Morgunblaðið - 28.11.1989, Blaðsíða 48

48
MOEGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1989
I

©»989 Universal Press Syndicate
n Hvað rnyrvdí þab kosfcci. m'ikié oÁ senda.
8H Kjlóa. þungan tr&katta. tit Haw'aii
t tvöer vikur f "
S

Með
morgunkaffinu
Ég er hættur að tala við
sjálfan mig. Ég kalla það
hættur þó ég hringi stund-
um í símsvarann hjá mér
og...
Eru einstæðir foreldrar
þurfalingar Olafs Ragnars?
Til Velvakanda.
I beinni línu fiármálaráðherra í
júní sagði fjármálaráðherra að hann
hefði undir höndum tölur sem sýndu
að einstæðir foreldrar í heild fái
meira til sín í ýmsar greiðslur frá
ríkinu en þeir borgi í skatt sem
heild, þ.e. að þeir skattar sem ríkið
fái séu lægri en þær sérstöku
greiðslur, barnabætur og annað,
sem einstæðir foreldrar fái til sín.
Skattfrjálsar tekjur hjóna eru 96
þúsund krónur en skattfijálsartekj-
ur einstaklings eru 47 þúsund krón-
ur á mánuði. Vísast þetta framan-
ritað til greinar í Morgunblaðinu
16. nóvember sl. skrifaða af
Kristínu Jónsdóttur. Hvað meinar
Olafur Ragnar Grímsson? Er hann
að notfæra sér stöðu sína og vald
til að ofsækja einstæða foreldra eða
hvað? Ég þarf ekki annað en að
líta á laun mín til að fá svar. Allur
barnabótaaukinn og þær barnabæt-
ur sem ríkisbókhald sást ekki yfir
að taka er hirt upp í skattiiwr, og
síðan er líka tekinn skattur af laun-
unum. Því meira sem maður vinnur
því meiri skattur. Af hveiju eru
ekki barnabætur og barnabótaauki
fellt niður og skatturinn lækkaður
sem svarar því? Til hvers er verið
með svona sýndarmennsku? Barna-
bætur og barnabótaauki taldi ég
að væri þjóðfélagsleg uppbót, til að
gera alla jafnari að lífsgæðum, en
Olafi Ragnari Grímssyni hefur svo
sannarlega tekist að breyta þessari
hugmynd minni. Það hlýtur að segja
sig sjálft að erfiðara er fyrir ein-
stætt foreldri að ala upp barn eða
börn þar sem iaunin eru aðeins ein,
heldur en fyrir hjón þar sem launin
eru tvenn. Allir friðarhöfðingjar
fram að þessu hafa haft það á
stefnuskrá sinni að gera alla jafna
og létta undir með þeim sem eru í
verri þjóðfélagslegri aðstöðu en
aðrir. En friðarhöfðinginn, hann
Ólafur Ragnar Grímsson,.er að út-
búa nýjan hóp af bágstöddu fólki í
þjóðfélaginu, einhvern þurfalinga-
hóp sem kemur til með að gjalda
illilega fyrir að hafa, vegna óviðráð-
anlegra aðstæðna, lent í því að
verða einstætt foreldri. Allir boð-
berar friðarins hafa verið algjörlega
á móti stéttamismun og viljað út-
rýma fátækt, því það á að vera til
nóg handa öllum og þeir hafa verið
manna fátækastir sjálfir af verald-
legum gæðum. En hann Ólafur
Ragnar Grímsson, hann býr bara
til svona fátækrahópa andstætt öll-
um öðrum friðarboðberum fyrr og
nú. Hvernig er einstæðu foreldri
ætlað að lifa á því sem það fær
þegar búið er að draga allt af laun-
unum, svo sem félagsgjöld og lífeyr-
issjóð, orlof og allt er þetta dregið
af í vissum prósentum af laununum.
