Morgunblaðið - 24.01.1971, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. JANÚAR 1971
BLÖNDUÓSI 19. janúar. —
Blönduós hefur aldrei verið
við útgerð kermdur og fisk-
vimna eklki þekkzt á þeiim
stað. Það var því nýkunda, er
tuftugu manna hópur tók þar
ti'I starfa við vkunslu sjávar-
fangs. Hörpiudiskur varð ó-
vænt fyrrir valiniu, áður eftir-
sótt bamagull, sem brimöldur
báru á land, en fullorðnu
fólki eiinskis nýtur. Nú er
haimn orðimm lúxusréttur á
borðum aaiðugra „Ameríkama“
og færir mörgum íslendingi
björg í bú.
Hiutafélag, Hafrún að mafni,
stendur fyrir þessum nýja
atviimnurekstri á Blömduósi.
„Margir vilja brölta
í einhverju öðru
og nú er hafin vinnsla hörpudisks
Félagið var formlega artofmað
um miðjam móvember s(L Hliut-
hafar eru 5, aillir búsettir á
Blömduósd og engiinn auðuguir
að fjármuinum. Guðmiumdur
Eimarsson er fonrmaður og
framkvæmdastjóri. Aðrir hlult-
hafar eru Kári Snorrasom,
Jóhamnes Þórðarsom, Ármi
Jóhannisson og Óli Aadnegard.
Og gefum nú Guðmundi
Eimarasyni orðið.
— Hvað segir þú um að-
draganda þessa máls?
— Hór á Blönduósi hafa
næstum eingöngu verið unmin
þjómuisibustöarf og þá fyrst og
fremst í þágu héraðsins. Þetta
er gott svo lamgt sem það
nær, em vaxtarmögiuleikar
kauptúmsins eru mjög tak-
markaðir, ef ekki er sótt á
örnnur mið. Það hafa heldur
ekki allir sál til að uma lif-
inu til lengdar í vinrnu-
mennisku, margir villja brölta
í einlhverju öðru.
— Og ert þú einn af þeim?
— Ja, ég vil nú ekki segja
margt um það. En okkiur
fanmst hart að horfa á báta
rnoka rækju upp úr Húmaflóa
og sjá hama umna á Hólmaivík,
Hvammstanga og Skaga-
strönd og hafast ekkert að
sjálfir. Bílar með rækju frá
Hvaimmstanga rummu hér í
gegnum þorpið, en við bara
giáptium. Nei, það var ekki
hægt að horfa upp á þetta ár
eftir ár og stamda með hend-
ur í vöaum.
Við ætluðum að fara í
rækjuma og vildum klóra
hana uipp sjáLfir.
En okkur vanitaði bát. Við
vorum tvisvar niærri búnir að
festa kaup á báti og fátt eftir
annað em umdinritun samn-
imga. En það er slegizt um
þessa báta og eigendumir
kipptu að sér hendimmi á
síðu®bu stundu. Þá var nú bú-
ið með það í bili, en við vor-
um samt ekki af baki dottmir.
Við höfðum tryggt okkur
húsnæði í slátuirihúsiniu á
Blonduósi. Það stendur autt
mestam hluta ársims og við
nutum velvildar Sölufélagis-
Húmvetnimiga, sem á húsið.
Við höfðum lagt í talsvert
mikinm kostmað við rækjuma,
því það þarf rmargs 'komar
tilfæringar við vinoslu henm-
ar, m. a. höfðuim við keypt
ágæta flokkumarvél. Hún var
smíðuð á Hólmavík og er
ágætt dærni um fnamtak
Hólmvíkimga. Nú eigum við
öll mauðsymieg tæki til rækju-
vininislu og vonumst eftir að
geta notað þau síðar.
Á meðan á þessum undir-
búnimgi stóð sendi Hafnann-
sóknastofnumin bát norður á
Húnaflóa í leit að skelfiski.
Hanm leitaði víða og síðast út
með Skaga. Þar famm hann
þessar bleyður, sem verið er
að jagast á múma. Feðgar frá
Ólafsfirði, Guðjón Jónsson og
Jón Guðjónsson, eiga bát,
sem þeir huigðust gera út á
hörpudisk. Við komumst í
saimibamd við þá og þeir gerðu
otokur tilboð. Okkur vantaði
bát og við tókum tillboðinu
án vafninga. Þetta kom eirns
og sending frá hiimni.
— Og nú er vinnslan hjá
ykkur komin í fullan gang?
— Já, en við eiigum í erfið-
leitoum með að fá nógu mik-
imm manmskap, það berst svo
mikifll aíli á land, og það er
ekki gott að segja við afla-
klóna okíkar: Nú verður þú,
góðurinm mdmm, að hægja á
þér, við getum ekki tekið á
móti svoma miklu. Það bætir
þó mikið úr ekák að með
aukinnl þjálfum aukast af-
köst hvers og eims. Og við
höfum gott lið, þó að enginm
sé gamalvanur þessu verki.
— Hvað hafið þið marga
menn í vinnu?
— Um tuttuigu samtíimiis, og
húsfreyjur hér á staðnum eru
aðálkjami liðsims. Þær vinna
fllestar hálfan daginm og
skiptast á, svo að hópurinm
er álflka stór bæði fyrri og
síðari hluta dagsins.
— Þrengir skelfiskvinnslan
að nokkrum öð*um starfs-
greinum?
— Nei.
— Hvað er vinnutíminn
langur?
