Morgunblaðið - 13.02.1973, Blaðsíða 4

MORiGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 13. FEJBRÚAR 1973
Fa
itiLfA n:if. i >
22-0-22-
RAUDARÁRSTÍG 31
BILALEIGA
CAR RENTAL
21190 21188
14444ffi25555
HOPFERDIR
Til leigu í lengrí og skemmrí
ferðir 8—34 farþega bílar.
Kjartan Ingimarsson,
símar 86155 og 32716.
VOLKSWAGEN
Volkswagen
varahlutir
tryggja
Volkswagen
gæði:
Örugg ag sérkaHð
viðgerðaþjonusta
HEKLA hf
Liugavegt \Tb-ifiTy — 71JUj
JflW0MUÍ)IttÍiÍíl
mnrgfaldor
markad ydar
STAKSTEINAR
□
Að leysa vand-
ann með því að
skapa nýjan
Allir hafa verið af vilja
gerðir að leysa vandamál Vest
mannaeyinga, sem um sárt
eiga að binda «g þarf ekki að
fjölyrða um það. Hins vegar
hefur menn greint nokkuð á
imn leiðir. Það kom til ðæmis
spánskt fyrtr sjónir, þegar
þess var farið á leit við borg-
aryfirvöld, að þau létu fjöl-
skyJdum frá Vestmannaeyj-
um eftir íbúðir, sem einstakl-
ingar í berginni höfðu sótt
um og verið úthlutað og þar
í hópi voru m. a. öryrkjar og
einstæðir foreldrar, sem vissu-
Iega búa margir hverjir ekki
við betri aðstæður en margar
Vestmannaeyjafjölskyldur. —
Því er ástæða til að taka und-
ir orð borgarstjóra, er hann
minnti á að ekki væri talið
rétt að fórna þessu fólki. Það
væri raunar aðeins að leysa
vandamálin með þvi að skapa
ný. Áreiðanlega vilja aliir
greiffa götu Eyjabúa og það
hefur sýnt sig, en það verður
ekki með neinum sóma gert á
kostnað þeirra, sem jafn erfitt
eiga. Og áreiðanlega vilja Eyja
búar heldur ekki sjálfir, að
slík v'innubrögð séu viðhöfð.
Ákúrur
eða hvað?
Af því að Morgunblaðið er,
að dómi Þjóðviljans, ekki sér-
staklega góðviljað blað —
samanber leiðréttingu í komm
únistamáigagninu um helg-
ina, er freistandi að taka upp-
hafsorð leiðara Þjóðviljans á
sunnudaginn sem hálfgerðar
ákúrur til dómsmáiaráðherr-
ans: „Meðan varðskip okkar
hafa verið bundin við Eyjar
hafa brezku veiðiþjófarnir
færzt í aukana á íslandsmið-
um. . .“ Skyldi ekki felast i
þessu kurteisleg ábending til
dómsmálaráðherra um að nú
sé kominn timi til að huga að
landhelginni á nýjan leik? Og,
ef svo er ekki og varðskipin
verða áfram við Eyjar í guð-
veithvaða tilgangi sum þeirra,
þá er ákaflega spaugilegt, að
brezka Ijóntð hervæðist af
meira kappi en nokkru sinni
fyrr í „landhelgisstríðinu“.
Þeir eru að senda annan svo-
kallaðan dráttarbát á íslands-
mið tii að vernda togara
þeirra gegn ágangi íslenzkra
varðskipsmanna. Og nú verð-
ur fróðlegt að sjá, hvaða verk-
efnum dráttarbátarnir, svo
galvaskir og með fjölmenna
ábúðarmikla áhöfn, eiga að
sinna hér á miðunum, þegar
við höfum tekið þá stefnu, að
við landhelgisbrjótum verði
hvorki stuggað í bráð né
lengd.
