Morgunblaðið - 10.04.1994, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 10. APRÍL 1984
Minning
Daníel Pálsson
frá Geitavík
Fæddur 10. apríl 1915
Dáinn 20. nóvember 1993
Okkur langar að minnast hans
Frænda, Daníels Pálssonar, sem
lést hinn 20. nóvember sl. í Sjúkra-
húsinu á Egilsstöðum.
Hann var fæddur í Njarðvík við
Borgarfjörð (eystra) hinn 10. apríl
árið 1915, elstur barna Páls Sveins-
sonar og Þuríðar Gunnarsdóttur
Hin systkinin eru: Sigrún, lengi
kennari og skólastjóri á Borgar-
firði, nú búsett í Reykjavík; Þor-
björg, húsmóðir að Gilsárvelli í
Borgarfírði, og Sigurður Óskar,
faðir okkar, safnvörður á Egilsstöð-
um.
Þuríður og Páli fluttu til Breiðu-
víkur við Borgarfjörð árið 1922, en
að Geitavík 1938 og þar dó PálT
afi 1. júlí 1947 og tók þá Daníel
við búinu. Um haustið réðst Mar-
grét Bjargsteinsdóttir frá Sæbakka
til Daníels, með því að Þuríður
amma var farin að heilsu. Daníel
og Margrét giftu sig árið 1950.
Amma var lengst af á heimili þeirra
og dó þar 25. júlí 1956.
Daníel og Margrét bjuggu í
Geitavík fram yfir 1980, er þau
fluttu í Bakkagerði, en ávallt voru
þau kennd við Geitavík. Margrét
var fædd hinn 29. september 1926
og andaðist, langt fyrir aldur fram,
hinn 5. júlí 1990. Þeim varð ekki
bama auðið.
Þau voru ófá bömin sem dvöldu
í Geitavík um lengri eða skemmri
tíma. Frænda lét mjög vel að vera
með börnum og eins og við systkin-
in frá Skriðubóli kölluðu mörg
þeirra hann aldrei annað en
„Frænda“ það eitt og sér lýsir því
hvemig hann var í framkomu við
börnin. Honum var mjög lagið að
halda þeim að vinnu, án þess að
íþyngja þeim, lét einkar vel að
kenna þeim verkshætti og vinnu-
brögð.
Frændi var mikið snyrtimenni.
Það sást hvar sem hann gekk að
verki. Þetta átti ekki síst við um
fjárhúsin. Þar var allt í röð og reglu,
stabbinn í hlöðunni lóðréttur sem
hlaðinn veggur og heyið gefið eftir
kúnstarinnar reglum. „Ekki slæða
gæska/gæskur“ vom gjaman heil-
ræðin sem við þáðum hjá honum
þegar við fengum að hjálpa til við
að gefa á garðann. Það var honum
svo ofur eðlilegt að ganga vel um
og fara vel með alla hluti. Nýta til
hins ýtrasta og spilla engu. Kind-
umar röðuðu sér á garðann,
gasluktin suðaði, Frændi kveikti sér
í pípu, — mikið var friðsælt og
notalegt. Okkur granar að þessar
friðarstundir hafi verið honum jafn
dýrmætar og helgistund er heittrú-
uðum, þótt hann talaði ekki um
slíkt. Hann bar mikla umhyggju
fyrir fé sínu og var ákaflega natinn
að koma til heilsu kindum sem
veiktust af einhveijum orsökum.
Frændi var iðjusamur og fylginn
sér að verki meðan heilsan leyfði.
Öll sín störf vann hann af alúð og
virðingu og hvert handtak bar vott
um samviskusemi og vandvirkni.
Hann var staðfastur og ákveðinn,
en jafnframt því síkátur og lundin
létt, tók með jafnaðargeði því sem
að höndum bar. Ef nota ætti eitt
'S' 10090
SKIPHOLTI 50B, 2. hæð t.v.
Opiðídag kl. 14-17
OPIÐHUS
Franz Jezorski, lögg. fast.sali.
Laugarnesvegur 106
í þessu húsi getur þú skoðað fallega
3ja herb. íb. í dag milli kl. 14 og 17.
Áhv. langtímalán 4,0 millj. Verðinu er
stillt í hóf 5,9 millj. Útb. er því aðeins
1,9 millj. sem þú greiðir í rólegheitum
á einu ári. Þú gengur beint inn og hring-
ir á bjölluna hjá Knúti.
Lindarbraut 8, Seltjnesi
Á þessum frábæra stað býðst þér að
skoða góða 107 fm íb. á jarðh. Sór-
inng. og góð suðurverönd. Hér er gott
aö vera með blessuð börnin. Nú hikar
þú ekki við að líta inn í dag milli kl. 14
og 17. Helgi og Margrét taka vel á
móti þér. Verðið er sérlega hagstætt
7.950 þús. Nesið stendur alltaf fyrir
sínu.
Furugrund 76, Kóp.
