Morgunblaðið - 23.05.1945, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 23. maí 1945,
Anna Þuríður Kristjánsdóttir
MÖRGUM hættir við að
ijterða málsvant við mikil tíð-
ihdi. En það þykir víst ekki því
Ík frjett að ung kona, sem lif-
ð hefir kyrrlátu lífi og enginn
styrr staðið um falli í valinn
eftir langvarandi, kvalafulla
sjúkdómslegu. En mikil frjett
er það og sár. Mannheimur er
fátækari eftir. Einn kvistur þjóð
íifsmeiðarins hefir slitnað upp
með rótum. LandiS hefir mist
eina perluna sína, því ein af
þeim var konan unga, sem
jarðsungin er í dag.
Anna Þuríður Kristjánsdótt-
ir var fædd í Reykjavík, þ. 3.
júlí 1915 og dvaldi þar öll sín
ár. Hún var af góðu bergi'brot-
in. Faðir hennar Kristján, dá-
inn fyrir rúmum tveimur ár-
um, Hjartarson frá Auðsholts-
hjáleigu í Ölfusi, Sigurðssonar,
er þar bjó, Steindórssonar í
Auðsholti og konu hans Arn-
þrúðar Nikulásdóttur, silfur-
smiðs sama staðar, en móðir
Arnþrúðar var Anna Einars-
dóttír Isleifssonar lögrjettu-
manns á Suður-Reykjum. •—
Kona Sigurðar í Auðsholtshjá-
leigu var Guðrún Gísladóttir
frá Reykjakoti Guðnasonar,
hins merkasta manns. — Kona
Hjartar var Anna Kristjáns-
dóttir frá Sölvholtshjáleigu. •—
Móðir Önnu sálugu var Sígríð-
ur Björnsdóttur frá Bakkar-
holtsparti, af góðum bændaætt
um.
Anna sál. ólst upp í föður-
húsum þangað til hún giftist
fi. 11. desember 1937 eftirlif-
andi manni sínum Gísla Jóns-
syni. Þau eignuðust einn dreng
sem Ijest af hörmulegum slvs-
förum á fjórða aldurs ári. —
Eftir að hin ungu hjón höfðu
stofnað sitt eigið heimili, varð
það hlutskifti móðurinnar, að
byggja það upp, en það mun
henni hafa fallið vel og hjarta
gæska hennar og smekkvísi
fengið að njóta sín á heimilinu.
En fyrr en varði dró ský fyrir
sólu, þegar fram undan virtist
bjartur og heiður ævidagur. —
Hvíti dauðinn barði að dyrum
og tók sjer ból í brjósti hinn-
ar ungu húsfreyju. Á tímabili
virtist, sem hún ætlaði að vfir-
vinna hinn illa vágest, en þeg-
ar sigurinn var unninn að því,
sem sjeð varð, hóf óvinurinn
nýja atlögu, sem endaði með
l\linningarorð
dauða hinnar ungu konu hinn
13. þ. m.
Þetta er ekki ný saga, en þó
er hún altaf að verða ný. Það
eru altaf ný og hörmuleg tíð-
indi þegar árgróðurinn fellur.
Þegar þeir falla í valinn, sem
vænlegir eru til mikilla dáða,
einmitt á þeim tíma þegar lífs-
starfið er að hefjast. Og Anna
var ein af þeim, sem mikils og
góðs mátti vænta af. Hún var
góð. Hún átti svo mikla hjarta-
hlýju, að hún mátti ekkert
aumt sjá og altaf viðlátin að
færa alt til betri vegar. Það
eru slík gæði hjartans, sem
gefa fyrirheit um dáðríkt lífs-
starf. Af viðkynningu minni
við hana get jeg ekki annað
hugsað, en að allir sem kyntust
henni hafi borið hlýjan hug til
hennar. Það er ef til vill ofmælt
að allir þeir, sem kyntust henni
hafi orðið betri menn, en ekki
kæmi mjer það á óvart þótt
hún hafi skilið eftir góð fræ í
hverri sál. Það er til svo hrjóst
rugur jarðvegur að sólin megni
ekki að kveikja í honum gróð-
ur. Og ef til vill eru svo harð-
svíraðir mannshugir til, að sól
göfugrar sálar megni ekki neins
um þá, en fáir munu þeir vera
og helst vil jeg trúa að þeir
sjeu engir. Jeg held, að alls-
staðar hafi orðið bjartara og
betra þar, sem Anna fór. Þótt
syrti að með heilsumissi og
hinu sviplega fráfalli litla
drengsins hennar, sem mun
hafa haft mikil bugandi áhrif
á hana, átti hún innri sól, sem
lýsti henni ýfir djúp vonleys-
is og þjáninga síðasta áfang-’
ann í höfnina, þar sem hún
hefir nú lent, þar sem allir
lenda að lokum einn í dag og
annar á morgun.