Hugguleg
Tímaskrif
Stundum er fróðlegt að lesa
manna- og málefnadálk Tím-
ans á sunnudögum. Einkum
með samanburð í huga. Ratin-
ar þarf ekki lengi að lesa tii
að vita, hvorir stafirnir TK
eða ÞÞ standi undir viðkom-
andi grein. Enda þótt ÞÞ geti
verið hvassyrtur á köflum,
fer hann sjaldan út fyrir mörk
almennrar siðsemi. Þvi er
ekki að heilsa með TK og ekki
þurfti að lesa nema um 20
linur sl. sunnudag til að vita
hvorir stafirnir væru nú á
staðnum.

spurt og svaraó Lesendaþjónusta MORGUNBLAÐSINS Hringið í sima 10100 kl. 10—11 frá mánudegi til föstudags og biðjið um Lesendaþjónustu Morg- unblaðsins.
UM LOÐNUGÖNGUR OG
VEIÐI
Valdimar Einarsson, Klepps
vegl 96, spyr:
1. Er víturlegt að auglýsa
magn og staðsetningu loðn'U-
gongunnar, eða er Hafranm-
sóknastofnunin að biðja um
50—100 erlenda verksmiðju-
togara til að hreinsa gönguraa
upp, áður en hún kemst í isd.
landhelgi?
2. Mæla fiskifræðimgar með
því, þegar loðnuganga er kom
in irm á grunnmið og upp und
ir sanda við suðursitrömdima,
að leyfa að veiða hana þar í
loðnutroll með gómstóírum
onöskvum ag hreinsa um leið
upp öU ýsu- og þorskseiði,
sem þar eru að ailast upp?
-lakob Jakobsson, fiskifræð
ingur hjá Hafrannsóknastofn-
unúnni, svarar:
„1. Að sjálfsögðu getur ork-
að tvímælis, að veita nána
vitneskju um loðnugöagur,
áður en þær koma inn fyrir
fiskveiðimörkin. Enginn er-
lendur fiskifloti hetfur þó not-
fært sér þessar upplýíángar
himgað til, þótt mánar fréttir af
loðnuigömgum hafi birzt umd-
anfarin 3—4 ár. Sanmleikur-
inn er sá, að mjög erfitt er að
koma í veg fyrir, að slík vitn-
eskja berist til eriendra þjóða
emda gera margar þeirra út
fjöida rannsóknaskipa og
ættu því auðvelt með að fyigj
ast með loðnugöngum við Is-
land, ef áhugi væri fyrir
hendi. Hins bex svo að geta,
að íslenzkum sjávarútvegi og
fiskvinmsil'U er mikið hagræði
svo ekki sé medra sagt að fá
þessa vitneskju. Veirði hún
ekki látin í té eru það stjóm-
völd, en ekki Hafrannsókma-
stofmunin, sem yrðu að taka
slíka ákvörðun.
2. Fiskifræðiingar haía ekki
mælt sérstaklega með þvi að
loðna sé veidd í Ootvörpu á
grunnsævi. Hitt skal þó
hreinskilnisliega játað, að þeir
hafa ekki talið sér fært að
mótmæia slikum veiðum að
óreyndu, enda hefur sjávarút-
vegsráSuneytið bundið veiði-
leyfi af þessu tagi mjög
ströngum skilyrðum, þannlg
að verði vart fiskseiða eða
annars afla en loðnu i afla
þeirra, er veiða með flotvörpu,
verða viðkomandi bátar þeg-
ar sviptir veiðileyfi. Hér eins
og svo otft áður veldur mestu
hver á heldur.“
VESTMANNAEYJA-
AÐSTOÐ RAUÐA KROSSINS
Björn Tryggvason, formað-
ur Rauða kross íslands, hefur
óskað að gera eftirfarandi at-
huigasemd við svar það, sem
eftir honum er haft í þessum
dálkum sl. föstudag, í sam-
bandi við fyrirspium um ráð-
stöfiun á því fé, sem gefið er
til aðstoðar Vestmannaey'.inig-
um, og ekki fer til Bæjarsjóðs
Vestmannaeyja eða til út-
gjalda, sem hann verður að
hera:
„Svar mitt i lesemdaþjónust-
unni í Morgunblaðinu er rétt
tilgreint nema i tveimur veiga
miklum atriðum:
1. Rauði krosslnn greiðir ekki
kostnað við búslóðarflutn
ing.