Virkilega hlýleg og falleg 3ja herb. íþúð
hór í þessu húsi. Við viljum skipta á
nýlegu einbýli með góðum suðurgaröi
fyrir börnin okkar, segja hjónin Hákon
og Kristbjörg. Verð 6,8 millj. Þið eruð
boöin sérstaklega velkomin í dag milli
kl. 14 og 17.
Reyrengi 49
Eitt eftir á góðu verði. Fallegt parhús á
tveimur hæðum, 195 fm með innb. bíl-
skúr og afh. fokh. strax á kr. 8,4 millj.
eða tilb. u. trév. ó 10,4 millj. Skoðaðu
í dag milli kl. 14 og 17.
Fellsmúli 5
Gullfalleg 100 fm íb. á 1. hæö í þessu
fallega húsi. Laus fljótl. Hús í góðu
ástandi. Ingunn tekur þér opnum örm-
um í dag milli kl. 14 og 17. Verð aðeins
7,9 millj. Hringið á bjöllu hjá Ingunni.
Sævargarðar 18, Seltjnes
Þetta frábæra raðhús er opið fyrir þig
og þína fjölskyldu í dag milli kl. 14 og
17. Verð 13,5 millj. og það má athuga
skipti. Viö segjum ekki meira núna, þú
bara skoöar.
orð til að lýsa honum þá væri það
„ljúfmenni".
Mitt í önnum hversdagsins var
alltaf tími fyrir okkur bömin. Þar
sem hann var vorum við velkomin
(að undanskildu því þegar aflifa
þurfti skepnu). Hann þreyttist ekki
á að spauga við okkur, segja okkur
sögur af mannlífi liðinna kynslóða
og spjalla um dýrin, veðrið, gróður-
inn eða bara hitt og þetta.
Að öðra leyti var hann fámall
og lítið gefinn fyrir íjas. Ætti hann
erindi við einhvern þá hringdi hann
eða leit inn, kastaði kveðju á fólkið,
bar upp erindið og kvaddi.
Tómstundir sínar nýtti hann
mjög vel. Þótt hann væri ekki lang-
skólagenginn var hann mjög vel
heima á mörgum sviðum, enda víð-
lesinn. Alltaf var spilastokkurinn
við höndiná og greip hann í að
leggja kapal, einnig réð hann kross-
gátur og vakti áhuga okkar krakk-
anna á því tómstundagamni; var
og ákaflega vel að sér hvað varðar
orð og orðtök íslenskrar tungu.
Hann var einnig mjög töluglöggur.
Má segja að stofan í Geitavík hafi
marga vetur þjónað sem óopinber
skattstofa, því hann aðstoðaði
marga Borgfirðinga við að gera
skattaskýrslumar. Náttúruunnandi
var hann mikill og gjörþekkti bæði
ömefni og staði í Borgarfírði og
nágrenni.
Arið 1981 veiktist Frændi og
varð að fara sér hægar við vinhu
en áður. Upp úr því fluttust þau
hjónin frá Geitavík í litla íbúð sem
þau höfðu keypt í kauptúninu. Það
varð Frænda til mikillar gleði, eftir
að hann flutti úr sveitinni, að geta
um nokkurra ára bil aðstoðað vin
sinn, ungan bónda, við fjárgæslu á
vetram.
Síðustu árin var Frændi vistaður
í Sjúkrahúsinu á Egiisstöðum. Sjúk-
dómur hans gerði það að verkum
að honum veittist æ erfíðara að
átta sig á kringumstæðum, en þrátt
Minnmg
Ragnar Bjömsson,
Höfn, Homafirði
Fæddur 20. ágúst 1918
Dáinn 10. mars 1994
Þegar ég kom nýlega úr leyfi frá
útlöndum og fór að afla mér frétta
við lestur blaða sá ég andláts- og
jarðarfararfrétt um góðan vin minn,
Ragnar Björnsson, ættaðan frá
Felli í Breiðdal. Ekki get ég sagt
að andiátsfréttin hafi komið algjör-
lega á óvart, því Ragnar var þungt
haldinn af kransæðasjúkdómi, þó
að hann léti lítið á því bera.
Ekki ætla ég að rekja ættir Ragn-
ars, því það hafa aðrir gert, en mig
langar þó að minnast á æskuheim-
ili hans á Felli í Breiðdal, því að í
frásagnargleði sinni sagði Ragnar
mér margar sögur af þessu heimili
og systkinum sínum, sem síðar varð
hið mannvænlegasta fólk og sumt
landsfrægt fyrir hæfni sína og
framtak. Þó að ég persónulega hafi
ekki kynnst þessu fólki, nema Bimu
sálugu systur hans á Brimnesi og
Áma hótelstjóra á Höfn, þá þekkti
ég ýmislegt til æskuára Ragnars,
þó að ég hafí ekki vingast við hann
fyrr en hann var orðinn sextugur.