Það er ekki hægt að segja
margt, þegar menn eru hrifnir
frá nýbyrjuðu dagsverki. En
það er ekki af því að tilefnið
vanti. Manni verður málsvant,
orðfall. Hugsanirnar komast
ekki í búning málsins fremur
en líf hins liðna náði að kom-
ast í búning farsælla dáða. —
Það verður eftir einhver óm-
ur af því, sem aldrei var sagt.
Eins og minning um dag, sem
rann með blíðu, sól og björtum
fyrirheitum, en þokuþrungin ó-
veðursský breyttu um hádegi í
engan dag. Eins og minning um
ljúflingsljóð, brot úr ljúflings-
ljóði, upphafið, sem maður
fjekk að heyra, fyrirheitið um
það, sem aldrei rætist.
Og þótt dauðaþokan hafi nú
breytt lífsdegi hennar Önnu í
nótt, í óort ljóð, lifir endur-
minningin um bjartan ævi-
morgun, hið yndislega upphaf
á lífsljóði hennar, í minnum
ástvinar hennar allra, aldraðr-
ar móður, eiginmanns og sytsra
eins og allra vina hennar og
kunningja.
Anna Var vorsins barn, sól-
arsinni. Jeg get ekki hugsað
mjer hana í sambandi við
dimmu og dauða. Mjer finnst
eins og vorið og síhækkandi sól
hafi hrifið hana með sjer til
ennþá hærri sólar og bjartara
vors, og svo mun fleiri fara.
S. E.
Guðm. Ágúsbson
skákmeisfari
EINVIGINU um skákmeist-
aratitil Reykjavíkur milli Magn
úsar G. Jónssonar og Guðm.
Ágústssonar lauk í fyrrakvöld
með sigri Guðmundar.
Tefldar voru 5 skákir, en sá,
sem fyrr vann 3 heilar skákir,
jafntefli ekki talin), bar sigur
út býtum. Vann Guðm. 1., 4. og
5. skák, en 2. og 3. urðu jafn-
tefli, hlaut Guðm. því titilinn
Skákmeistari Reykjavíkur 1945
— Björn Björnsson
Pramh. af bls. 7.
skutu með vjelbyssum hvern
þarin, sem reyndi að flýja. Hin-
ir ærðu fangar gátu einu sinni
slökt eldinn, en Þjóðverjar
kveiktu hann aftur með því að
skjóta íkveikjukúlum á bensín-
bleyttan hálminn. Mennirnir
þyrptust að dyrunum og voru
skotnir niður í hrönnum. Þeir
voru gæfusamari en hinir, sem
urðu eftir inni og sviðnuðu og
brunnu hægt tilbana.
Annar hinna eftirlifandi,
sem jeg talaði við, hafði korriist
undan með því að kalla á þýsku
„skjótið ekki“, og hlaupa gegn-
um eldlínuna. Hinn hafði orð-
ið eftir í byggingunni, liggjandi
á gólfinu nálægt rifu í veggn-
um, sem hann andaði í gegnum.
Daginn eftir, sagði hann, komu
Þjóðverjarnir inn og skutu
hvern þann, sem hreyfði sig
eða sýndi nokkurt lifsmark.
