Helgarpósturinn - 12.10.1979, Síða 13

Helgarpósturinn - 12.10.1979, Síða 13
__helgarpásturínrL. Föstudag ur 12. október 1979 „Hver sem er getur verift stoltur yfir þvi aft hafa skalla eins og ég”. 'Dóttirin bióur um aó fara á völlinn. bandi vió verslun og viöskipti, er okkur lifsnauðsynlegt að losna við þetta verðmyndunarkerfi, sem við höfum búið við um áratugi. Við ættum að hafa lært það af samanburði á veröbólguþróun okkar og annarra, að samkeppnin verður að ráða verði. Ég tel, að verðmyndun ætti fyrst og fremst að vera frjáls og að verðbinding ætti að vera undantekning. Einn- ig þarf að koma i kring tollkrit, þ.e. að skipa upp beint til viðtak- anda, sem borgar toll siðar. Þetta kemur i veg fyrir óeðlilega fjár- ákveðna undirstöðuatvinnuvegi, sem gera okkur kleift að flytja út varning, þar sem við erum meira háð utanrikisverslun en nokkur önnur þjóð á Vesturlöndum. Við verðum að auka fjölbreytn- ina, minnka ásókn i fiskimið og beitilönd, sem þegar eru ofnytt, en snúa okkur að þriðju auðlind- inni, sem enn er litið nýtt, en það er orkan. Það ætti að stefna að þvi, að útflutningurinn verði 50% fiskafurðir og 50% aðrar iðnaðar- vörur. Að þessu þurfum við að vinna markvisst. hugsa sér heilbrigðisþjónustu, kennslu- og dagvistunarmál á vegum einkaaðila. Auk þess væri hægt aö bjóöa út rekstur á fyrir- tækjum eins og Frihöfninni. Einnig ætti að bjóða alfarið út framkvæmdir á vegum rikisins. Hvað með peninga, skipta þeir þig einhverju máli? — Þeir skipta að sjálfsögðu máli. Ég vil gjarnan hafa tekjur til að greiða það, sem ég hef áhuga á að eignast. Svo vill mað- ur geta staðið við sinar skuld- „Launamunur er ekki vandamái I okkar þjóófélagi”. „Mesta málið, að stjórnin sé í lagi” Blandar þú geði við almenna starfsmenn i Alverinu? en það er svo aftur pólitiskt mál hvernig þeim sköttum og öðrum álögum, sem fyrirtækin greiða, er varið. Og það má ekki drepa gæs- ina, sem verpir gulleggjunum með of háum sköttum. Bklur méf ekkl huqqronai foíiæma^streitif aifarið” Ragnar S. Halldórsson forstjóri ísal í HeIgarpóstsviðtali festingu i vörugeymslum og að þessu er mikil hagræðing. Ég er hlynntur fulltrúalýðræði, að það sé þing og rikisstjórn, sem verðunað standa og falla með sin- um málum, en ekki hristast eins og blað i vindi undan þrýstihóp- um. Ég tel, að við þurfum á stjórnmálamönnum að halda, en höfum meira en nóg af pólitikus- um. Pólitikus er sá, sem hugsar bara um næstu kosningar, en stjórnmálamaður hugsar um næstu kynslóð. Þú telur sem sfe islenska „stjórnmálamenn” fremur vera pólitikusa samkvæmt þessari skilgreiningu? — Já, þvi miður viröist mér að svo sé, en þetta er ekki einsdæmi á Islandi. Þetta er mjög viða svo. Hvað er þá til ráða? — Ég hef engar patentlausnir á vandamálunum, en einhvern veg- inn finnst mér, aö það verði að koma að þeim hugsunarhætti að það verði að vanda kosningalof- orðin og standa svo við þau. Það verður að breyta þjóðfélaginu i jafnari þróun en ekki i stökkum. Við verðum að skapa tækifæri og svigrúm fyrir rekstur fyrir- tækja. Við verðum að hafa Það hefur verið sagt, aö streita sé einn alvarlegasti atvinnusjúk- dómur hjá stjórnendum á Vestur- löndum. En núna hef ég séð það einhvers staðar, að hún er jafnvel talin holl, og er