Því hærri laun því hærri frádráttur
og eins er með skattinn. Einstætt
foreldri með eitt eða fleiri börn á
framfæri þarf að borga húsaleigu
og borga af námsláni; hvernig á
þetta að vera hægt? Og það versta
við þetta allt er að árstekjurnar eru
síðan aftur skattlagðar í samræmi
við þá heildarupphæð sem sténdur
á launaseðlinum en ekki þá tölu sem
fæst út þegar eingöngu sú upphæð
er reiknuð út sem viðkomandi aðilar
fengu raunverulega í peningum, því
það vantar svo mikið á launin hjá
fólki þegar búið er að draga allt
frá. Framkoma Ólafs Ragnars
Grímssonar gagnvart fólki sem er
að reyna að beijast áfram fyrir lífi
sínu og sinna er með slíkum ólíkind-
um að það er engan veginn hægt
að koma orðum að þeirri lýsingu
sem væri helst við hæfi. Þó mætti
helst ætla að hann ætti einhverri
einstæðri móður grátt að gjalda
aftur í grárri forneskju og sé að
nota aðstöðu sína til að hefna sín,
eða hvað er hægt um þennan friðar-
höfðingja sem er einn sinnar teg-
undar fyrr og nú og í framtíðinni,
svo sérstök er framkoma hans
gagnvart einstæðum foreldrum.
Það felst svo mikil ómennska og
mannfyrirlitning í framkomu hans
gagnvart einstæðum foreldrum að
með hreinum ólíkindum er. Það er
greinilegt að fjármálaráðherra og
friðarhöfðingi fara ekki saman í
embætti.
Það er gott og mikið gleðiefni
að marsisk stefna er orðin viður-
kennd sem einhver þau hrikaleg-
ustu mistök sem hent hafa mann-
kyn. Og núna þegar ég sé spá
Nostradamusar rætast á óviðráðan-
legum hraða og fljótt út um allan
heim, þá dettur mér í hug hvað
myndi langt í 1000 ára ríkið. Því
þeir atburðir sem nú eru að gerast
i heiminum og munu gerast á næstu
árum þýða það að sú menning, sem
við þekkjum og fortíð okkar er
byggð á, er að líða undir lok og
algjörlega andstæð menning er að
rísa upp. Og vonandi verður sú
menning þannig að fólk verði metið
eftir sönnum andlegum verðmætum
en ekki því sem sýnist og blekking-
um og lygum.
Stöð 2 sýndi fyrir nokkru mynd
um Bjargvættina þar sem vináttu
tveggja manna var ógnað og eitr-
uð. Notaðar voru aðferðir eins og
tíðkast í kommúnistaríkjunum til
að gera heilbrigt fólk geðveikt og
koma því undir lás og slá eða til
að koma því á geðsjúkrahús. En
sem betur fer þá sigraði sjálfið í
manninum, kærleikurinn. Hið illa
tapaði. Einhvern veginn finnst mér
þessi mynd koma upp í huga mér
núna þegar ég velti fyrir mér þeim
umbrotum sem eru að gersta þessa
dagana í heiminum. Til dæmis með
jarðskjálftana í San Fransisco.
Hvað myndi gerast ef það kæmu
jarðskjálftar þar sem kjarnorka er
geypid í jörðu? Stendur ekki ein-
hvers staðar í Biblíunni að jörðin
eigi eftir að farast í eldi? Og ef við
sleppum við það er þá jörðin ekki
samt í andarslitrunum ef litið er til
annarra spádóma. Samkvæmt spá
Nostradamusar og fleiri eigum við
jarðarbúar eftir að ganga í gegnum
miklar hörmungar á næstu árum
en síðan tekur 1000 ára ríkið við,
þar sem um allan heim verður
ríkjandi friður og kærleikur. Er það
ekki einmitt það sem er að gerast
í dag í heiminum. Undanfari þess
sem koma skal. Mér sýnist það sam-
kvæmt minni mannfræðilegu
stærðfræði sem ég hef þó eingöngu
iært í skóla lífsins. Vonandi breytist
allt til batnaðar með nýjum og betri
heimi og fólk þurfi ekki að þjást
lengur af annarra völdum. En eitt
er víst að það þarf að breytast í
hvelli hagur einstæðra foreldra ef
ekki á að fara illa fyrir þeim.
