Góðan daginn, Grindvíkingur - 10.02.2007, Blaðsíða 1
kúdáquir íískólanúm
1. tbl. 1. árgangur - Febrúar 2007
’fjiM
%
Vi.
ÍKmmm!
RIND
Rósa Baldursdóttir, kennari, hjálp-
ar börnunum að sauma öskupoka.
Neðan til má sjá skreytt andlit í
tilefni dagsins áður en varfarið var
að syngja og sníkja
Sendið okkur myndir
í tölvunni
m og við bökum
og prentum
Mtm
Grindvíkingur
Góðan daginn, Grindvikingur!
Gott er veðrið, sléttur sœr.
Svífa í hilling Suðurnesin.
Sólarroða á Hlíðar slœr.
Fyrir handan hraun og tinda
huga kœr og minnarik
bíður okkar bernskuströndin,
brimi sorfin, Gritidavík.
Við skulum yfir landið líta,
liðnum árum gleyma um stund,
láta spurul unglingsaugu
aftur skoða strönd ogsund.
Sjá má enn í Festarfjalli
furðuheima dyragátt,
Þornbjörn klofnu höfði hreykja
himin við í norðurátt.
Enn er líkt og heróp hafsins
himin bifi, skelfi lönd,
þegar bylgjubreiðfylkingar
bjartfaldaðar sœkja að strönd
- björgin stynja, björgin hrynja,
brimreyk leggur upp um fiöll -
eins og hvítirfuglarfljúga
froðulagðar inn á völl.
Langt er, síðan léttum skrefum
lékst þú barn viðflœðarmál,
skemmtirþér við skel og bobba,
skyggndist eftir síli og ál,
gekkst um hraunið leynileiðir,
leizt í sprungum burknastóð.
Kónguló í klettaskúta
kljáði vefinti þolinmóð.
Manstu, manstu orð og atvik,
öðrum hulin, týnd oggleymd,
töfrablik og unaðsóma,
œvintýri séð og dreytnd.
Æskuminni gulli góðu
gat oss engin ránshönd svipt.
Það er mótað barnsins brosi,
berþess mynd og yfirskrift.
Örn Arnarson