ég sammála þvi, þ.e. ef hún er i hófi, en það má auðvitað of mikið af öllu gera. Að hvaða leyti er hún holl? — Hún hefur einhvér góð áhrif á taugakerfið og blóðrásina. Ég held það hljóti að vera fábreyti- legtlif og leiðinlegt, ef ekki stafar af þvi streita. Streita hefur alltaf fylgt mannkyninu, svo ekki er hægt að fordæma hana alfarið. En hvað segir þú um skipting- una milli rikis- og einkareksturs? — Ég held það séu mjög mörg verkefni sem riki og bæjarfélög hafa tekið upp á sina arma, sem væru hagkvæmari i einkarekstri. Ég vil hins vegar ekki ganga eins langt og David Friedmann, sem var hér á landi nýlega, en hann telur rikið óþarft. Hins vegar á rikiö ekki að gina yfir öllu. Hvað væri það þá helst? — Það mætti tvimælalaust bindingar. Hins vegar hef ég ekki safnað peningum. En telurðu þig þá hafa nóg af þeim? — Mér hefur lærst, að það er enginn vandi að eyða þeim peningum sem maður aflar. En sá hefur nóg, sem sér nægja læt- ur. Ég hef að sjálfsögöu ekki ástæðu til að kvarta. Myndir þú þá vilja deila þinum launum með öðrum? — Ég vil gjarnan leggja minn skerf til samneyslu með þvi að greiða opinber gjöld, en ég tel mig ekki vera jafnaðarmann að þvi leyti, að allir eigi að hafa sömu tekjur. Þær hljóta m.a. að fara eftir þvi hvað maður vill leggja á sig. Það hefur sannast, að i kommúnistarikjum A- Evrópu er meiri launamismunur en i V-Evrópu. Ég er ekki að tala um að það eigi að auka launamun hér á landi, en ég segi ekki heldur að hann eigi að minnka. Ég tel, að það hljóti að vera launamunur, og ég hef ekki séð, að hann sé vanda- mál i okkar þjóðfélagi. — Já, gjarnan, ég hef mjög gaman af þvi að hitta starfs- mennina og þekki marga þeirra persónulega. Ég tek einnig þátt i skemmtunum Starfsmanna- félagsins eins og aðrir. Ég hef gaman af þvi að ræða við starfs- menn hvar sem er i fyrirtækinu. Við höfum komið á samstarfs- nefndum þar sem báöir aðilar geta skýrt sin mál. Starfsmenn hafa mikinn áhuga á að bæta sitt starfsumhverfi og við höfum komiö á ágætu samstarfi um þau mál. Það er ekki talið, að það sé grundvallarmunur á að stjórna stóru fyrirtæki eða smærra. Mesta málið er að stjórnunin sé i lagi. Ég hef áhuga á að bæta stjórnun eins og unnt er og tel það veigamikinn lið i sókn til bættra lifskjara. Ég er sámmála þvi, að at- vinnufyrirtækin séu undirstaða þjóðfélagsins. Þau skapa þau verðmæti, sem eru til skiptanna, Eins og alþjóð veit, þá er Ragnar alsköllóttur og ekki frá þvi að hann likist örlitið leikurun- um frægu Yul Brynner og Telly Savalas. Og þar sem hann vinnur i Alverksmiðjunni, þá er hann að sjálfsögöu kallaður álskaili manna á meðal. Ragnar er spurð- ur að þvi að lokum hvort hann hafi heyrt þetta og hvernig hon- um liki nafngiftin. — Ég hef heyrt þetta, segir hann, en það veldur mér ekki hugarangri. Ég hef verið sköllótt- ur lengi og hef alveg sætt mig við það. Ég sá nýlega i timariti viðtöl við sköllótta menn og voru þeir spurðir hvort þeir væru sáttir við það. Ómar Ragnarsson svaraði þvi til m.a. aö hver sem er gæti verið stoltur yfir þvi að hafa skalla eins og Ragnar i Alverinu. Ég er ómari sammála i þessu efni. Viðtal: Guðlaugur Bergmundsson Myndir: Friðþjófur

x

Helgarpósturinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.