Morgunblaðið - 15.08.1987, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 15. ÁGÚST 1987
Morgunblaðið/Sverrir
Norræna skógræktar sambandið:
FIMMTÍU manna hópur á vegum Norræna skógræktarsam-
bandsins hefur ferðast um sunnan- og vestanvert landið
undanfarna daga. Ferðin er liður í samstarfi norrænna
skógræktarmanna en til slíkrar íslandsferðar er efnt á
nokkurra ára fresti.
Þessi ferð, sem stóð í sex daga
hófst á Þingvöllum þar sem „Furu-
lundurinn“ svokallaði var skoðaður
en hann má telja upphaf tilrauna-
reita í skógrækt á Islandi. Síðan
var hópnum kynnt skógræktin í
Haukadal og Þjórsárdal og ekið var
Fjallabaksleið nyrðri til Kirkju-
bæjarklausturs og litli skógarreitur-
inn þar heimsóttur. Þaðan var ekið
um Suðurland, komið við í tijá-
safni Skógræktar ríkisins í Múla-
koti og skoðuð ræktunarstöðin að
Tumastöðum í Fljótshlíð. Síðan var
haldið í Borgarfjörð, komið við í
skóginum í Jafnaskarði og loks far-
ið í Skorradal þar sem blaðamaður
Morgunblaðsins ásamt ljósmyndara
hitti hópinn fyrir. Áður en heim var
haldið var ætlunin að koma við í
tilraunastöðinni á Mógilsá, skoða
aðstöðuna hjá Skógræktarfélagi
Reykjavíkur og fara í Heiðmörk.
Nokkrir þátttakendur voru spurðir
álits á framtíð skógræktar á Is-
landi.
Skógrækt útheimtir þo-
limæði
„Þegar við komum hingað var
okkur sagt að íslenska skógræktin
hefði hafist um síðustu aldamót
fyrir tilstilli skipstjóra á dönsku
skipi,“ sagði Matti MultamÁki, að-
stoðar framkvæmdastjóri Finnsku
Skógrætarsamtakanna. „Honum
var það að þakka að tilraunir hóf-
ust með skógrækt hér en síðan
hafa mál þróast og nú er komið á
betra skipulag. Ég get ekki betur
séð en að vel hafí tekist til. En
skógrækt útheimtir þolinmæði og
hún kallar á mikið fjármagn. Mér
sýnist hér vera við sömu vandamál
að etja og við þekkjum í Finnlandi
og í Svíþjóð þar sem landbúnaður-
inn hefur hingað til haft forgang
um stuðning frá ríkinu. En ég hef
þá trú að offramleiðsa á landbúnað-
arvörum um allan heim eiga eftir
að breyta þessari afstöðu skógrækt-
inni í hag. Nú ætti skógræktin að
fá sitt tækifæri.
Fyrsta skrefið í átt að nytjaskóg-
rækt er að efla skilning bænda á
skógrækt og kynna þeim hana sem
atvinnugrein sem hægt er að lifa
af. Við Finnar höfum lifað af skóg-
rækt í aldir og skógrækt færist
Mikið verkefni fram-
undan
„Islenska skógræktarfólkið er
harð duglegt og gengur upp í starfí
sínu af líf og sál,“ sagði Ib Nord
Nilsen, sem sér um skóga í einka-
eign á vesturströnd Jótlands. „Það
sem við höfum séð af landinu og
Gengið um í skóginum undir leið-
sögn Ágúst Árnasonar skógar-
varðar og Hákonar Bjarnasonar
fyrverandi skógræktastjóra.
Norrænir skógfræktarmenn hlýða á Ágúst Árnason skógarvörð í Skorradal.
Islenskir
skógar eiga
framtíð
fyrirsér

sífellt í áukanna eftir að landbúnað-
urinn er hættur að gefa jafn mikið
af sér og áður. Skógrækt á allstað-
ar framtíð fyrir sér og þið hafíð
grunninn að byggja á. En skógrækt
er ekki eingöngu nytjaskógar Það
má ekki gleyma nauðsyn þess að
maðurinn kynnist skóginum og
kunni að búa við hann.“
ræktun hér, svipar mjög til þeirra
aðstæðna sem ég vinn við, en það
er skógrækt í klettóttu landi og er
ég að fást við sömu trjátegundir
og ég sé hér.
Við höfum aðallega fengið að
kynnast afrakstri tilrauna og ár-
angurinn er greinilega misjafn en
ég efast ekki um að skógrækt á
framtíð íyrir sér á íslandi ef nægi-
legt fé fæst. Ég tel að íslendingar
eigi einnig að leggja áherslu á rækt-
un skóga til útivistar eins og
reyndin hefur orðið á í Danmörku.
Það tók okkur eitthundrað ár að
ná því marki sem við höfum í dag
í dönsku skógunum. Fyrir mig er
þessi ferð eins og að líta til baka
yfír sögu dönsku skóganna. Þið eig-
ið mikið verkefni fyrir höndum."