Morgunblaðið - 11.01.1986, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR11. JANÚAR1986
Minmng:
Soffía Helga-
dóttir, ísafirði
Fædd 28. nóvember 1910
Dáin 2. janúar 1986
í dag, 11. janúar, fer fram í ísa-
fjarðarkirkju útför systur minnar,
Soffíu Helgadóttur, sem síðast átti
sitt heimili á Dvalarheimilinu Hlíf.
Þar bjó hún frá stofnun þess og
þar til hún var flutt nokkrum dögum
fyrir jól á sjúkrahúsið þar sem hún
lést þann 2. janúar þegar nýja árið
var rétt gengið í garð. Á þessari
kveðjustund er efst í huga mínum
þakklæti til Guðs fyrir að hún
þurfti ekki að lifa hér við það að
vera ósjálfbjarga sjúklingur. Það
hefði ekki verið henni að skapi.
Því þessi elskulega systir mín hafði
Varahlutaúrvalið
eykst stööugt!
Opiö frá kl. 8.30-f8.00 mánud.-föstud.
og kl. 10.00-12.00 laugard.
iBBB«a habf.rghf.
Skeifunni Sa — Sími 8*47*88
stóra, sterka og kærleiksríka lund
og vildi alltaf vera frekar veitandi
en þiggjandi þó kunni hún að gleðj-
ast yfir því sem hún fékk að njóta
°g þiggja. Henni var alltaf svo
eðlilegt að hugsa meir um aðra.
Og þannig minnist ég hennar allt
frá barnsaldri því ég var yngsta
systir hennar. Hún var stóra systir
mín og á þeim tíma er ég fyrst
man eftir henni var hún gift kona
og átti mann og þijú böm sem
vom á svipuðu reki og ég. Og fram
á þennan dag kallaði hún mig alltaf
litlu systur því það vom rúm tutt-
ugu ár á milli okkar systranna.
Hún var ung er hún giftist
Daníel Rögnvaldssyni frá Uppsölum
í Seyðisfirði. Þau eignuðust þijú
böm. Elst er Kristín Ragnhildur,
gift Engilbert Ingvarssyni, þau búa
á Tyrðilmýri; næst er Halldóra, hún
er gift Stíg Stígssyni frá Homi, þau
búa á ísafirði; Haukur er yngstur
og er hann giftur Valgerði Jakobs-
dóttur frá Reykjafirði og búa þau
líka á ísafirði.
Mann sinn, Daníel Rögnvaldsson,
missti systir mín 1974. Og söknuður
sá er hún bar í hjarta kom vel í
ljós er hún var sér þess meðvitandi
að hún væri að kveðja þetta líf þá
sagði hún að nú biði Dani eftir sér.
Hún var róleg og æðmlaus á bana-
beði því hún vissi að Guð var hið
eilífa lífið að lífi þessu loknu. Og
það var hið besta að fela sig á hans
vald og í hans náðararma. Það er
óhætt að segja að í hugum okkar
systkinanna, sem eftir lifum, sé
þakklæti fyrir allt sem hún var
okkur og ég á þessari kveðjustund
vil sérstaklega þakka allt sem hún
var mér alla tíð. Ég bið góðan Guð
að blessa bömin hennar og barna-
böm sem nú kveðja kærleiksríka
og góða móður og ömmu og alla
ættingjana sem saman koma til að
kveðja kæra systur mína við útför
hennar í dag.
„Sofðu vært hinn síðsta blund,
unz hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður jægar hljómar
hina miklu morgunstund.
Heim frá gröf vér gðngum enn.
Guð veit, hvort vér framar fáum
farið héðan, að oss gáum,
máske kallið komi senn.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum.
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn."
(Sb. 1886 — V. Briem.
Heiðrún Helgadóttir
Kveðjuorð:
Hrafn Marinósson varðstjóri
Fæddur 2. október 1938
Dáinn 3. janúar 1986
Að vakna að morgni nýs dags
og sinna sínum störfum er okkur
eðlilegt og sjálfsagt.
Ovænt erindi niður á lögreglustöð
við Hlerrun og dagurinn er ekki
lengur hversdagslegur. Það er
flaggað í hálfa stöng. Hver er fall-
inn frá?
Fáir dagar síðan ungir og gamlir
lögreglumenn og konur, ásamt
gestum, voru samankomnir til að
fagna 50 ára afmæli lögreglufélags
Reykjavíkur. Góðir vinir hittust og
glöddust saman eina kvöldstund.
En þennan föstudag 3. janúar
var ekki syrgður einn af elstu félög-
unum, heldur maður á besta aldri,
hann hrafn Hafði látist þá um
morguninn, Hrafn sem ætíð var af
ÞAÐ ER KOMIÐ NÝTT ÁR
EN VIÐ HÖLDUM ÁFRAM MEÐ GAMLA GÓÐA
LÁGA VERÐIÐ
Coke 1,5 I 69,90 kr.
C-11 3 kg 189 kr.
Molasykur 39 kr.
Rækjur 250 gr 89 kr./pk
Opið kl.
Klementínur
Síríus suöusúkkulaöi
200 gr
Lambalifur
Lambakótilettur
59 kr./kg
80 kr.
75 kr./kg
237 kr./kg
TT VÖRUMARKAÐURINN
vinum sínum kallaður Krummi.
Ættir Krumma verða aðrir að
rekja, méreru þærekki kunnar.
Én í þessum fátæklegu minning-
arorðum rifjast upp svo margar
góðar stundir og atvik. Okkar kynni
urðu til vegna samstarfs mannsins
míns og Krumma, sem lögreglu-
menn. Þeir voru góðir félagar í
starfi, sem utan þess. Frídagar
lögreglumanna eru ekki alltaf þeir
sömu og annarra. En þegar A-vakt-
in hélt sína frídaga þá vorum við
oft saman. Ein hátíð verður okkur
öllum minnisstæð er við héldum
áramótin saman í gleði.
Á erfíðum tímum, í veikindum
mannsins míns hafði ég svo mikinn
styrk af vinnufélögum hans, að ég
efast um að slík tryggð sé algeng.
Oft hringdi Krummi, eða kom og
vildi allt fyrir mig og syni mína
gera, bauð þeim í bíltúr og létti
þeim stundir, ef á þurfti að halda.
Þegar maðurinn minn hætti í
lögregluliði Reykjavíkur fannst mér
eins og ég væri að missa kæra vini
en það loforð var tekið af okkur
hjónunum að við héldum sambandi
viðþá vaktarfélaga.
Á síðustu skemmtan A-vaktar-
innar þótti Krumma afleitt að hvor-
ugt okkar hjóna væri á vaktinni og
„munstraði" hann því mig á vakt-
ina. Núna er það útrunnið, enda
hefí ég ekki stundað mína „vaktar-
vinnu“ vel. En skemmtanir og heim-
boð höfum við þegið, vegna þess
frábæra félagsanda, sem þar hefur
ætíð ríkt og átti Krummi ætíð stór-
an þátt í því.
Nú er Krummi farinn til annarra
starfa, sem ég veit að hann rækir,
og það efast enginn um sem til
þekkir, að þau störf rækir hann
með sömu prúðmennsku og elju og
hann gerði hér á jörð.
Guð fylgi vini mínum og hafi hann
þökk fyrir vináttu sína og tryggð.
Fjölskyldu Krumma færum við
okkar innilegustu samúðarkveðjur
og biðjum fyrir styrk þeim til handa.
Málfríður Haraldsdóttir