Tíminn - 14.07.1961, Page 16

Snýr á við 20— j
rakar á við 100 j
í bænum er sólskin og
steikjandi hiti. Fólk röltir um
göturnar, eins léttklætt og
viðeigandi þykir, og lítur öf-
undaraugum til barnanna,
s«?™ hlaupa um í stuttbuxum.
/ 'ilustúlkur flestra verzl
anu .<anda e8a sitja í dyrum,
úti með lokuð augu og upp-
lyft andlit móti sólinni. Allir,,
sem tök hafa á, eru komnir úfi
úr bænum, eitthvað upp í
sveit. Við förum að dæmi i
þeirra, vendum okkar kvæði í
kross og höldum upp að Víf-,
ilsstöðum. Þar er fólk varla
iðjulaust í þessum brakandi
þurrki. Vífilsstaðahælið hefur
stórbú, og heyskapurinn hlýt-,
ur að vera í fullum gangi.
Heirna við Vífilsstaði er þó
furðu fátt fólk á ferli. Allt um
kring eru víðáttu’mikil tún, þakin
heyi, sem ■nýbúið er að snúa og
fyllir loftið ilmi sínum. Alis. kon-
ar heyvinnuvélar, sem vig kunn-
um varla að nefna, standa úti við
gripahús og hlöðu, og virðast vera
búnar að leysa allt fólkið af
hólmi. Lengst úti á túni hillir und
ir einn mann á dráttarvél með
múgavél í eftirdragi. Líklega er
þag bústjórinn.
Á leiðinni þangað gægjumst við
inn í hlöðuna. Fyrst verða fyrir
okkur tvær" votheysgryfjur, sam-
byggðar hlöðunni. Heyig í þeim
er blautt og rjúkandi heitt og lykt
in ekki sérlega góð. En þurrheys margar híiðar eins og annað.
Haðan er alveg eins og okkur
finnst hiöður eiga að vera, og
heyið eins og hey á að vera, þurrt,
graent og ilmandi.
Bústjórinn er kominn heim und
ir hlöðu með múgavélina, og við
heilsum honum, og tökum af hon
og 4—5 á daginn. Hér standa um
60 mjólkurkýr á básum sínum,
stroknar og gljáandi. Á svona búi
eru auðvitað notaðar mjaltavélar,
og virðast kýrnar kunna því vel.
Þær standa með hálflukt augu,
jórtrandi og værðarlegar, meðan
mjólkin streymir í föturnar.
Tveir ungir menn lita eftir
mjöltunum og hreyta kýrnar, því
að vélarnar ná ekki alveg úr þeim
mjólkinni. Þeir gefa okkur og
myndavélinni hornauga. en segja
ekki orð.
1 herbergi áföstu fjósinu er
mjólkin síu.ð og kæld jafnóðum
í þar til gerðu kælitæki.
Við spyrjum eftir framleiðsl-
unni og bústjórinn segir, ag
af mjólkinni fari til hælisins, en
hitt til Mjólkursamsölunnar, um
100 þúsund lítrar á ári.
Við búið vinna yfirleitt 4
menn og 2 unglingsstrákar. Skýr-
ingin á fámenninu í dag er sú, að
flest staifsfólk hælisins og búsins
fór í skemmtiferðáiag austur í
svei.tir. Slík ferð er farin að jafn-
aði einu sinni á sumri, og vig höf
um einmitt hitt á daginn þetta
sumarið.
og sogar til sín loft, svo að storm- lambhústóftir þeirra, sem síðast
ur er umhverfis hann. Loftinu (bjuggu hér, áður en hælið var
dælir hann inn í kerfi undir hlöðu- stofnað. Suður í hraunjaðrinum,
Yfir hlöðunm er loft mikið,^ og góifjnu og þaðan streymir það upp við Svínahlíð, sem flestir kalla
, _ . , gggnum jjgyjg 0g þurrhar það. Vífilsstaðahlíð, var fullorðna féð
Tvær litskærar múgavélar draga geymt í helli, sem Maríuhellir
að sér athygli okkar úti á hlaðinu. nefnist. Er hann talsvert stór, en
Önnur þeirra var víst í notkun á að nokkru fallinn niður eins og
túninu áðan. Bústjórinn segir, að | mai'gir aðrir hraunhellar.
þetta séu beztu og nýjustu gerðir Vífilsstaðahælið var byggt
múgavéla, svokallaðar hjólmúga- í
liggui’ þangað brú neðan af hlað-
inu. Þar er heyinu ekið upp með
dráttarvél, þ'ví kastað niður í hlöð-
una eða inn á loftið, sem er bæði
heygeymsla og vélageymsla.
Einhvern tíma hefði manni
fundizt góð skemmtun að stökkva
1909—1910 og var til þess tekið,
hve fljótt það gekk. Hefur það
þó verið af miklum stórhug gert,
og bygígingamar hinar reisuleg-
ustu á íiútfma mælikvarða. M tók
það 90 sjúklinga auk starfsfólks.
Síðar var byggg önnur sjúkra-'
deild, se,m hlaut nafnið Eilífðin,
( Pramhaid á 15 síðu).
þurrkun í hlöðunni og bannað að
bæla heyið. Framfarirnar hafa
af svona brú niður í mjúkt og ilm- vojar j>ær snúa bæði og raka, og i
andi heyið. Ef til vill er það góð getur hvor þeirra snúið á við 20
skemmtun enn. En það er víst súg- manns og rakag á við 100.
Við minnumst kerlingarinnar, \
sem bezt dugði Sæmundi fróða við í
heyskapinn forðum daga, og ann-1
arra starfskrafta, sem sá góði mað-
ur notaði sér. Líklega hefði hann j
ekki verið að hafa fyrir því, ef j
hefði tæknin verið svona á hans
um mynd eins og vera ber. Síðan þurrka það.
fáum við hann til þess að sýna Hlaðan tekur um 1400 hesta auk
okkur búið. loftsins og votheysgryfjanna, sem
f fjósinu er verið' að mjólka. j við gleymum að spyrja hvað rúmi
Kýrnar ganga úti, og mjaltatím- mikið. í klefa utan við hlöðuna
ar cru um klukkan 5 á morgnana snýst súgþurrkunarmótor mikill
Þótt þurrkar hafi ekki verið
miklir undanfarið, er talsvert kom
ið í hlöðuna. Búið er að slá 800
hesta og hirða um helminginn af
því. Hitt liggur á túninu og þorn- j
ar nú sem óðast. Vegna súgþurrk- j dögum.
inarinnar þai'f aðeins að hálf- ■ í varpanum sunnan við bygging
þó
ar hælisins sjast þo enn minjar
gamla tímans. Þar raka tveir menn
með hrífum, eins og alltaf hefur
tíðkazt á íslandi. Rétt sunnan og
vestan við eru rústir gamla Vífils-
staðabæjarins og nokkru neðar
Myndin efst á síðunni er af VífiisstaSahæli — sunnan viS þaS er hafin
-.kógrækt. Hinar myndirnar tvær eru af heyskapnum. Björn ráSsmaður
Konráðsson er á dráttarvélinni aS garSa hey, og tveir ungir hafa komiS
út á völlinn með hrífur. (Ljósmynd: TÍMINN — IM).