Bjarney Kristín Ólafsdóttir
HÖGNI HREKKVÍSI
Yíkverji skrifar
LÖGEEGLUpJÓNI . . . "
Isíðustu viku var hafist handa við
að senda í sjónvarpi frá breska
þinginu. Er meira að segja unnt að
ná þessari sendingu hér á landi, því
að geislanum er beint frá London
upp í gervitunglið ASTRA. Þeir sem
hafa móttökutæki fyrir þann hnött
hér og annars staðar í heiminum
geta sem sé kynnst því, að þar eru
breskir þingmenn stöðugt talandi á
einni rás frá því skömmu eftir há-
degi og fram á kvöld, gott ef sending-
in hefst ekki fyrir hádegi á föstudög-
um.
Hér i blaðinu var sagt frá því, að
í Bretlandi tóku menn þessari ný-
breytni misjafnlega og virtust blöðin
flest neikvæð í dómum sínum eftir
fyrsta daginn. Hvað sem því líður
er ljóst, að mikil þægindi eru af því
fyrir marga að geta aðeins kveikt á
sjónvaipinu til að íýlgjast með því
sem er að gerast í þjóðþinginu.
Strangar reglur gilda um það hvem-
ig myndavélunum skuli beitt. Til-
gangurinn með reglunum er að
stemma stigu við því að þingið breyt-
ist í einskonar leikhús. Verður fróð-
legt að fylgjast með þvi, hver reynsl-
an verður af þessu.
xxx
Hér hjá okkur er ijöldi sjónvarpr-
ása takmarkaður. Hins vegar
er nóg af hljóðvarpsrásum. Ætti Al-
þingi að huga að því að setja upp
sendi, svo að unnt sé fyrir þá sem
áhuga hafa á málefnum þess og þjóð-
málum almennt að hlusta á þingum-
ræður í hljóðvarpi. Er undrunarefni
að ekki þetta skuli ekki hafa verið
gert nú þegar.
Forsetar þingsins hafa unnið að
því að smíða og framkvæma reglur
sem gera blaða- og fréttamönnum
erfiðara fyrir en áður að hafa náin
samskipti við þingmenn eða taka af
þeim myndir við störf í þingsalnum.
Þrengsli og aðstaða í þinghúsinu er
þannig að menn hugsa sig tvisvar
um áður en þeir gera sér ferð þang-
að til að hlusta á umræður. Myndi
það létta á öllum starfsmönnum
þingsins, ef hafist yrði handa við að
hljóðvarpa beint frá þingfundum.
Sú setning er fleyg nú um stund-
ir, að marxisminn eigi sér aðeins
skjól innan veggja vestrænna há-
skóla. Til marks um þetta telur
Víkveiji þau vandræði sem ýmsir
nemendur Hannesar Hólmsteins
Gissurarsonar í stjómmálafræði
glíma við vegna skorts á Kommún-
istaávarpinu eftir þá Marx og Eng-
els. Er svo komið, að það er ófáan-
legt á almennum markaði á íslensku
og mun ekki í ráði að endurprenta
það að svo stöddu.
Víkveiji hefur ekki rannsakað
málið ofan í kjölinn en honum býður
í grun að eftirspum eftir Kommún-
istaávaipinu hafi vaxið eftir að Hann-
es Hólmsteinn var skipaður lektor
við Háskólann. Telur lektorinn það
líklega skyldu sína að halda boðskap
ávarpsins að nemendum sínum.
Það væri svo sem í samræmi við
aðra sögulega atburði samtímans,
að Hannes Hólmsteinn Gissurarson
yrði næsti útgefandi Kommúnista-
ávarpsins á íslensku. Við skulum
bara vona, að hann fari þess ekki á
leit við Stofnun Jóns Þorlákssonar
að hún standi að verkinu.