2. samstarf R.K.Í. og kirkju
er enri aðeins í þeirri mynd
að standa á bak við nýja
framfærslunefnd Vest-
mannaeyinga, sem nú er
tekin tál starfa. Að öðru
leyti starfar hvor aðili að
sinu sviði.
Er það ekki mitt að skU-
greina svið kirkjunnar en það
veit ég, að það fer í bama-
gæzlu i Neskirkju og fleira oig
og prestarnir hafa samband
við fjölskyldur, sem búa við
mjög erfiðar aðstæður og
gefa sig ekki fram.
Aðalstarf Rauða krossins er
enn við neyðarhjálp annars
vegar, svo sem húsnæðismál,
mötuneyti, ráðleggingastöð,
standa á bak við barnaheim-
ili og aðstoð almennt við fólk-
ið að koma sér fyrdr i nýju
umhverfi, hins vegiar er fram
undan hin félagslega upp-
bygiging að hálfu R.K. væntan
lega við heilsuverndarstöðv-
ar, bamaheimili, félagsráð-
gjöf o. fD. o. fL, hvort sem fólk
ið sezt að á meginlandinu eð«t
í Heimaey.“
ORÐ í EYRA ] ffii in ali mát tsri áss

VEGNA fjölda fyrirspurna
verður maiður víst að iáta þess
getið, að auðvitað var Jaikobi
boðið að takast á hendur
starf allsherjargoða á síð-
ustu vaknmgarsamkomui ása-
trúarmanna. Eins og viturlegt
var og sjáJfsagt, hafnaði hann
þessu tiilboði, því hann féikk
ekki betur séð en svokallaðir
alþíngisimenn Reykjaineskjor-
dæmis stæðu nær embættinu
en aðrir kalíberar, þar sem
þeir fara nú í orði kveðnu
með goðorð þeirra Þorsteins
íngólfssonar. Og fyrst inn-
byggjurum þessara sveita
hefur láðst að kjósa Jakob á
þíng, hvað þeim fyrirlátist, þá
taldi hann e(kki rétt að ger-
ast slikt sögulegt útskryppi
að láta leiðast. Enda er því nú
fleygt bæði heima og í veizl-
um góðum, að ný merkíng
hafi á síðustu vikum teingzt
þessu fomfræga orði allsherj-
argoði. Hafa roenn fyrir satt,
að það sé nú almennt álitið
merkja það sama sem frænd-
ur vorir dansikir kalla lands-
býseðjóta, en það er sem-
kunnugt er viss tegund Jóta
eins og Molbúar eru líka og
fleira slekti.
Ekki er maður nú alveg dús
við þá kenníngu. Á hinn bóg-
inn fer ekki milli mála, að
þeir, sem játa trú á Njörð,
Thor og hien almáttuga ás,
verða í standamdi vandræð-
um, þegar þeir loksins blása
út. >ví ekki er sögð glæsileg
vistin hjá Hel kellínigu, etf
trúa má fjölmiðlum, og þeir
ekki kjarkmenn á borð við
Þorgeir Hávarsson og það
fólk.
Ekki ieiíkur neinn vafi á,
hverjir Njörður og Thor eru.
Hitt er erfiðara, að staðsetja
hinn almáttuga ás. Sumir
seigja, að það sé Lúðvílk. Aðr-
ir halda þvi fram, að ásatrú-
arbdsaímir trúi á Reynd sterka
Leósson í Kebbl’avííkiinm. En
lángflestir veðja þó að sjálf-
sögðu á Jóhannes Nordal.
Maður hættir sér nú ekki
út á þamn hála ís að blanda
sér í deilur blótmanna og
brunnmiga á svo viðlkvæmu
stigi málsins, einsog pólitíkus-
ar seigja, og má einu gilda, á
hverja þeir rjóða blóðinu, ef
þeir láta sér þá ekki nægj a að
sletta skyri.