcip boga ftnn, og qoaöft nriöa cctia á fjjarí*
, •) í>oorfu rofftcga $>ór faup á íwrninu f)já tfta
garöa JtoFa foröum, fýttir tSööct,