Á unglingsárum hans í Breið-
dalnum varð mikil íþróttavakning,
sem flestir Austfirðingar þeirra
tíma muna vel eftir. Hver man ekki
eftir fótbolta- og handboltaliðum
Breiðdælinga þeirra tíma? Keppnis-
harkan og samstaðan vakti athygli
og það fór ekki á milli mála að
þetta unga fólk kom Breiðdalnum
á landakortið, eins og sagt er.
Ragnar var í þessum flokki.
Ragnar giftist Áslaugu Jónsdótt-
ur frá Skeggjastöðum á Jökuldal,
hinni mætustu konu, sem bjó hon-
um og bömum þeirra gestrisið og
vinalegt heimili á Höfn og þangað
var gott að koma og minnumst við
hjónin heimsókna okkar þangað
með hlýhug og þakklæti.
Ragnar og Áslaug giftu sig árið
1953 og hófu búskap á Felli í
Breiðdal, en flytja til Hafnar árið
1959 þar sem Ragnar stundaði al-
menna vinnu og þó aðallega múr-
verk, en gerðist síðan fram-
kvæmdastjóri Sindrabæjar á Höfn,
sem var þá félagsheimili Hafn-
Til sölu
Þetta vinalega hús Njálsgata 17 er til sölu.
Góður garður. Verður til sýnis í dag sunnudag
10. apríl frá kl. 15.00-18.00.
Verð hugmynd 8-8,5 millj.
fyrir það hélt hann sínum góðu
lyndiseinkennum, ljúfmennsku og
gleði, og fótavist hafði hann fram
á síðustu dægrin sem hann lifði.
Við viljum, af alhug, þakka
starfsfólkinu á sjúkrahúsi og Sam-
býli aldraðra á Egilsstöðum fýrir
góða umönnun. Frændi naut ein-
stakrar hylli bæði starfsfólks og
vistmanna og sannaðist þar hið
fornkveðna: „Svo uppsker hver sem
hann sáir.“
Við kveðjum elskulegan Frænda
og þökkum honum samfylgdina og
alúðina, Guð blessi þá minningu
sem hann skildi hér eftir handa
okkur.
Við andlát Margrétar var eftir-
farandi erindi samið og þykir okkur
viðeigandi að taka það hér upp.
Haustnóttin hefur
hrími stráð á grundu
burt frá oss tekið
blóm er birtu þráði
en í minningasjóði
mörg við eigum spor
í sumri og sól
um blágresishvamm
bæjargil og hól
um pru og tanga
bakka og vík
er bamsminning engri lík
og í henni höldum við áfram
að hittast
heima í Geitavík.
(Þuríður Sigurðardóttir.)
Systkinin frá Skriðubóli.
arbúa. Ragnar átti mikinn þátt í
því að gera Sindrabæ að skemmt-
ana- og menningarmiðstöð á Höfn.
Ragnar gerði félagsheimilið lands-
frægt fyrir margra hluta sakir, en
það verður ekki rakið hér. Hann
gerðist síðar umsjónarmaður
Barnaskólans á Höfn. Þar eins og
ávallt lagði Ragnar sig allan fram
og hef ég það fyrir satt að kennar-
ar og bömin hafi metið störf hans
að verðleikum, enda átti Ragnar
sérlega gott með að umgangast
börn og unglinga.
Hvar sem Ragnar var, hvort sem
það var í leik eða starfi, beindist
athygli manna að persónu hans.
Hann hafði einstaka frásagnar-
hæfíleika og kunni ógrynni af tæki-
færissögum sem hann lagaði til
eftir aðstæðum. Hann var góður
hagyrðingur, bridsmaður mjög góð-
ur og síðast en ekki síst hinn besti
hestamaður. Á sviði hestamennsk-
unnar áttum við Ragnar ógleyman-
legar stundir saman. Ferðir um ísi-
lagt Hornafjarðarfljót, styttri og
lengri sumarferðir um unaðsfagran
Homafjörð. Heimsóknir á marga
sveitabæi, þar sem Ragnari var tek-
ið með kostum. Ég leyfi mér fyrir
hönd okkar Ragnars að bera þeim
sem við heimsóttum þakklætis-
kveðjur.
Ég var alltaf þiggjandinn í okkar
sameiginlegu hestamennsku. Hann
seldi mér úrvals hest og veitti mér
aðstöðu í hesthúsinu sínu. Kenndi
mér allt um hirðingu og meðferð
hesta. Hann var einstaklega um-
hyggjusamur við hestana og mis-
bauð þeim aldrei í reið. Hann hafði
sérstakt reiðlag, hallaði sér aftur í
hnakknum og lét brokka mikinn og
átti það til að syngja við raust.
Ég held að Ragnar hafi verið
hamingjusamur maður og ánægður
með hlutskipti sitt. Ég veit að það
verður vel tekið á móti honum í
fyrirheitna landinu.
Útför Ragnars fór fram frá Hafn-
arkirkju 19. mars sl.
Við Erna sendum innilegar sam-
úðarkveðjur til Áslaugar og bama
og annarra vandamanna.
Guðmundur Vilhjálmsson.
Cterkurog
k/ hagkvæmilr
auglýsingamiöill!