Tíminn - 22.11.1961, Side 11
TÍMIN N, miðvLkudaginn 22. nóvember 1961.
Lífshættulegur leíkur
Stúdentarnir vití þýzku háskólana hafa tekið upp á ný hin fornu einvígi, þrátt
fyrir opinbert bann og hinar örlagaríku afleiÖingar, sem svo oft hljótast af
þessum hættulega leik.
Ungu mennirnir fimm,
sem sátu þétt saman í litla
sportbílnum, voru kannske
nokkuð háværir og hlógu
heldur mikið. Tveir þeirra
voru kannske eilítiS fölari en
hinn rnildi síðsumarsdagur
gaf tilefni til. Annars virtust
þeir aðeins vera venjulegir
ungir menn, sem gátu verið
að njóta góða veðursins eða
á leið til einhverrar íþrótta-
keppni.
f raunmni voru þeir á leið til
íþróttakeppni, sem þó er hættu-
legri en venja er til. Já, stundum
getur hún jafnvel verið lífshættu
leg..
í lokuðum hópi
Þetta voru fimm ungir stú-
dentar á leið til einvígis, þess-
arar gömlu íþr'óttar, sem kostar
blóð og ör, þessi hefðbundnu
tákn hreystjnnar. V
Stúdentaeinvígin eru að vísu
bönnuð í Þýzkalandi. En við
skulum ekki binda okkur um of
við lögin, þau eru hvort eð er
brotin á hverjum degi. Algeng-
ast er, að sá, sem tapar, fær
aðeins hið eftirsóknarverða ör.
Stundum fær hann svöðusár,
sem verður sauma saman. Og
stöku sinnum kemur fyrir, að
honum blæðir tjl ólífis, þó að
það sé sem betur fer fremur
sjaldgæft.
Einvígin eiga sér venjulega
stað utandyra og, vegna þess að
þau eru bönnuð, í lokuðum hópii
Myndirnar, sem þið sjáið hér á
síðunni, eru teknar nokkra kíló-
metra fyrir utan Heidelberg, há-
skólabæinn fræga.
Sá er mestur
Þegar bandamannaherirnir
tóku Þýzkaland eftir heimsstyrj-
öldjna síðari, voru stúdentaein-
Ný hárgreiösla?
Þessi hárgreiðsla
er sögð ný og
komin beina leið
frá höfuðsfað
rízkunnar, París.
Hún kemur manni
?yndar ekki mjög
:r>ánskt fyrlr sjón-
ir, þær hafa nú
rézt lubbalegri en
þetía, blossaðar
dömurnar.
Gott að geta
stungið af
A þessum tímum hraða og flýt
is, getur verið gott að geta tekið
t:i fótanna, þegar mikið liggur við.
Af því getur hún státað sig, þessi
unga stúlka, sem þið sjáið á með-
fylgjandi mynd. Það er reyndar
negrastúlkan Wilma Rudolph, sem
með réttu er kölluð fótfráasta
stúlka heims. Flestir muna væntan
lega, að hún vann gullverðlaunin á
Ólympíulelkunum í Róm og vakti
har allra athvgll fyrir skjótleika oo
léttleika. Á sínum fögru og fráu
'ófum hlióp hún 100 metranc á
1,2 sekúndum Wllma er sex fet á
hæð og mjög háfætt. Hún er kyrr
lét stúlke, sem stundar nám sitt ?f
'tappi og getur setið dögum sanv>r>
fir bókum sínum, án þess að húr>
harfnist þess að hrfa no'tkurt s’m
hand \ðð umheiminn Og þ’>n-r
■rún svo hættir sér út í hrnr*. hrfv
'iún góð3 möguleika á að hl-uoa
frá öllu saman af'ur. Það er jú
ágætt, ekki saft?
vígin bönnuð. Þessu banni var
svo str’anglega framfylgt, að stú-
dentar með ný ör voru útilok-
aðir frá prófum. Þrátt fyrir það
óskuðu menn eindregið eftir, að
þau yrðu leyfð á ný. Þau voru
alltof æsandi og alltöf rótföst í
lífi þýzku ungherranna til þess,
að þau gætu fengið að, liggja
niðri að eiiífu.
G.egnum aldaraðjr höfðu hin
fyrirmannlegu og eilítið hroka-
fullu, prússnesku andlit oft ver-
ið prýdd örum eftir einvígi, og
sá þótti mestur, sem hrikaleg-
asta örið hafði.
Kringum árið 1890, þegar stú-
dentaeinvígin höfðu vjðgengizt
síðan á fimmtándu öld, var lög-
nm þeirra breytt í því skyni að
reyna að draga úr hinum alvar-
legu meiðslum og dauðsföllum,
sem alltof oft hlutust af þessu.
Öryggisráðstafanir eru gerðar til
að draga úr hættunni.
Um háls þeirra, sem við eig-
ast, er vafið bindj til að hlífa
mikilvægum líffærum við höggi.
Tuttugu til þrjátíu lög af þykku
gasbindi á að vera góð vörn gegn
örlagaríkum svöðusárum. En
þrátt fyrir þessar varúðarráð-
stafanir’ er þessi íþróttagrein ein
af þeim blóðugustu í heimjnum.
Einvígið fer fram í 30—40 lot-
um, nema því aðeins, að annar
hvor aðilanna særist svo, að þeir
verði að hætta fyrr. Áður en
hver lota er á enda, verður hvor
aðili um sig að hafa snert hinn
fjórurn sinnum. Ef annar aðilinn
hlýtur alvaríegt sár, er bardag-
anum hætt, og honum er veitt
bráðabirgðahjálp á staðnum. Oft
er læknishjáíp nauðsynleg, og í
slíku tilfelli er læknirinn skyld-
ugur til að gefa skýrslu um at-
burðinn til yfirvaldanna. En
þessi gamla íþrótt á sér einnig
marga málsvara innan lækna-
stéttarinnar, svo að í flestum til-
fellum láta þeir vitneskju sína
ekki uppi.
Hvers vegna þessir ungu menn
finna svo mikla ánægju í því, að
sjá hvor annars blóð, er ekki
gott að skilja. Það skilja að
mjnnsta kosti ekki allir.
............. ........ ; . ,
í þetta slnn var heppnln meS Stúdentlnn ungi félck aðeins sár, sem meS
tímanum verSur að hinu eftirsóknarverða örl.
I
AJÁOJ.
s •.'■■■ n e ' lasrísk, og nafn henna.
er trv-’-’lv Br’ndar Hún er óvenju
i 2 *r því leyti, að hún leikur
af talsvc í; i snilld á saxófón, og
eklíl so'llir þsð, að hún er einnig
Ijómandi falleg.
ins og kunnugt er, va:o þcim Margréti prinsessu og jartinum af Snow-
d3n nýlega erfingja auðið. Því miður getum vlð ekki birt fyrlr ykkur
mynd af þeim hjónakornum með erfingjann, í þetta sinn, en hér sjáið
þið þau að leik við hund fyrir 'utan heimili sitt.