Hann lá hreyfingarlaus undir
haug af sviðnum Hkömum í
tvær nætur og einn dag. Þá
komu Ameríkanarnir; þeir
komu nógu snemma til að koma
í veg fyrir, að Þjóðverjum tæk
ist að grafa öll sönnunargögn
um þennan hroðalega glæp.
Meira en 500 lík, sem dysjuð
hafa verið í skyndingu, hafa
nú verið grafin upp.
Eitthvað um 50 þýskir borg-
arar voru neyddir til að koma
og skoða þessar aðgerðir hers-
ins. Alla hrylti við. Margir há-
grjetu. Einn sagði: „Jeg skamm
ast mín fyrir að vera Þjóð-
verji“. En hrygð þeirra afmá-
ir ekki glæpinn. Þessir menn,
að minsta kosti, ættu að geta
skilið það logandi hatur, sem
öll veröldin ber til siðleysingja,
sem geta framkvæmt svo hrylli
legt níðingsverk.
t MGLIMGUR
Jeg hefi verið beðinn að iitvega röskan dreng, 10—
| 14 ára,,á gott sveitaheimili yestur í Dölum. Hann þarf $
| helst að vera eitthvað vanur sveitastörfum. Þeir, sem
kynnu að vilja athuga þetta nánar, tali við mig í dag
kl. 6—7.
JÓN SIGTRÝGGSSON, Garðastræti 36. §
<*>
^^$*^<^<§>^<$><^<^<$><$><$><$><$><§>'§><$><$><$H$*§><$>‘^<$><$*^<§*$K$><§><$><§><$><$><$X$><§><£<§><$><$><§>/$><$><§><ÍÁ^
HUSEIGENDUR
i Er byrjaður aftur á húsamálningu. Tek að mjer alls ;§
J> lconar húsamálningu.
Georg Arnórsson
málarameistari, Barónsstíg 14.
FYRIRLIGG J ANDI:
Umbúðarpappír, Sulphite í rúllum 20, 40 og 57 cm.
Kraftpappír í rúllum 90 cm.
Smjörpappír í rísum.
Pappírspokar, allar stærðir.
Eggert Kristjánsson & Co., hl
*■■■■■■ m* ■■■■■ ■«■«■■■■ «ii«jönriprjpi«ji«««>öWTOAIUUOi« ■ ■ ■■wirr«« ■
X'9

5W
Effir Robert Siorm
/MR. öONUP.i.w? BOTH KNOW THAT
THE COUNTRV & ROLUNö IN /bONEV,..
WAR-TIME MU5HROOM MIUJONAlREö
ARE AT EVERY HAND
^ THERES N0THIN6 NEW UNDER
THE 6UN- 3UT Td UKE TO
SUööE^T A NEW WAV TO
díkim C /Iki /11 n—roiAAtz I
GRANTED THAT VOUR ^
j SCHEME WOULD CUCK, VOU
‘ HAVE AUDACITV TO THlNK
THAT X WOULD BE A
PARTV TO IT!
Y
i approacheo voy,eeoause .vn
PuANS KEOUIRE INTELLI0ENT HEuP/
PERHAPð I BH0ULD 5EEK____
COME
DACK
TOMOREOW
miGHT !
1—2 Grímumaðurinn: Hr. Gonuf, við vitum, að
gnægð peninga eru I landinu. Núna á strístímanum
en jeg vil benda á nýja aðferð við gamlan glæp.
3—4) Klukkustund síðar. Eyrnalangur: — Jeg
hem Grímumaður: — Jeg kom til þín af því, að
jóg < irfti á aðstoð að halda, en ef til vijl er rjettara
hefir miljónamæringunum skotið upp eins, og gor- geri alveg ráð fyrir, að ráðagerð þín heppnist, en að jeg Teiti hjálpar annarstaðar. Eyrnalangur.
kúlum. Það er ekki til neitt nýtt undir sólinni
þú ert óskammfeilinn að halda, að jeg taki þátt í Komdu aftur annað kvöld.