Íslenzk sagnablöð - 23.04.1817, Qupperneq 22

124
1818
125
19- pJgar embætri losnar ad öllu leiri,
íkal Felaginu friálft ad kióla af embætris-
mönnum cda ordulimum hvörn fem þarril
Ji) kir bcft fallinn Líka má þann , er vid
einbætri íkilr, aprr til embættis kit5fa, cf
lvo þj kir betur fara.
20. Embættismenn íkal kiófa eptir
framkvæmdog dugnadi, en ckki eptir mann-
virdíngu. Kemr því cinginn í álit til neins
embættis, fem ekki er innfæddr Islendíngr,
^da þekkir ísland, taiar og ílcriíar íslenzku,
cins og innfvddr.
21. Forfeti annift um ad lögunum
verdi hlydt af öllum og ad ferhvörr íullna'gi
íkyldu íinni vid Felagid , beri upp málefni á
félagsfundum, fafni atkvædisordum og fcgi
upp ályktun þefs, fvo og íkal hann áfamt
Féhirdi rádftafaFélagfins fiárfiódi fem dhult-
aft þykir og ábatameft, en áfamt Skrifara
rádftafa Félagfins bókum til prentunar og
ödrum þefs ályktunum til framkvæmdar,
femia lamþyktir og þefskonar. Foríeti og
Féhirdir giöri fameiginlega og férílagi, eptir
því fcm hvörs þeirra embætti vidkcmt*, Fé>
laginu íkil fyrir þefs peníngum ; eins giöri
Forferi og Skrifari íkil fyrir ad þels ályktun-
um verdi fullnufta giör.
22. Féhirdir íkal taka vid Félagfins
inngiöldum, kvittéra fyrir og hirda vandle-
ga, borga þaraf reiknínga þá er Forfeti hefir
uppáreiknad, bóka þad a|lt og giöra þar
grein fyrir nær Forfeti ófkar, og adalrejkn-
íng á hverium tójf mánudum (í Kaupmanna-
höfn þann ^ota Martii), einnig fanna reikn*
íngþermamed kvittánfíum okíkiöium. Auk-
aforfeti og Aukaféhírdir, eda þartil af Fé-
Jaginu valin nefod, íkulu þennan ársreikn-
•íng grgpdgafilcga yfiríkoda„ og ef réttr
rcyniíi, cigu Foifcti og Skrifari, Félagfins
vegna, þar fyrirad géfa Féhirdi íkífa kvít-
tauftu.
23. Skrifari íkal bdka þad fem fram
fer á félagsfundum öllum, cn á adra bók
íkiöl þau öll er Felaginu vidkoma. Hann
á hka ad femial félagsbréf og veita vidroku
þeirn bréfum fem til þcss koma, lefa þau-
liálfr og fýna Forfeta ftrax og verdr,. en
þesfi á ad fýna þau á næftu iamkomu, fé
nokkud í þeim merkilegt. Hann fkal og
afhenda Féhirdi lifta yfir alla Félagsmenn
og hve mikid hver vtll lúka í peníngum
árlega, og fkrifa þad annad, er uppá kann
ad íalia. ,
24. Sérhvörrembættismadr á ad giöra
Félaginu grcin fyrir embærtisbreyrni finni,
þegar þad krefft þeíT eda hann Ikilr vid
embætud. Forfómi hann nokkud af íkyl-
du finni, fem Félagid bídr féíkada af, bæti
hann þad fiálfr, en brióti hann íkrá þeífa,
hafi hann fyrirgiört embætti,
25. Félagid á ad hafa umbodsmenn
á helítu höfnum og hérödum ‘ Islands; þá
íkal framvegis velia fem adra embættis-
menn, þó ber eigi naudfyn til ad þeir féu
íslenzkir. pad íkal vera íkylda þeirra, ad
taka vid Fclagsins bókum, og annift Félags-
ins embættismenn um, ad þcir hafi þær
til fölu. peir fkulu taka vid Félagsins
peníngum og géla Felaginu til kynna fem
ftiótaft íérhvad merkilegt þeff efnum vidr
víkíandi, fem þeir verda áfkinia, og annad
fern Félagid þa um bidr, peir fkulu og
íenda Félaginu fkíran reikníng á hvöriuári.
26. Félagslimir fkulu vera þrenn-
ílags: Ordulimir, Yfirordulimií og
H e i d u r s 1 i in i r.
27. Orduliqtir eru allir þeir er
íkilia íslenzku, þekkia Félagsins tilgáng,
og annadhvört idka bókmentir edr í ödru
tilliti eru þektir ad férlegri greind og dugn-
adi; þeir íkulu einir hafa atkvædisord á
Féjagsfundura,