Helgarpósturinn - 09.04.1987, Page 22

Dagbókin hennar Dúllu
Kæra dagbók mín.
Steina, systir hennar Bellu, var að
fermast. Það komu 80 manns í veisl-
una — hvorki meira né minna,
þakka þér kærlega fyrir og gleði-
iega hátíð!!! Fermingarbarnið
þekkti ekki helminginn af liðinu.
Það voru líka oft hrœöilega pínlegar
þagnir. Ég er núna fyrst að fatta að
það var rétt hjá mömmu að vilja
ekki hafa þetta svona þegar ég
fermdist, þó ég hafi verið ofsalega
reið út í hana þá. Þarna sat saman
alls konar fólk, uppstillt á óþægileg-
um mötuneytisstólum og varð að
labba marga metra fyrir framan alla
til þess að fá sér á diskinn. Enda fóru
fáir oftar en einu sinni, þótt marga
hafi örugglega langað.
Fólkið þorði sumt ekki að spyrja
hvert annað hvað það héti og svo-
leiðis, svo það vissi ekkert hvað
hægt var að tala um. Það þorði held-
ur enginn að brydda upp á nýjustu
kjaftasögunum, því maður gat þess
vegna setið við hliðina á systur
Alberts með vindilinn eða fyrsta
manni á lista nýja flokksins í ein-
hverju kjördæmi. Sem sagt: meiri-
háttar bömmer. Nema gjafirnar,
auðvitað. Þær voru ólýsanlegar ...
Nú má ekki anda á heimilinu af
því að krónprinsessan er að lesa
undir stúdentspróf. Ég meina það!
Heimilislífið á bara að leggjast niður
um stundarsakir, takk. Mér finnst
þetta djö . . . sins óréttlæti. Svo fékk
Addi hettusóttina og þá gleymdist
ég nú endanlega. Ég er viss um að
ég hefði getað gengið allsber um
húsið eða jafnvel f lutt að heiman, án
þess að neinn fattaði neitt. Það er
sko ekkert grín að vera miðjubarn
— ég las það meira að segja í viðtali
við konu í Vikunni um daginn og
hún er lœknir!
Bless, bless. Þín Dúlla.
(Ætti ég kannski að fara að nota
skírnarnafnið mitt? Dúlla er svolítið
barnalegt nafn á manneskju, sem
notar orðið brjóstahaldara númer
34.)
P.S.
Mamma varð vitlaus um daginn, af
því að hún var spurð hvort það væri
rétt að pabbi hefði eignast barn með
annarri konu í desember. Þetta var
auðvitað rugl og hún hefði nú getað
sagt sér það, því hann er alltaf að
vinna eða á fundum . .. Grey pabbi
hafði bara sést fara inn á fæðingar-
deildina fyrir jólin, þegar amma á
Einimelnum lá þar út af leginu í sér.
Það var meira að segja búið að finna
út hver móðirin átti að vera og ég
veit ekki hvað og hvað . . .
ólf Bjarnason, framkvæmdastjóra
Granda h/f í viðskiptablaði Morg-
unblaðsins í síðustu viku, hljóta að
hafa hnotið um yfirlýsingu hans um
15,8 milljón króna fjármagnskostn-
að. Nú er Grandi með skuldugustu
fyrirtækjum landsins og skuldar
samkvæmt síðustu ársreikningum
1.281.018.220 krónur (einn millj-
arð tvö hundruð áttatíu og eina
milljón átján þúsund tvö hundruð
og tuttugu krónur). Það verður því
að teljast vel sloppið að greiða af
þessari súpu ekki nema tæpar 16
milljónir í fjármagnskostnað. Þegar
reikningar Granda eru skoðaðir
nánar kemur í ljós að frásögn Brynj-
ólfs gefur ekki fyllilega rétta mynd
af stöðu fyrirtækisins. Hinn raun-
verulegi fjármagnskostnaður var
tæpar tvö hundruð milljónir, eða
um 20% af veltu fyrirtækisins. Þeg-
ar hins vegar skattaráðstöfunum
hefur verið beitt lækkar þessi kostn-
aður á pappírnum, en liggur engu
að síður jafn þungt á rekstrinum...
HÚNER
RAUÐ OG GUL
PADDINGTON
TEIKNISAMKEPPNIN
er enn í fullum gangi.
Krakkar, flýtið ykkur
að senda inn myndir,
því nú fer hver
að verða síðastur.
Þrjár bestu myndirnar
fá vegleg verðlaun.
Einnig verða veitt
tíu aukaverðiaun.
Paddington sparibangsanum,
sparibauk sem gaman er að eignast.
22 HELGARPÖSTURINN