— Við vilj'um helzt ekki
viinma lengur en átta til tíu
tima á daig, em höfum stund-
um orðið að vinna til mið-
nættis.
— Og hvað er að segja um
kaupgjald?
— Skelin er skorin í ákvæð-
isvinmu og þá eru greiddar 40
kr. fyrir kálóið. Ónnuir vdínma
er greidd eftir tímavimnu-
taxta. Þessa fimm daga, siem
viinniam hefur staðið, höfum
við greitt um 30 þúsundir kr.
á dag í viinmiulaum. Skelina
kaupum við á 7,40 kr. kílóið,
en að meðttöldum lögskix>uð-
urn sjóðaigjöldum kostar hún
raálægt 9 kr.
— Hvað finnst þér um við-
horf fólksins gagnvart þessari
nýju atvinnugrein?
— Mér fimmst það mjög gott
og ég heyri eniga óánægjurödd.
— En á meðan á undirbún-
ingi og ráðagerðum stóð?
— Þá kvað við amraan tón
hjá ýmsum. Sumir kváðu okk-
ur sigla beiwt í soritanm, aðrir
voru vdlssir um að við gæf-
umst upp fyirr en varði, fífla-
skapur heyrðist mefndur, em
margir votu bjartsýmir. Sjáif-
ur læt ég heilræði úrtötu-
manma alltaf sem vimd um
eyru þjóta og hef aldxei orðið
þess var, að það kæmi mér
að klamdri.
— Svo hafið þið náttúrlega
ýmsar frjóar fyrirætlanir á
prjónunum?
— Já, fyrst og fremst þurf-
um við að eignast bát. Hanm
er eirns og fasteiign þó hiamm
fljóti. Við þuirfum lífca að
byggja hús, því að þegar til
lengdar lætur er hvarki hægt
að stóla á hús né bát, seim
aðrir eiga.
Björn Bergmann.
Samvinnutrygginga-
félögin orðin þrjú
Iðgjaldatekjur þessa árs veru-
lega yfir 500 millj. kr.
Á FUNDI stjórnar Samvinnu-
trygginga og Líftryggingafélags
ins Andvöku var 28. desember
sl. stofnað Endurtryggingafélag
Samvinnutrygginga h.f. Hlutafé
félagsins er 20.000.000.— króna
og er aðaltilgangur þess að taka
að sér endurtry ggingar innan-
lands og utan.
Á undanfömum ámm hefur
það allmikið tíðkazt og færzt í
vöxt, að íslenzk vátryggingafé-
lög tækju að sér endurtryggimg-
ar, bæði innlendar og erlendar,
og hefur þessi háttur í starf-
semi Samvinnutrygginga aukizt
nucivsincnR
^-»22480
verulega, sérstaklega síðustu ár-
in. Hefur það verið skoðun for-
ráðamanna félagsins, að eðlilegt
sé að halda viðskiptum þessum
aðskildum frá öðrum trygging-
argreinum félagsiins á sama hátt
og líftryggingar hafa verið eini
vettvangur Andvöku.
Stjórn Endurtryggingafélags
Samvinnutrygginga h.f. skipa:
Erlendur Einarsson, formaður,
Jakob Frímannsson, Karvel Ög
mundsson, Ragnar Guðleifsson
og Ingólfur Ólafsson. Fram-
kvæmdastjóri félagsins er Ás-
geir Magnússon, lögfræðingur.
Með tilkomu hins nýja endur-
tryggingafélags eru samvinnu-
tryggingafélögin á íslandi orðin
þrjú, en þann 1. september n.k.
verða 25 ár liðin frá því að
Samvinnutryggingar tóku til
starfa. Fullvíst má telja, að ið-
gjaldatekjur þessara þniggja fé-
laga fari á þessu ári verulega
fram úr 500 milljónum bróna.
(Frá Samvinnutryggingum).
Myndin er tekin á æfingu
Mávurinn í Iðnó
Iðnó fyrir sköipmu
LEIKFÉLAG Reykjavíkur er nú
að æfa eitt ástsælasta verk í
leikbókmenntum heimsins, Máv
inn eftir Anton Tsjekhov. Með
sýningum á Mávinum eru kom
in á svið á íslandi öll fjögur
frægustu Ieikrit skáldsins; fyrst
komu Þrjár systur á 60 ára af
mæli L.R. 1957, þá Kirsuberja-
garðurinn í Þjóðleikhúsinu ári
síðar og loks Vanja frændi í
Iðnó 1964. Það er Pétur Thorst-
einsson, ráðuneytisstjóri, sem
hefur þýtt Mávinn úr frummál-
inu, leikstjóri verður Jón Sig
urbjömsson, en Ieikmyndir ger
ir ungverski leikmyndateiknar-
inn Iván Török.
Gert er ráð fyrir að æfingar
standi um tveggja mánaða tíma
en eins og er, komast ekbi fleiri
leikrdt fyrir á sviðinu í Iðnó
og ekkert lát virðist vera á að
sókn að þeim leikritum sem nú
eru sýnd.
Sigríðuir Hagalín leikur hlut
verk leikkonunnar frægu, Mad
ame Arkadinu í Mávinum og
Valgerður Dan leikur Ninu. Pét
ur Einarsson leikur Konstant
iin og Trigorin, rithöfundurinin
er Þorsteinn Gunnarsson. — Af
öðrum leikendum má nefna
Brynjólf Jóhaninesson, Guðrúnu
Ásmiundsdóttur, Margrétá ólafs
dóttur, Borgar Garðansson og
Karl Guðmundsson.